|
|
100PROOF.BE |
|
 |
|
|
Maandag
30 augustus
Ik word vroeg wakker en spontaan welt in mij een song van Emmerson, Lake and Palmer op: Oh what a lucky man he was!Van over zee belichten de eerste zonnestralen de Wicklow Mountains. Na het ochtendritueel en een overheerlijk ontbijt pak ik alvast alles in en om 9u zit ik op het terras en groet ’s morgens de dingen. Stipt ongeveer komt mijn taxivrouw fris gewassen en geschoren het erf opgereden. Ze heeft nog wat werk te doen en wat zaakjes te regelen en brengt mij, om de tijd te doden naar “The Devils Glenn”, het plaatselijke wandelbos voorzien van een eigen waterval en onderweg opgefleurd door houten kunstwerken, nu ja, en de poëzie van Seamus Heany, nog een groot Iers dichter ( Nobelprijs literatuur 1995). |
|
|
De Waterfall walk lijkt me wel de moeite voor zover ik het plannetje kan lezen en inderdaad.Het is nog fris onder het dichte bladerdak maar waar de zon vrij spel heeft is het aangenaam warm.Langs het riviertje wandel ik lustig stapliedjes fluitend flink door. Na een dik uur bereik ik de waterval. Niet zo spectaculair maar dat hoeft ook niet. Het voornaamste is de rust. Ik ben hier helemaal alleen en dat mag zo nog even duren.Ondertussen noteer ik enkele zinsneden uit het werk van Seamus Heany: I’m swimming in the pool, under the waterfall; We come here to collect mushrooms, it helps us to remember home; Look at the dog here, at home she looks old. En de beste: When we find the ring I’ll propose.Langs de Cliff walk gaat het steil omhoog met mooie zichten op de vallei, het riviertje ruist ver beneden me.Op zeker moment opent zich het bomengordijn en ik krijg zowaar de zee te zien. En nog altijd is dit alles van mij alleen, ik tracht dit zuivere moment in mij op te nemen. |
|
 |
Terug op het beginpunt zet ik me neer op een bankje en werk mijn geschriften bij.
Op een
|
 |
Het is lekker zo te zitten in de zon. Mijn taxichauffeur (m/v) laat een beetje op zich wachten, ik denk dat ze een nogal druk en eerder chaotisch leven leidt. Geen nood, we zijn met vakantie en we zijn in Ierland. Tijd zat dus.Wat na de middag zetten we koers naar Cork. We stoppen even in Carlow voor een boodschap en een koffie. Michelle krijgt een telefoontje en is daar zeer blij mee, ze heeft eindelijk een nieuwe job. Onze reis start onder een goed gesternte en warm dat het hier is. Iers weer? Nooit van gehoord. |
 |
Dan verder naar Kilkenny waar we het kasteel van Strongbow, de veroveraar van Ierland en tevens de start van bijna 800 jaar Engelse dwingelandij, bezoeken.Het hele gebouw en bijhorende park zijn in perfecte staat en bevat
een serieuze kunstcollectie van de school Van Dijck, staat die niet op
de Meir in Antwerpen? Omdat het al laat is mogen we gratis binnen.
|
 |
 |
Het is nog een heel eind naar Cork en de honger begint te knagen. Na wat zoeken in de grote stad die Cork toch wel is vind ik mijn hol voor de nacht en check in. Michelle vind al snel een kamer in een B&B vlakbij.
Dan trekken we samen de stad in op zoek naar eten, dat mag geen
probleem zijn. Daarna vinden we een rustig plaatsje in een kleine maar
gezellige pub waar de sfeer niet gestoord wordt door hordes busvormige
toeristen. We wagen ons aan een partijtje pool en genieten van de
plaatselijke stout. Hier kan je beter geen Guinness maar Murphys
vragen.
|
|
Tir
na nog
Een zoen van de ierse zoneen streling van de wolk daarboventranen komen met de regende donder rommelt kwaadbergtoppen met sneeuwmutsenrotsen worden keienwaar de zee het strand boetseertontdooit mijn hartin het land van de eeuwige jeugd |
