|
Grumpy Old Men Tour 2009
Ierland 21 mei – 1 juni
|
|
Dag 5 Maandag 25 mei 2009
Niettegenstaande onze overbevolkte kamer toch goed geslapen. Daar zal onze gigantische slaapmuts van gisteren wel voor iets tussen zitten. Titte is, zoals gewoonlijk, als eerste wakker en sproeit ongebreideld met de douche. Hoe zou hij dat doen met zijn eerbiedwaardige baard? Zijn beertje zit met geschrokken ogen op het kopkussen, kon hij maar praten dan kwamen we misschien nog eens een smeuïg nieuwtje te weten. Eric is ook al op pad. Een fotoreporter heeft nooit rust. Ik ga ook even onder de kraan en probeer via het Internet wat berichten uit het moederland na te kijken. Frans bekijkt het filosofisch en tracht wat orde te brengen in zijn bagage, zijn lange haren en zijn verwarde geest. Volgens hem kunnen wij behoorlijk zuipen. Bij het ontbijt worden de plannen voor de dag doorlopen. Het regent een beetje maar volgens Eric&Eric wordt het vanaf woensdag mooi tot zeer mooi.
|
|
|
|
We laten het toch wel drukke Derry achter ons, kruisen ongemerkt de grens en rijden via kleine tot zeer kleine binnenwegen Inishowen, het grote schiereiland in. County Donegal ligt in de mist en af en toe regent het fel.
|
|
|
|
We volgen de smalle weg naar Five Finger strand en komen aan de hoogst begroeide duinen van Europa. Dit uitgestrekte strand prijkt in elke reisfolder of gids. De regen houdt het voor bekeken, boven zee wordt het al wat lichter en de eerste schammen laten stralen zonlicht over de kust jagen. Indrukwekkend en vooral, we zijn hier alleen. Wat gaat onze schildklier blij zijn met al dat extra jodium!
|
|
|
|
Dan verder naar Malin Head, het noordelijkste punt van dit eiland. Spectaculaire baaien en klippen wisselen achter elke bocht.
|
|
|
|
We turen over de oceaan naar het noorden de zee schuimt en tovert allerlei kleurschakeringen op ons toch al verwende netvlies. We waaien flink uit en genieten van de Atlantische geuren.
|
|
|
|
|
|
In het dorp kopen we brood en beleg en net over de brug picknicken we als volleerde Hollanders.
|
|
|
Terug zuid richting Derry, een andere weg is er niet, dan naar Letterkenny over een drukke hoofdweg. Het is toch fel veranderd sinds ik hier 30 jaar geleden voor het eerst voet aan grond zette. De steden en dorpen deinen uit, ontzettend veel nieuwbouw en ook Aldi, Lidl en konsoorten hebben Ierland ontdekt. Waar is de tijd dat in de winkeltjes de halfrotte bananen op cementzakken lagen, allerhande alaam aan het plafond hing, postkantoor en pub onder hetzelfde dak woonden en de prijs afhing van het humeur van de meestal oude uitbaatster en het goede en vooral lange gesprek dat gevoerd werd. Thuis heb ik nog een ansichtkaart… Het is van alle tijden! Nu komen we pas echt in Sweet Donegal!
|
|
|
De weg slingert zich van baai tot baai, de zichten wisselen elke bocht. Ook de weinige dorpjes zijn schilderachtig.
|
|
|
|
Carrigart is niet meer dan het puntje op de kaart. Even weg van de hoofdweg en op een helling ligt Sonas B&B op ons te wachten. De baas is niet thuis maar geen nood, één van de gasten, een meisje uit South Wales, neemt de honneurs waar en serveert ons zelfs tea. We wachten even in de lounge en wat later is ook onze gastheer tegenwezig. Vriendelijke zachte man. De kamers zijn meer dan ok en worden bevolkt in de gewone samenstelling.
|
|
Dan op zoek achter eten. Rosguill mag dan in het hoogseizoen behoorlijk druk en toeristisch te zijn, op deze maandagsluitingsdag is het hier schier onmogelijk om aan eten te geraken. Voor het eerst moeten we ons dan ook tevreden stellen met, overigens uitstekende, junkfood. In de aan de andere kant van de weg liggende pub spoelen we dit alles weg met een flinke slok plaatselijk vocht. Het interieur heeft betere tijden gekend maar is toch heel wat stemmiger dan menig nieuw etablissement waar niet altijd even smaakvol met de voorhanden zijnde materialen wordt omgesprongen wat meestal resulteert in kaal en koud aandoende moderniteiten. Vandaag kruipen we wat vroeger onder de wol want morgen wacht ons een behoorlijk drukke dag. Als nightcap drinken we nog een tea met rum. Nog een cadeautje van Seamus voor als we moeilijk de slaap zouden kunnen vatten. Het spul werkt in elk geval. Titte bekeerd zich voor het slapen gaan zowaar tot het katholieke geloof.
|
|
|
|