|
|
Grumpy Old Men Tour 2009
Ierland 21 mei – 1 juni
|
|
|
Dag 1 - Donderdag 21 mei 2009
Naar gewoonte staat mijn Mim weer klaar om de kost gaan te verdienen voor haar reizende echtgenoot. Afscheidszoen en ontbijt verlopen vlot. Nog even onder de kraan en fris als een hoertje wordt ik door Gwen gedropt aan het station in Heist waar twee bekende silhouetten mij staan op te wachten. Ook Frans wordt binnen de afgesproken tijd afgeleverd door zijn aanstaande bruid. |
|
|
|
|
Eric heeft voor de tickets gezorgd, ferm gemakkelijk! De trein is altijd een beetje reizen en inderdaad het heeft zo zijn voordelen tot in Zaventem sporen. Geen parkeerplaats zoeken, geen drukke autoweg met eventuele files en ongevallen. Twee verdiepen hoger checken we in bij een uiterst vriendelijk Iers aandoend hostessje, speelt onze ongebreidelde fantasie ons nu al parten? De grenscontrole gaat zeer vlot, blij dat ze van ons vanaf zijn, maar de ellende begint bij de bagagecontrole. Dankzij de kunstmatig opgefokte angstgevoelens van Uncle Sam modaal (9/11) worden de puntjes hier op de i van veiligheid gezet, bovendien heeft het personeel de laatste dagen wat kritiek gehad en dat zullen wij nu uitzweten. Het is natuurlijk de braafste van het lot (Eric) die uit de rij geplukt wordt voor een grondiger onderzoek, om maar te zeggen dat de eerste indruk niet altijd klopt. Van al deze commotie hebben we natuurlijk flink dorst gekregen en zelfs Titte brengt het financiële offer dat consumeren op een luchthaven nu eenmaal is. Al bij al hebben we maar een beetje vertraging wanneer de Airbus 320 met enige lawaaihinder voor de Brusselse rand naar zijn thuisland vliegt. Aan boord verloopt alles normaal, Titte doet een vergelijkend onderzoek waarbij Heineken in de categorie”Slappe pis” terecht komt. Frans doet een dutje en Eric en ik genieten van het onderdoorglijdende landschap. Wanneer we driepuntsgewijs Ierse bodem raken is het lichtbewolkt en droog. Bagage ophalen en de shuttlebus op naar de Hertz parking. Een kwartiertje staartvormig aanschuiven later wordt onze auto voorgereden. Geen Mondeo maar een Renault Scenic. Ruim en gerieflijk, bovendien ben ik Franse machines gewoon dus dat zit snor. Na een testrondje nemen we de M1 richting Belfast en het Noorden. Ter hoogte van Slane vinden we na enig zoeken de weg naar Newgrange, de bekendste en één van de grootste grafheuvels uit de steentijd. |
|
|
|
|
In het verleden kon je in Ierland zulke bezienswaardigheden op eigen houtje bezoeken maar ook verder op onze reis zullen we merken dat aan elke steen of rots waar ooit maar iemand uit het verleden in de buurt geweest is een prijskaartje hangt. Wij dus in het obligate tourbusje zoals de echte toeristen.Onze voorvaderen wisten hun plaatsjes wel te kiezen. De vallei van de Boyne, in de Ierse geschiedenis een eerder zwart gemarkeerde locatie (Battle of the Boyne 1690) strekt zich lieflijk uit aan de voet van de grafheuvel. We krijgen deskundige uitleg en mogen dan eindelijk het binnenste van het heiligdom in. |
|
|
|
|
|
|
|
Behoorlijk indrukwekkend. Een mens staat telkens versteld van de kunde en wetenschap die men toen al rijk was. Jammer genoeg is daar in, latere tijden niet altijd even zorgvuldig mee omgesprongen. |
|
|
|
|||
|
|
|
|||
|
Na een toertje rond het monument waarbij we bewust van de eeuwen die op ons neerkijken de hand zacht over de goed bewaarde kunstig aangebrachte vormen laten gaan begint het te druilen. |
||||
|
|
|
|||
|
Wachtend op het busje dat ons, hopelijk zal terugbrengen verwerken we moedig onze eerste shower. In de cafetaria gaan we op zoek naar iets om de keel te smeren maar dat blijkt alleen maar in voor ouderlingen bestemde vorm aanwezig te zijn. We bollen verder naar Drogheda (letterlijk vertaalt: Brugge) en vinden in Donore even rust achter onze eerste Guinness, dan verder naar Dundalk en rechtsaf naar Cooley Peninsula en Carlingford. |
||||
|
|
|
|
||
|
We missen op een haartje onze B&B maar na een tweede poging is het raak. Tegen een flinke berg aanleunend ligt Mourneview vredig en proper uit te kijken over de Carlingford Lough.
|
||||
|
|
|
|||
|
De dochter des huizes toont ons waar we gaan slapen en wijst ons vriendelijk de weg naar het centrum waar eetgelegenheid te over is. In The Carlingford Inn vinden we snel onze keuze. Voldaan praten we nog wat na aan de toog en na nog wat door het eeuwenoude en goed bewaarde stadje kuieren, rijden we terug. Iedereen is voldoende vermoeid na zo’n drukke dag en na nog wat plannen smeden in de lounge zoeken we onze kamers op. Nog een laatste blik op The Mountains of Mourne aan de overkant in Ulster en dan licht uit en knorren. |
||||
|
|
|
|
|
|
