DAG 2

MAIN

DAG 4

DAG 3

Dag 3 : Islay, here we come

Half 6 liep de wekker af, zo vroeg al en dat midden in de vakantie.  Maar de ferry naar Port Ellen vertrekt stipt om 7 uur en de check-in sluit een half uur vroeger.  Geen risico’s nemen dus. 

Het regende pijpestelen en nog geen grote drukte te Kennacraig.

Overzet naar Islay

Ardbeg vanop zee

Port Ellen vanop zee

Op de boot hebben we ontbeten, maar genieten van de zichten was er niet bij.  De wolken hingen laag en er stond een stevige bries, onmogelijk om lang op het dek te blijven staan.  Wel jammer, want zo misten we grotendeels de mooie uitzichten op de distilleerderijen langs de kust en de zeehondjes op de eilandjes.

Toegekomen op Islay, reden we eerst langs bij Caladh Sona, bij Rhona en Hamish, onze B&B voor de eerste dagen.  Een meer dan hartelijke ontvangst, lekkere tas koffie en koekjes erbij.  Duizend verontschuldigingen omdat onze kamer nog niet ter beschikking stond, maar we waren op vakantie, dus wat maken dan enkele minuten, tenzij je uiteraard de ferry moet halen.  Rhona regelde alvast onmiddellijk voor daags nadien een geleid bezoek bij Bruichladdich.  Er lag daar trouwens ook nog een onverwacht pakje op ons te wachten, al die tijd heel goed bewaard door Rhona.  De Vaes Brothers zijn ongelofelijk fantastische kerels en hun daden zijn niet in te schatten maar de verrassing was geweldig en vooral zeer aangenaam.  Later meer hierover.

Van thuis uit hadden we om half twaalf al een rondleiding gereserveerd bij Laphroaig. 

In de tussentijd maakten we van de gelegenheid gebruik om Port Ellen te verkennen en postzegels te kopen.  Bij het buitengaan van het postkantoor meende ik een gekend gezicht te zien, dat van Jackie Thomson van Ardbeg. 

Voor de deur van het postkantoor stond inderdaad een bestelwagen met allemaal pakjes te verzenden whiskyflessen. Maar vooraleer het goed te beseffen was de dame in kwestie al uit het zicht verdwenen.

Toen we even later de kaart van het eiland bekeken, stopte onmiddellijk een local die ons een lift wou geven.  Zo is de mentaliteit op dit eiland, ook even wuiven naar elke tegenligger als je met de auto rijdt.

Port Ellen postkantoor

Laphroaig Distillery

Voor Martine was Laphroaig het allereerste distilleerderijbezoek. 

Wat haar vooral opviel was de netheid en de verzorgde uitstraling, zowel binnen als buiten. 

Dan is Laphroaig bovendien ideaal want hier kan je het ganse proces zien. 

We werden verwacht en een jonge kerel, Georges, verzorgde de rondleiding.  Fotograferen kon en mocht overal want de “fabriek” lag stil wegens jaarlijks onderhoud. 

Op de moutvloer liep nog een ongewenst gast : een muis zocht snel zijn toevlucht tot een gat in de muur. 

Rondleiding bij Laphroaig

Een bezoek aan de warehouses zat er niet in. 

Volgens Georges gebruikt men bij Laphroaig enkel first filled bourboncasks die nadien worden doorverkocht aan de blendindustrie. 

Op het einde van de rondleiding stond voor ons beide onze jaarlijkse huur te wachten : 2 maal een klein flesje Quarter Cask.  Martine was immers ook toegetreden tot de grote groep van Friends. 

Tijdens de toer maakten we kennis mat Franstalige Belgen die rond Groot-Brittannië zeilen.  Geïnteresseerden kunnen hun verhaal nalezen op “croisiere-fred.blogspot.com” (16 juli). 

    Onze jaarlijkse huur

Via de humpy-bumpyroad reden we vervolgens door naar Bowmore voor een kleine hap. 
Van de heidebrand afgelopen mei was niet veel meer te bespeuren, enkel wat resten van gaspeldoorn en een uitgebrande tractor lieten vermoedden dat er een stevig vuur was geweest. 

In het centrum van Bowmore werd inmiddels met Europees geld hard gewerkt om een nieuw dorpsplein aan te leggen.  Zeer vriendelijke dame aan de balie van de toeristische dienst.  Ook even langs Bowmore zelf gepasseerd : de nieuwe botteling is een 9Y waarvan amper 900 flessen werden gebotteld, en dus prijzig.

Problemen met de spelling

Bowmore Distillery

Haven van Bowmore

 Ronde kerk van Bowmore

Bruichladdich en Loch Indaal

Onze eilandverkenning ging verder noordoostwaarts : halt gehouden bij de Woollen Mill waarbij we van de eigenaar een korte privé-rondleiding, tot de bovenzolder toe, kregen. 

Er heerste volop activiteit.  Jaco en Leen zullen echter zelf contact moeten opnemen voor eventuele nieuwe stoffen. 

Voor mezelf kocht ik alvast een nieuwe pet.

Islay Woolen Mill

Onze verkenning leidde verder naar de vroegere vestiging van “the lords of the Isles”, namelijk Finlaggan. 

Op een eilandje in een binnenmeer staan nog enkele restanten van de vroegere gebouwen, ooit hoofdzetel van een groot deel van Schotland. 

De stilte en de rust hier waren indrukwekkend.

    Finlaggan met Jura op de achtergrond

Schotlandgevoel

De volgende halte was Port Askaig waar we al snel de weg vonden naar de pub, annex hotel van het dorpje !

Een dorpsbewoner vertelde dat één van de ferryschepen vorige week averij had opgelopen waardoor de lijn met Colonsay onregelmatig verliep.  Heel wat toeristen zaten daardoor vast.  De ferryman voor Jura daarentegen leek zich van geen kwaad bewust en stond tussen twee shiften in te darten.  Soms ging hij zo op in het spel dat hij de tijd uit het oog verloor en de passagiers tevergeefs stonden te wachten. 

Nog een ommetje gemaakt langs Coal Ila, de enige distilleerderij die we met de eerste clubreis in 2006 niet hadden gezien.  Mooie ligging langs de kust.

Haven van Port Askaig

Coal Ila Distillery     

Caol Ila Distillery

’s Avonds gingen we tafelen in het Indisch restaurant recht tegenover onze B&B.  In de bar van het White Heart Hotel gingen we nog een pint of Tennants drinken.  De bar gaf een verloederde indruk en er was helemaal geen sfeer.

DAG 2

MAIN

DAG 4