 |
|
 |
|
De oudste van vanavond, een Glen Grant door Duncan
Taylor van 41 jaar. Een buurman van Glenrothes. “Neemt nu dat die
Glenrothes niet zo goed zou zijn, dan neem ik een extra fles mee of anders
ga ik helemaal de B.O.O.T. in”, was de redenering. Goed doordachte
strategie!. Beetje boenwas in de neus, wat hem zalig maakt. Toch
verrassend wat alcoholpunch in de afdronk voor z’n leeftijd. Alive and kicking verdomme! Weer eentje om te koesteren en om
redenen voor te verzinnen zodat hij in elke line up past.
|
|
De fles ernaast is er eentje uit de tax free shops, zoals ze er hebben op een B.O.O.T.. (Je kan hem ook bij de betere lokale slijter krijgen hoor.)Tax free wil ook zeggen 1 liter. In het geval van deze fles is dat zeker geen nadeel.Een heerlijk complexe Bowmore met een hoog alcoholgehalte.De 100 PROOF refereert niet naar een whiskyclub, maar naar een oude aanduiding van alcoholsterkte, zijnde 57.1%. Dus ook niet naar de Amerikaanse 50%.Voorzichtig hopen we weer dat Bowmore met deze weer
een beetje van z’n zeep-stigma verlost zal worden.
|
|
 |
|
Old Pulteney Cask
Strength uit 1993, first fill sherry butt. Iemand
ziet ons graag! Recent moeten vaststellen in een tax free shop op een
luchthaven, dus niet vallende onder het thema B.O.O.T., dat de
sherrygerijpte Old Pulteney’s uit de visserB.O.O.T. reeks (hé!) en uit
de vuurtorenreeks ons niet echt konden bekoren. Deze maakte z’n belofte
van first fill en cask strength echter meer dan waar. Wat een lekkere
whisky maken ze daar toch, in Wick. Een van de vrienden heeft nog
beeldmateriaal van terug in de tijd toen er daar zo’n 1000-tal
haringB.O.O.T.en in de haven lagen. Oké, ’t waren vooral Nederlanders,
maar toch. Een hoovercraft spel je tenslotte ook als B.O.O.T. (inside
joke!).
|
|
 |
 |
Wie eiland zegt denkt sowieso aan B.O.O.T., dus wie
aan Skye denkt, denkt sowieso aan Talisker. Zelfs 2 maal! Iemand had een
20 jarige en een 25 jarige uit z’n schatkist opgediept en zoals wijlen
m’n chef altijd zei: “meten is weten”! En we zullen het geweten
hebben! Na wat problemen met een oude kurk, die we trouwens vakkundig
opgelost hebben, staat het voor ons vast. Zowel de 20 als de 25 jarige
zijn schitterende Taliskers. De ene wat meer rook, de andere wat meer
appelsientjes. En wij gelukkig! Ook omdat we een reservekurk hadden.
|
 |
Weer eentje van een eiland, gelegen aan een
zeestraat. Een Sound, zoals we zeggen, die van Islay. Lokaal vertaald:
Coal Ila. 28 jaar oud en 53.5%. Het plaatsje wordt ook Port Askaig
genoemd en de B.O.O.T. van CalMac komt er toe en vertrekt er. Ook de
B.O.O.T. naar Jura vertrekt hier, maar da’s maar een kleintje. Vaar je
van hieruit naar Oban, dan zie je rechts van de B.O.O.T. de Paps en
links de distilleerderij. Gelukkig heeft deze versie nog niet de moderne
rokerigheid van verbrand kruid, maar zitten er nog heel wat medicnale
toetsen in. Veel citrus, maar ook rood fruit! Een exeptionele Coal Ila.
Om de B.O.O.T. niet te missen had er ook iemand een
fles gin meegebracht. Mooie B.O.O.T. op het etiket en er ook op gekocht,
in de tax free op de ferry naar Shetland. Hier moest normaal gezien de Blackwood Distillery komen, maar ze is er nooit geweest. Raar flesje,
toch? Het leuke aan die B.O.O.T.trip was dat het allemaal vertrok in
Aberdeen, om middernacht aanlegde in Kirkwall. Chillen op het dek met
een Ardbeg 10Y met zicht op de rookwolken van Highland Park boven de
stad en dan nog een half dagje verder tot Lerwick. Aanmeren naast de
Vikingdrakar a.u.b.. Da’s ook een B.O.O.T..
|
|
 |
Lerwick (Shetland) Mei 2005 |
 |
|
Om niet B.O.O.T.- of anders ziek te worden besloot ik de bijgehaalde Port Ellen van Dewar Rattray aan mij voorbij te laten varen. Ik weet z’n haven en ken z’n eigenaar, dus ooit komt het er wel eens van. |
|
 |
|
Onder algemene instemming werd de Laphroaig Quarter
Cask ook gesloten gehouden. Zo hebben we nog wat om naar uit te kijken hé.
De huisgemaakte Lasagna, daar was iedereen het ook over eens. Die moest
er aan geloven! ’T Moest maar zo lekker niet zijn en na al dat varen
(en drinken) krijg je een ontzettende eetlust. (‘K heb het ooit anders
geweten, maar dat is een ander verhaal ...) Spontaan vlogen mogelijke
thema’s en stukjes lasagna in het rond. Ergens via vuurtoren zijn we
op “V.U.U.R.” beland. Nu nog een datum en nieuwe coördinaten en een
volgende “vrienden van de poëzie” staat in de steigers.
|
|
PS: Als curiositeit verscheen er een fles Kennaway 8Y op tafel. Een Pure Malt Scotch Whisky, gebotteld en verkocht in een ver verleden door De Torens uit Aarschot.Onze pa zal dat misschien niet meer weten, maar die z’n pa wel.Voelt wat waterachtig aan en je proeft wat
karamel. “Kaartwhisky”, zei er iemand, maar daar was het te laat
voor geworden ... .
PS 2: Ondertussen heeft een
aandachtige lezer van onze verslagen opgemerkt dat nummer 36 van de
SMWS Benrinnes is en niet Springbank. Die is namelijk nummer 27. De
verslaggever heeft zich waarschijnlijk laten meeslepen door de heat
of the moment en in die heat
is de naam Springbank zeker gevallen. Vandaar de oorzaak van deze
vergissing, maar ’t blijft natuurlijk een a-typische Springbank.
Snoepgoed en lekkere vanille. Zuiverder dan we gewoon zijn van
Springbank ... .
|
|
