DAG 14 |
Dag
14 : Nog meer whisky vóór de boot
Laatste dag
Schotland : een gevoel van nostalgie en melancholie overmeesterde ons.
Op korte tijd hadden we zoveel verschillende mensen mogen
ontmoeten en zoveel gastvrijheid mogen ervaren in dit bovendien prachtig
stukje van de wereld. Eén
grote troost hebben we alvast: we komen ooit wel eens terug.
Met veel minder pijn in het hart namen we afscheid van de Munro
Inn. Ruim voor negenen
gepakt en gezakt in de wagen. De
vriendelijkheid en gedienstigheid van Tony stonden in te schril contrast
met de verloedering en netheid.
In de buurt van
Callendar viel op hoeveel B&B’s er wel waren.
Dus dat weten we weer voor de toekomst.
Het landschap veranderde ook hier : hellingen werden minder
steil, bossen ruimden plaats voor grote graanvelden met gerst en tarwe.
De afslag naar Deanston werd vakkundig genegeerd.
|
Stirling rees
voor ons op, niet alleen het Wallace-monument maar ook het kasteel.
Onze lijst van “things to do” werd alsmaar langer.
Via de M9, eindelijk nog eens een stukje autosnelweg, bereikten
we in een mum van tijd de ring rond Edinburgh.
De bewegwijzering was goed zodat we heel snel de weg richting
Jedburgh bereikten.
|
|
Glenkinchie Distillery |
Uitgestrekte graanvelden in de Lowlands |
Hier geen witgeschilderde muren maar een groot, imposant bakstenen gebouw.
De ontvangst was zeer vriendelijk en het bezoekerscentrum is een must voor elke whiskyliefhebber.
Er staat daar zelfs een voorbeeld van een vroegere illegale stookinstallatie, maar de top of the bill was ongetwijfeld de zeer grote maquette van een distilleerderij waarbij elke stap in het productieproces wordt voorgesteld. |
Illegale stookinstallatie |
Glenkinchie Distillery |
Maquette moutopslag |
Maquette Tunroom |
||
Proeven kon op eenvoudig verzoek. Ik koos voor de Distillery Edition, nu een 18y oude Glenkinchie, cask strenght, 57,7% alcohol en gerijpt op amantillado sherryvaten.In de neus : appelsien, kruiden en hints van donkere chocolade, ook in de afdronk kwamen die terug. Lange afdronk. Maar gelet op de reeds eerder gedane acquisities werd niet tot aankoop overgegaan.Uit respect voor zoveel gastvrijheid en vriendelijkheid hebben we dan toch een kleiner exemplaar Glenkinchie 12y aangeschaft. |
|||
Maquette filling room |
Tegen de middag bereikten we Jedburgh, het laatste stadje voor de grens met Engeland en beroemd om zijn abdijruïnes. Dat was een heel leuk stadje, bloemen alom in het stratenbeeld en precies op tijd voor een korte stop. |
Abdijruïne van Jedburgh |
De grens lag op een
boogscheut en het was een volgende verplichte stop.
Op de top van een heuvelrug,
|
|
Carter bar |
Zuid- Schotland |
Fileleed hoefden we hier niet onmiddellijk te vrezen. Voor alle veiligheid kozen we toch maar voor een alternatieve route naar Newcastle en zijn ferry-haven, onze heenreis nog een beetje indachtig.Maar dus inderdaad geen probleem en dan was het aanschuiven in etappes : inchecken voor het schip, douanecontrole en dan de echte boarding. We kregen een plaatsje op het hoogste dek. Problemen met de kajuitbadges werden met de glimlach verholpen en voor de rest kenden we het reilen en het zeilen.Het weer was heel aangenaam en we namen dus ruim de tijd op het dek om te lezen en te drinken. |
|
Geen weg terug |
King of Scandinavia |
Haven van Newcastle |
Vissershaven van North Shields |
Zonsondergang |