|
|
Grumpy Old Men Tour 2009
Ierland 21 mei – 1 juni
|
|
|
Dag 2 - Vrijdag 22 mei 2009 |
|
Mourne View |
|
|
Mijn vrienden rusten nog het is zes uur alleen loop ik door de holle weg naar carlingford de cooley mountains dragen een muts van mist en regenwolken op de andere oever the mountains of mourne door niets of niemand gehinderd loop ik de zorgen uit mijn hoofd hoor alleen het fluiten van de vogels het ruisen van de ierse zee
|
|
|
Breakfast at 8.30. Om zes uur ben ik al wakker. Alles is nog in diepe rust. Ik gluur eens buiten, bewolkt en droog. Gauw mijn loopspullen aan en even later geniet ik volop van de prille Ierse meimorgen. Kraai, bonte kraai, kauwen, eksters, een geelgors, distelvinken, tapuiten, lijsters, bergeenden, boerenzwaluwen vergezellen me en groeten me vrolijk goedemorgen. Enkele lammetjes gaan geschrokken op de vlucht. Het historische centrum van Carlingford is leeg en stil, ik hoor alleen mijn eigen stap. Toch weer even wennen aan het bergop en –af lopen. Islay lijkt weer dichtbij en is het ook.
|
|
|
|
|
|
Een goede douche later zit ik in de lounge te schrijven. Nog steeds geen mens te zien. Dan dringt het tot me door dat mijn uurwerk nog op Busschot staat, niet verwonderlijk dat iedereen nog slaapt! Mijn languitgerekte kamergenoot produceert nog heerlijke slaapgeluiden. Ook op kamer 3 hoor ik nu gestommel. Titte zal zijn coiffure aan het verzorgen zijn. Ik schrijf nog wat en neem al even de “moeilijke” vragen door die de woordvoerder van de Beste Whiskyclub van België me opgedragen heeft te stellen. Ik zal pen en papier maar klaarhouden tijdens de tour en zoveel mogelijk informatie verzamelen. Ook voor mijn fotograferende vrienden is er een opdracht, dit wordt dus echt een werkbezoek Lekker ontbijtje later en na de nodige financiële plichtplegingen zijn we op de baan naar Cooley Distillery waar ik dank zijn mijn charmes bij Aoife O’ Sullivan, Brand ambassador, een gratis bezoek heb kunnen versieren wat niet zo vanzelfsprekend is bij Cooley. Voor het verslag van dit bezoek verwijs ik naar www.100proof.be waar dit te bewonderen is naast nog vele andere avonturen in whiskyland.
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Aoife |
|
|
Oh yes i know those girls with bigger tits and smaller bums and longer legs and fancy clothes and catwalk walks but do they have those clear bright eyes that irish smile and gentle moves and joyful kindness that warms my heart with gratitude and pride to have a friend like her
|
|
|
Onder een vochtig grijs luchtje duiken we via Newry de Six Counties, zoals ze dat in het zuiden zeggen, in. Landbouw en veeteelt overheersen hier het landschap. Portadown is de laatste stad die we passeren. Daarna liggen de kleine baantjes eindelijk voor ons open. Af en toe komen we voor cartografische, jaja we gebruiken nog altijd de vertrouwde landkaart, raadsels te staan maar na wat gepalaver komen we zoals gewoonlijk op het rechte pad. |
|
|
|
|
|
In Poyntz Pass plunderen we een plaatselijke winkel en genieten onder een flink haar best doende zon een boke kaas. De locale kindjes kijken verschrikt vanachter voorbij rijdende autoruiten naar ons behaard gezelschap, dat daar maar geen nachtmerries van komen!
|
|
|
|
|
|
Langs de oevers van Lough Neagh, het grootste zoetwaterreservoir van de Britse eilanden, komen we stilaan op mij bekende wegen. Ardboe Cross is onze volgende halte. Zeer mooi, zeer oud kruis. Jammer genoeg wordt het zicht een beetje ontsierd door enkele miljoenen, overigens sympathieke vliegen.Het blijken na grondig veldwerk Loch Flies te zijn die net deze dag hebben uitgekozen om een familie bijeenkomst te houden.
|
|
|
|
|
|
Aan de brug in Ballinderry vinden we een bij onze levensstijl passend etablissement waar we met veel genot onze namiddagpils tot ons nemen.
|
|
|
|
|
|
Vanaf hier is het nog slechts een Ierse boogscheut naar Ardeala B&B.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Waarschijnlijk staat mijn pleegmoeder Margaret al te popelen om mij in haar liefhebbende armen te sluiten. Ik heb mijn reisgenoten gewaarschuwd dat ik de eerste minuten een beetje ga platgedrukt worden. Toch zijn ze opgelucht wanneer ik me eindelijk aan de wurgende genegenheid kan ontrukken. Ze ziet er zeer goed uit en begint honderduit te vertellen over kinderen, werk koetjes, Seamus, kalfjes het weer en andere levensbelangrijke nieuwtjes. Van een blij weerzien gesproken. Tactvol als ik ben tracht ik haar woordenvloed te stoppen. Ik zie namelijk vanuit een ooghoek dat onze Baron een beetje scheel begint te ogen van de honger. Na enkele vergeefse pogingen kunnen we onze kamers betrekken. Dwz De drie biggetjes op één kamer en ik krijg naar aloude gewoonte “my own room”. Ik ben hier namelijk ooit eens met mijn gat in een flinke pot spreekwoordelijke boter van eerste kwaliteit gevallen tijdens een vorige geslaagde passage in mijn triatlonleven.
|
|
We zoeken in Ballyronan naar een eetgelegenheid maar mijn favoriete kok is met één of andere noorderzon vertrokken en in de plaats zijn enkele vriendelijk spleetogende meisjes uit het oosten achter de potten komen plaatsvatten. We eten ons, mede dank zei het lage pond, voor geen geld een rond buikje.
|
|
|
|
|
|
Dan gaan we langs het meer nog wat schaarse vogels spotten en begeven ons voor een afzakker naar mijn favoriete barmoeder Clodagh in The Cove Bar. Die heeft echter een beetje tegenslag gehad in de vorm van een afgebrande pub en drijft nu haar dorstlessende handel in een achterbouw. Het is hier, in tegenstelling tot vroeger, eerder ongezellig en ook haar drankorgel van een moeder is er niet om de boel wat op te fleuren met haar overweldigende aanwezigheid. Ook het nieuwe drankcomplex even verder biedt ons niet de verwachte gezelligheid en we wandelen terug naar “huis”. Onderweg worden we gekidnapt door Seamus die door zijn overbezorgde vrouw is uitgezonden om ons van de gevaarlijke weg te plukken. Zo mag hij ook eens met de nieuwe auto rijden. Dank u liefhebbende Ierse pleegouders voor de ontroerende bezorgdheid. We lullen nog wat na op de kamer en even later is alles in diepe rust.
|
|
|
|
|
