TERUG

WHISKY LIVE VERVIERS 2008
ZONDAG 16 MAART 2008
VERSLAG: GUNTER (Lidnr.01)
FOTO'S: GUNTER & WERNER (Lidnr.02)

Het Schotse landschap schiet onder mij door, groene heuvels en donkere lochs.
Een groep gebouwen komt in beeld en ik zweef door de poort naar binnen.
Met het suizen van de stills in mijn oren neem ik een eerste slok van een van mijn favoriete drams.

Natuurlijk zit ik gewoon thuis in mijn zetel, maar het overkomt me steeds meer dat bij de eerste aroma’s uit het glas, ik beelden van vroeger bezochte distilleerderijen door krijg.

Whisky is altijd een beetje reizen zullen we maar zeggen, dus is het ook geen verrassing dat er samen met mij, op zondagmorgen 16 maart, heel wat whiskyliefhebbers per trein naar het whiskyfestival in Verviers afreizen.

La Gare de Verviers-Central

Plezier moet je zelf maken, zegt “men”.
De tijd die ik moeten doden aan de ingang van de, voor het publiek nog gesloten “salon de l’ harmonie”,
breng ik door met een geleend glas en een zelf meegebrachte fles Connemara 12 jaar (met dank aan Jan, lidnr. 24).
Wat zou ik een goede scout geweest zijn, want steeds goed voorbereid en voor de rest trek ik mijn plan!!

De leden genieten natuurlijk mee.

De eerste stand sla ik over. Gegraveerde glazen.

De 2de stand is nog verlaten, Goldlys van Filliers, dus hier kan ik zo voorbij.

Ian van Glenfarclas is present, maar de 1973 family cask is louter bedoeld als display. Pff, kleine broer heeft toch een fles thuis.

Glengoyne heeft ook geen verrassingen bij, maar wel een echte Schot achter de stand. Iemand heeft hier verteld dat we binnenkort de distilleerderij bezoeken, maar dat kan de pret niet drukken.
Nuchter uitleggen aan een buitenlander hoe België werkt, doet zelfs de omstaanders in lachen uit barsten. En wij verder.

Macallan, Highland Park en Famous Grouse. De 12 jarige malt geproefd.
De Black Grouse kennen we al … en het schijnt Laphroaig te zijn.
Meer ga ik daarover niet zeggen!
Trouwens, die hun stand was ook niet zo verassend. 10 jaar,
cask strength en quarter cask.
Misschien zijn ze wel druk bezig om een 25 jarige op vatsterkte te bottelen?

Bij Signatory een Deanston geproefd.
Kwestie van een idee te krijgen van de malt. 2 versies van geturfde Bunnahabhain geproefd en me afgevraagd waarom?

Japanse whisky was maar mondjesmaat aanwezig en grotendeels verstopt in roze dozen.
In deze hoek van de zaal ging voor mij en broer de Blanton “straight from the barrel” met onze aandacht lopen.

Dankzij beleefd vragen en droevige blik een dram Talisker 25 jaar gekregen. Normaal verstopt voor het grote publiek, volledig onterecht!
Alles wat Talisker te bieden heeft van 10 tot 30 jaar en tot onze verrassing nog veel meer! Een fruitigheid, citrus, vooral appelsien, die niet weggeduwd wordt door een peperige afdronk.
Deze laatste was er wel, maar liet ruimte voor het fruit. Schitterend!

Een andere verrassing aan deze stand was Coal Ila 8 jaar. Alcoholgehalte van ver boven de 63.5%, wat zeer uitzonderlijk is en als top of the bill: ongeturfd! Al citrus en vanille wat je ruikt en proeft! Ondanks het hoge alcoholpercentage en jonge leeftijd, hoeft men geen water toe te voegen. Zacht en zeer drinkbaar.

Prettig te zien dat onze leden goede raad ter harte nemen.

Het belangrijkste aan whiskyproeven is genoeg water tussendoor drinken … en water.

VERVOLG