 |
 |
Deel 2/3 |
|
|
 |
 |
Na 2 uurtjes stijgen komen we de eerste afdalers al tegen, zij die deze ochtend vroeg al zijn vertrokken om de top te bereiken. Om dit te vieren rusten we even uit op gepaste wijze. Water en iets sterkers brengen ons er bovenop, figuurlijk dan toch. Boven ons zien we de wolken hangen waar we weldra doorheen zullen lopen. |
|
 |
 |
|
Aan het meer Lochan Meall an t- Suidhe zijn we ongeveer op een 550m hoogte. Weer een reden om te toasten, doch niet met volle goesting. De 16 jarige Ben Nevis is er nog steeds niet lekkerder op geworden. Een puffende volslanke Duitser vind 'em wel OK en mag hierdoor het volledige glas leegdrinken. Iedereen gelukkig, op naar de volgende toast. |
|
 |
 |
|
Ook dit is het wandelpad... |
 |
Op onze wandelkaart zien we dat de hoogtelijnen vanaf hier kort achtereen liggen tot aan de top. M.a.w.: het hellingspercentage stijgt samen met ons mee omhoog. Op 675m hoogte, aan de stroom die het pad kruist, is de helft van het hoogteverschil overwonnen. Vanaf hier verdwijnen ook de kleurtinten in het landschap. Alles heeft plaatsgemaakt voor stenen die variëren van lichtgrijs naar donkergrijs, en wolken (mist) met diezelfde kleuren. |
 |
 |
We beginnen ook meer en meer klimmers tegen te komen. Niet alleen mensen die wij voorbijsteken, 78 jaar oud mevrouw? da's nie niks, ge zoudt dat niet zeggen. Maar ook wandelaars die o n s voorbijsteken. Leuk is dat iedereen iedereen uitbundig groet, samen afzien op deze bergflank schept een band. Waarom het hier onderweg zo relatief druk is zou je denken? De Ben Nevis is de hoogste top van het Verenigd Koninkrijk en is ook, met z'n 4.409 feet, meteen de hoogste Munro* op de wereld. Dus veel mensen doen een poging om die top te halen. We komen ook veel mensen onderweg tegen die al een lijstje met Munro's beklommen hebben, en deze om begrijpelijke redenen absoluut wilden toevoegen aan dat lijstje. Ons was het louter te doen om eindelijk een Ben Nevis Single Malt lekker te kunnen vinden zenne... .*Munro : Een Schotse Berg die hoger is dan 3.000 feet (914,4m). 283 Munro's staan geregistreerd. De naam is afkomstig van Sir Hugh Munro (1856-1919) die in 1891 een catalogus op de markt bracht met deze 283 bergen die hoger dan 3000ft zijn. |
 |
 |
 |
Op een 1000m hoogte houden we halt om vast en vloeibaar voedsel te nuttigen. Ene met kaas en ene met hesp. We beseffen op dit punt dat we de top wel zullen halen, maar we moeten ook nog terug, liefst niet in een helikopter. Als we dan toch door een helikopter gered dienen te worden, gaat onmiddelijk de 16 jarige, en de 10 jarige Ben Nevis overboord om overgewicht te vermijden... ook al zeggen die van de reddingsbrigade dat dit niet nodig is. |
|
 |
Drinkt gij die 10 jarige maar leeg. Nee, drinkt gij maar... nieje doet gij maar! ... is die Duitser van daarstraks nog niet in zicht? Waar is den Duits als ge hem nodig hebt? |
 |
|
Op 1200 meter hoogte komen we onze eerste cairn tegen. Hier begint, ondanks de gegenereerde lichaamswarmte tijdens de beklimming, de koude hoogte-temperatuur voelbaar te worden. Blij dat we hier onze meegezeulde winterjassen, mutsen en handschoenen kunnen aantrekken. Afdalende wandelaars vertellen ons dat het hier nog een dik half uurtje naar de top is. Het woordje 'dik' blijkt voor vrije interpretatie vatbaar te zijn. |
|
 |
