100PROOF.BE

Voorwoord

Heel vroeg in januari ontdekte ik via een nieuwsbrief een goedkope lijnvlucht naar Dublin. Snel mijn echtgenote er bij geroepen en een moeilijke beslissing genomen. Vijf minuten later lag mijn ticket naar 8 dagen illusie van vrijheid voor me te blinken.

Acht maanden kunnen lang duren, gelukkig was er ondertussen een Schotlandreis om het wachten te verzachten.

In de aanloop naar deze reis contacteerde ik enkele oude kennissen op het smaragden eiland en zo boetseerde ik verder aan het programma. Michelle, die ik vorig jaar in Westport ontmoette bood spontaan zichzelf en haar auto aan om me van hot naar her te voeren. Dat scheelt natuurlijk een flink stuk op de verplaatsingskosten en dat maakt dan weer plaats voor”iets” anders.

Ondertussen is het eind augustus. De zomer die daverend begon is ondertussen verworden tot een typisch Belgisch weinig inspirerend weertje en het begint nu wel echt te kriebelen ter hoogte van mijn vliegspieren.

In een laatste mailtje van overzee wordt ik alvast uitgenodigd om “afternoon tea” in Ashford te gebruiken en dan is er bijna geen houden meer aan.

Maar eerst nog wat schilderen en bricoleren en mijn lijstje vakantiejobs afwerken

Zaterdag 28 augustus 2010

Vandaag nog een werkdag bij Natuurpunt afwerken. Er ligt nog een mastodont van een populier in de beemden en die moet dringend worden opgeruimd. Buiten een fikse bui is het best aangenaam werkweer. Toch de pintjes achteraf maar beperkt want er moeten nog verse onderbroeken ingepakt worden. Van mijn vorige rugzakreizen heb ik geleerd om alle overtollige dingen thuis te laten. Het resultaat mag gezien worden, waar ik vroeger met 15kg rondzeulde blijf ik nu mooi onder de 9kg.

Alle paperassen in orde gemaakt en mijzelf wat gefatsoeneerd. Nog eens de krant doornemen en wat genieten van het gestuntel op de vaderlands voetbalvelden en op tijd in bed.

Ireland here i come(again)

Zondag 29 augustus 2010

Het heeft vannacht weer flink geregend, ik heb daar naar gewoonte rustig doorgeslapen en vlugger dan een haasje wip ik mijn bed uit. Een snelle hap en Mim, die voor één keer niet moet werken dropt me aan het station in Booischot. Nog wat goede raad en een zoen en wachten op de trein. Die loopt op wieltjes via Aarschot en Leuven. Hier speel ik al meteen gids voor mensen die de trein naar Zaventem niet vinden. Misschien toch maar een “persoonlijke assistentietoeslag” vragen? Een kwartiertje later sta ik al op de roltrap die me uit de buik van de luchthaven omhoog voert naar de balie van Aer Lingus. Alle controles verlopen zeer vlot en ik heb ruim de tijd voor een kop koffie en een verlossend WC bezoek. Terwijl ik wat in mijn dagboek schrijf wordt ik in de peiling genomen door een kleine Indiër die ondertussen tot ergernis van zijn bevallige jonge moeder zijn boterham met confituur over de halve luchthaven uitsmeert. 

De vlucht verloopt volgens plan en er is plaats zat op het vliegtuig. Ik sluit even de ogen en voor ik het weet is er al het sein dat we gaan landen. Het is licht bewolkt maar wanneer ik de luchthaven buitenkom wordt ik meteen welkom geheten door een flinke bui. Just a wee bit o’rain.

De vertrouwde bus 747 brengt me op 20 minuutjes tot Central Bus Station. Dan is het nog 200 meter naar Connolly Station. 

Aan een automaat druk ik mijn vooraf gereserveerde plaatsbewijs af. Toch altijd een beetje spannend, ik en automaten. 

Quick lunch en dan is het tijd voor een eerste Guinness. In de Oslo-bar, de link ontgaat me, geniet ik van mijn geliefde brouwsel. Home is where my…Toch eens benieuwd of Michelle, mijn Ierse vriendin( in alle deugd en eer) op mij zal wachten in het station van Wicklow?

Op mijn gereserveerde plaats in de brandschone want splinternieuwe Intercity van Dart (Dublin area rapid transport) zit ik te wachten op het vertrek. Naar goede gewoonte geef ik wat aanwijzingen aan de mensen die mij om raad vragen. Yes, this is the train to Dún Laoghaire , yes it starts in that direction and no, i’m not American.

Via Tara en Pearse rijden we Dublin uit, na de bekende badplaatsen ruimt de stad plaats voor de natuur. Bray, Greystone, langs de ene kant de Ierse zee, we rijden haast over het strand, en langs de andere kant de Wicklow Mountains. Dat is ook alweer zes jaar geleden dat ik daar met schoonbroer Wim doortrok.

Met een grote bocht draait de trein het binnenland en Wicklow Station in. Niemand op het perron… maar in de inkomhal staat Michelle me op te wachten. Voorzichtig lipt ze Jo(w)? Begrijpelijk, vorig jaar was ik in het bezit van een weelderige haardos, nu ben ik na een ongelukje gisteren in de badkamer gekortwiekt.

Na een dikke knuffel bollen we naar Ashford, even voorbij Mount Usher Gardens is mijn B&B voor deze nacht. Er is echter niemand thuis. Dan maar naar The Hunters Hotel voor een verfrissend glas en een lange babbel. In de tuin genieten we van de warmte. Het weer en de goden zijn me gunstig gezind. Michelle blijkt niet veel geslapen te hebben na een stevige trouwpartij gisteren. Om een uur of zes zijn we bijgepraat en waag ik mijn tweede kans bij de B&B.

Nu wel geluk, de kamer is meer dan ok en de mevrouw is vriendelijk. 

Ik wijs Michelle nog terloops op een lekke achterband, gelukkig is er vlakbij een garage en bij wijze van eerste goede daad op Ierse bodem zet ik de onverlaat goed hard. 

Na de was en de plas duik ik het lokale leven in. Eén pub, één garage, één fastfood. Goed gesprek met een local over oorlog, vrede, kerk en poëzie. Toch maar op tijd mijn bed opgezocht want ik moet morgen vroeg op.

Michelle

I met you in westport

just by pure luck

back home it felt

like my heart was struck

but i should know better

i know myself now

i’m here in friendship

and can’t explain how

you make me feel happy

i can only say

beeing together

on this sunny day

100PROOF.BE