DAG 4 |
Dag
4 : W van whisky en West-Islay
Nog voor het ontbijt maakte ik een korte wandeling naar de oude gebouwen van Port Ellen.Buiten de warehouses en de kiln deed niets herinneren aan de vroegere distilleerderij. Er werd nu een KMO-zone gecreëerd. Dat alles staat in schril contrast met de achterliggende moderne moutfabriek.
|
||
Port Ellen ontwaakt |
Restanten van de Port Ellen Distillery |
Port Ellen oud & nieuw |
Nooit meegemaakt maar vraag gerust bevestiging aan de overige clubleden die ooit in Caladh Sona verbleven. Het ontbijt van Rhona is genereus en indrukwekkend met keuze uit 5 verschillende formules : naast de klassieker full Scottish ook nog diverse soorten vis, vragen staat vrij.
Met een stevig gevulde maag reden we eerst naar Bridgend. Hier was een “Sheepdog Trial”. Dit event vindt éénmaal per jaar plaats op Islay, daags nadien vervolgt op Jura. Herders uit gans Schotland nemen hieraan deel en dingen samen met hun hond naar de prijs voor de beste combinatie. Doel : binnen 10 minuten moet de herder samen met zijn hond een kudde van 4 schapen een parcours laten afleggen, in een schaapskooi drijven en opsplitsen in twee groepen van elk twee schapen. Niet elke deelnemer slaagde hierin. |
Sheepdog trial |
In de voormiddag hadden we ook nog onze afspraak te Bruichladdich.Insiders weten dat je daar steeds zelf een fles kan bottelen. Nu was dit een vat van 2004, het eerste resultaat van whisky van uitsluitend op Islay geteelde gerst (variëteit Chalice), 57,5% alcohol, fresh sherry but en een beperkte productie van 1060 flessen. Er stonden een tiental flessen klaar maar na een toiletbezoek waren er nog amper 3 flessen. Een Brit had voor zichzelf en zijn ganse familie een voorraad aangelegd, deels om te drinken, deels als belegging. “Weet je,” zei hij, “deze exemplaren zijn na enkele jaren al minstens het drievoudige waard.” Aangezien roommate Bert graag zo’n botteling wenste, toch al maar besloten om reeds voor de toer 2 flessen te reserveren zonder te proeven. Een berekend risico, maar nadien bleek dat er geen extra flessen verkocht werden want de etikettenvoorraad was uitgeput. Geen etiket, geen verkoop. |
||
Winkel Bruichladdich |
Special Cask |
Een jonge kerel nam ons mee op sleeptouw doorheen de distilleerderij : geweldig enthousiast én met kennis van zake.Er gaat hier nauwelijks iets naar de blendindustrie, experimenten kan en mag hier volop. Plannen genoeg hier op de site : men hoopt in de toekomst ook terug de eigen kiln op te starten, verder zijn er doorgedreven plannen om industriële alcohol met een still van het Lomond-type verder te distilleren tot gin onder de naam “Ugly Betty”. De licentie hiervoor wordt in de loop van de volgende maanden verwacht (zie ook het reisverslag van de Vaes Brothers, mei 2010). |
||
Plaatsing Lomond Still (mei'10) ~ foto: Werner (½Vaes Bros.) |
Lomond Still (juli '10) |
In tegenstelling tot de andere distilleerderijen was Bruichladdich nog in productie.We konden dus ook proeven van de wash, hier een geturfde versie voor de productie van Port Charlotte. Eerst werd er vanuit de groep aarzelend gereageerd, maar ten slotte proefde iedereen nieuwsgierig.Ook Martine nam een stevige teug. |
|
Aan de washback |
Toekomstig nieuw clublid? |
Door een zeer
droog voorjaar was voor vele producenten de watervoorraad zo drastisch
teruggevallen dat de productie moest worden stilgelegd.
Dit was ondermeer het geval voor Bruichladdich, Ardbeg en
Kilchoman. Dit verhaal werd
ons later op andere locaties bevestigd.
|
|
Bruichladdich Stills |
Geen geheimen bij Bruichladdich |
Islay is meer dan whisky |
Kilchoman kiln |
|
Voor de lunch (cullen skink) reden we naar het bezoekerscentrum van Kilchoman. Ondanks zijn beperkte omvang verdient dit initiatief onzes inziens alle respect. De rondleiding startte pas om 15uur, zolang wachten zat er niet in voor ons. We keken wel nog even binnen in de moutruimte. Groot was onze verbazing toen daar ook andere bezoekers waren, en neen, ditmaal geen muis maar wel enkele mussen die zich te goed deden aan de kiemende gerst. |
Moutvloer van Kilchoman |
Aan het kerkje van Kilchoman keken we naar het prachtige Middeleeuwse kruis (foto rechts) en dan verder voor een stevige strandwandeling op Machir Bay.
De zon scheen, het was
|
||
Machir Bay |
Kilchoman Cross |
Machir Bay |
Jan-van-gent op Machir Beach |
Op het strand zat een gewonde Jan-van-gent naast tientallen aangespoelde kwallen. |
Loch Gorm |
We bezochten ook het Museum of Islay Life te Port Charlotte en reserveerden een tafel in het gelijknamige hotel-restaurant voor ’s avonds.Langs de single track road reden we door tot Portnahaven. De pub lag nog steeds op dezelfde plaats en zelfs J’O bleek hier in een ver verleden eens te zijn aangespoeld.Wij deden hier wat van ons werd verwacht : onder een stralende zon genieten van de vergezichten, een stevige pint en het spotten van zeehonden. Hoe later op de dag, hoe meer er de baai inzwommen. Kortom : zalig. |
||
Portnahaven |
Portnahaven |
Zonder woorden |
J'O was hier, zelfs al in 1876 |
Zeehond in de baai van Portnahaven |
De weg tussen Portnahaven en Port Charlotte |
Port Charlotte |
In hotel Port Charlotte was het pure verwennerij.Aperitief in de lounge, stijlvolle bediening, een maître d’hôtel met een aparte vorm van humor, maar vooral veel etiquette.Het eten was lekker : vis als voorgerecht, vlees als hoofdschotel.'s Avonds, bij valavond nog foto’s genomen aan Kilnaughton Bay. Een drukke maar schone dag |
||
Genieten in het Port Charlotte Hotel |
Zicht op Loch Indaal |
Avond over Kilnaughton Bay |
Port Ellen by night |