|
|
Grumpy Old Men Tour 2009
Ierland 21 mei – 1 juni
|
|
|
Dag 11 - zondag 31 mei 2009
Gisteren een drukke dag en dito avond gehad, vandaag doen we het heel wat rustiger. Het is dan ook onze laatste dag in Westport. Eerst genieten we van een zelfgeprepareerd Iers ontbijt. Zoals dat gewoonlijk gaat bij ons Bourgondiërs overdrijven we nog al graag in zulke zaken. De andere gasten in het hostel die iets mindere eisen stellen aan de eerste maaltijd van de dag zitten met open mond vanachter hun mager kommetje gezonde graantjes onze smulpartij te aanschouwen. We leggen het er dan ook letterlijk dik op. Om dit copieuze menu op gepaste wijze ons darmstelsel te laten passeren maken we een wandeling door het zonnige Westport, dat er nu heel wat rustiger bijligt dan vannacht. Buiten de stad, toch verder dan we gedacht hadden, zetten we ons aan een waterplas met bijpassende rietkraag in de hoop een Karekiet, Rietgors of Rietzanger te zien. Noppes echter, nochtans is het een ideaal plekje verzekeren de ervaren vogelaars onder ons mij.
Langs de oude spoorwegbedding zetten we onze tocht verder. Deze oude bedding is een minireservaat op zich. Ook hier een invasie van Distelvlinders.
|
|
|
|
|
|
Aan de oude haven lopen al heel wat dagjesmensen rond. Dat zal hier deze namiddag wel druk worden, bovendien is het hier verlengd weekend want morgen is er een Bank Holliday.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Het warme weer maakt dorstig en in The Asgard, genoemd naar een Duits schip dat 900 Mauser geweren leverde voor de Paasopstand in 1916, hebben ze al het nodige om daar aan te verhelpen. Door het park komen we bij Westport House.
Het vooruitzicht op wat plaatselijke geschiedenis kan mijn makkers maar matig boeien en we slenteren terug naar het centrum op zoek naar eten voor de middag. Frans en ik zetten ons weer achter het versleten vuur en wat later eten we gevieren ons buikje rond. Een Poolse arbeider is van oordeel dat we onmiddellijk aan de slag kunnen in de plaatselijke Horeca. Veel hebben ze daar precies ook nog niet gezien of geproefd. In de namiddag is iedereen vrij om te doen en te laten wat hij wil. Eens benieuwd wat dat gaat opleveren. Ik mest alvast de auto uit en zet mijn spullen klaar voor morgen. Dat scheelt ‘s ochtends een hoop gedoe. Frans doet zijn namiddag- dutje, het weze hem gegund de oude rakker. E&E gaan een terrasje doen. Wat later ga ik ook de stad in op zoek naar een boek of CD. Na wat rondsneukelen vind ik een DVD over alle Ierse Counties en een interessant boek over de Easter Rising. Veel goedkoper dan bij ons. Ik slenter nog wat rond en ga mijn inkopen voor alle veiligheid maar in mijn bagage stoppen. Fransje heeft ondertussen ook het nest verlaten. Gelukkig weet ik hen snel te vinden op ons gekend adres.
|
|
|
|
|
|
De sfeer zit er al goed in. We blijven van voor aan de toog plakken, met het oog op de lange rit morgen zijn we van plan het niet te laat te maken. En inderdaad, tegen alle verwachtingen in stappen we om een uur of 10 buiten. Uit de aanleunende pub klinkt de muziek Eric en Frans als sirenenzang in de oren en zij duiken The Porter binnen. Hier speelt een band en de ambiance druipt er van de muren. Er wordt luidkeels meegebruld met het vooral revolutionaire repertoire en wanneer op het eind het volkslied klinkt staat we net als iedereen recht en zo goed en zo kwaad mogelijk zingen we haast tot tranen bewogen mee. Wat een afsluiter. Het is dan toch laat geworden. Het is nog aangenaam warm buiten en nog nagenietend en discussiërend bereiken we uiteindelijk Abbeywood. Al gauw zien we alleen nog de Guinnesszwarte binnenkant van onze oogleden.
|
|
|
|
|
|
Rock
I am a rock in the river i roll to the sea rolling down i can’t understand what happens to me while rolling down till i end by the sea i keep getting smaller that’s frightening me
|
|
