VORIGE PAGINA

HOME

VOLGENDE PAGINA

Donderdag 15/09/2011 (deel 3/3)

Vrijdag 16/09/2011 (deel 2/2)

VRIJDAG 16/09/2011 (deel 1/2)

Nog een laatste keer Schots ontbijten. Het Oranje team is hiervoor druk in de weer in hun keuken. Wij spelen vandaag met zwarte shirts. The Men in black. Onze officiële clubkleuren dus, want we gaan zo meteen op distilleerderijbezoek. Hier niet ver vandaan hebben we toch nog eentje gevonden die ik, noch Gunter, al hebben bezocht. In de eerste plaats omdat er geen bezoekers waren toegelaten. Echter, in de voorbereidingen naar deze reis, was ik te weten gekomen dat hier verandering in komt door de bouw van een bezoekerscentrum, nadat de bottelingen van deze distilleerderij ook al werden verbouwd. Met andere woorden worden er door de eigenaar, Burn Stewart Distillers, enorme investeringen gedaan om de Single Malt en de distilleerderij op te waarderen. En wij naar Deanston Distillery.

Maar eerst moeten wij nog investeren in deze B&B natuurlijk. Door onze rekeningen met Wouter en Désirée te vereffenen.
En daarna... DOEI !

Deanston Distillery

Deze gebouwen werden in 1785 gebouwd als katoenweverij. In 1965 werden ze omgebouwd tot de Deanston Distillery die op haar beurt eind 1966 in productie ging.

Deanston Single Malt kent geen naam of faam bij de 'connoisseurs'. Deanston Single Malt is belangijk voor het hart van de blend Scottish Leader. Eveneens geen naam of faam. En toch is deze blend een grote speler op de Aziatische markten, en zelfs de grootste Schotse blend in Taiwan. Sinds 2009 doet de eigenaar Burn Stewart Distillers (die ook nog Bunnahabhain en Tobermory in hun portfolio hebben) veel moeite om met Deanston ook op de Single Malt markt voet aan wal te krijgen, dit met 2 nieuwe en gerestylde bottelingen. Een nieuwe 12 jarige gebotteld op 46,3% en een leeftijdsloze Virgin Oak. Er wordt hier nog volop aan het bezoekerscentrum gewerkt, met een heuse tea-room, en ze zijn dus nog niet open voor bezoekers. Jullie gaan het  misschien niet geloven, maar zelfs wij hebben vrienden, die op hun beurt dan weer vrienden hebben die een bezoek voor ons hebben geregeld. Bedankt hiervoor!

foto: Marc

He ain't heavy, he's my brother

Callum Fraser wordt ook zo meteen onze vriend. De distillerymanager vertelt ons er meteen bij dat dit één van de laatste distillerytours is die hij zelf zal leiden, misschien wel de laatste. Zoals hierboven vermeld zal binnenkort het bezoekerscentrum openen met 'echte' tourgidsen. 

Wij hebben dus het voorrecht om samen met Callum zijn distilleerderij te mogen doorlopen.

Callum blijkt ook een droog gevoel voor humor te hebben, en zo zijn er nog in onze groep.

Voor al wie denkt dat ze het allemaal al wel gezien hebben na al die kweenie hoeveel distilleerderijbezoeken, gaan zo meteen verrast zijn als ze ons bezoek aan de Deanston distillery zien. En dat ze dit alles zo lang verborgen voor het publiek hebben willen houden begrijp ik nog altijd niet.

Callum Fraser, Distillery manager

Nog voor we daarstraks een voet hadden binnengezet vielen al meteen de eigenaardige en a-typische distilleerderijgebouwen op. Dit is te danken aan de katoenweverij die hier gehuisvest was alvorens deze gebouwen werden omgebouwd tot een distilleerderij. De katoenweverij gebruikte waterturbine's om eigen stroom op te wekken. Turbine's aangedreven door de nabije rivier Teith. Deze voorzien nu nog steeds de distilleerderij van stroom, en stuurt zelfs overschot van elektriciteit terug het net op . Callum vertelt dit alles niet zonder enige trots.

Waterturbine's van Deanston Distillery

foto: Dirki

Al decenia lang zijn deze turbine's goed geoliede machine's.       

            Om dit aan te tonen zet Callum een muntstuk  recht op een turbine, dat niet wordt omgtrild.    

foto's: Werner

foto: Gunter

Deanston Malt Mill

Nog iets wat Deanston wel heeft en de meeste distilleerderijen niet meer: een 'open' ijzeren mashtun. Tijdens onze 'kweenie hoeveel' distilleerderijbezoeken zijn we dit alleen nog maar tegengekomen bij Bruichladdich op Islay en Springbank Distillery in Campbeltown. 

Voor wie net als ons in het productieproces is geïnteresseerd is dit een leerrijke ervaring. In een groot basin wordt het beslag gemaakt van heet water en gemalen gemoute gerst. Met behulp van grote rakels worden nu oplosbare suikers uit de gemoute gerst, samen met het heet water, uit het beslagbed afgevoerd langs de bodem, die eigenlijk een grote zeef is.

foto: Werner

Deanston Washbacks

foto's: Werner

VORIGE PAGINA

HOME

VOLGENDE PAGINA

Donderdag 15/09/2011 (deel 3/3)

Vrijdag 16/09/2011 (deel 2/2)