SUNTORY
MASTERCLASS MET MISAKO UDO
Misako is al 24
jaar whiskyenthousiaste. De Japanse whisky was volgens haar in haar
beginperiode nog “rubbish”. Natuurlijk heeft ze zich moeten
bijsturen door de loop van de jaren! In
2003 was de Yamazaki 12Y immers al een prijzenwinnende single
malt! Suntory had haar toen een staal gestuurd en ze was zo onder de
indruk dat ze nu voor Suntory werkt. Er zijn momenteel zo’n 6 à 7
werkende distilleerderijen in Japan, waarvan Nikka en Suntory de
bekendste eigenaars zijn. De bekendste en oudste van Suntory is
Yamazaki.
|
YAMAZ
AK
|
In de 12 jarige
zit ook wat MIZUNARA, Japanse watereik, rijping. Dat geeft oriëntale
smaken, kruiden en exotisch fruit. Deze eik doet er zo’n 200 à 300
jaar over om te groeien. Een van de redenen waarom er jaarlijks maar een
150-tal mogen omgehakt worden voor de productie van vaten. Ze zijn
hiermee gestart na WO II, alhoewel ze niet onderhevig waren aan de
wetgeving die het gebruik van eik voorschrijft voor de rijping van
“hun” whisky. Neem daarbij nog dat de vaten, wegens de structuur van
de eik lekten en het hout zowiezo moeilijk bewerkbaar was, met als kers
op de taart dat de whisky na 3 jaar op zo’n vat afschuwelijk rook, dan
begrijp je dat het meer uit noodzaak was dan uit experimenteerzucht. Het
is pas 30 jaar later, toen een masterblender een staal van zo’n vat
onder de neus kreeg, dat men besefte wat het resultaat van lange rijping
op deze vaten als resultaat gaf: bijna PARFUM! Ondertussen weet men dus
dat na 20 jaar op Japanse eik de whisky dramatisch veranderd.
|
YAMAZAKI
PUNGEON CASK 48%
|
Hakushu is de 2de, later bijgebouwde, distilleerderij van Suntory, vooral voor hun eigen blends, maar sinds zo’n 25 jaar ook bezig om als single malt z’n marktaandeel te veroveren.HAKUSHU
12Y 43%
Met geturfde malt
en dat geeft hem een volle smaak. Fruitig. Peren en groene appels. Oxo,
lichtjes vlezig.
|
HAKUSHU
BOURBON BARREL 48.2%
Bourbon cask met
cederhout. Typisch. Geen turf. Eerder toegankelijk, maar met een
prijskaartje!
HAKUSHU
25Y 43%
Sherry casks van Europese en Amerikaanse eik. Rijk,
met een chewy afdronk. Het is wel duidelijk dat mijn voorkeur uitgaat
naar Yamazaki aan de hand van de lengte van de tasting notes, maar dat
is het leuke aan vandaag. Je kan voor jezelf komen vaststellen en
proeven welke stijl, welke whisky jou het beste ligt. Gewoon respecteren
dat andere mensen andere voorkeuren hebben, er is voor het podium plaats
genoeg voor iedereen.
|
Tevreden over wat we vandaag allemaal meegemaakt hebben verlaat ik het festivalterrein om morgen fris gewassen en geschoren terug “akte de présence” te geven. Blijkbaar ben ik niet de enige ... |
FESTIVALITIS |
||
Zondag 06 November 2011Dag 2 begint goed. Geen suizingen in de oren en geen kater, dus het kommetje met melk als ontbijt hoeft niet.We vertrekken
vandaag met de trein en dat biedt vele voordelen. Straks, bij het einde
van het festival, zitten we niet vast in het verkeer en tijdens de
wandeling van het station in Leuven naar de festivalgrounds komen we
gelijk gestelde zielen tegen. We komen misschien wel allemaal niet voor
dezelfde performers, maar wel allemaal voor nieuwe dingen te ontdekken
en oude liefdes te bevestigen.
|
Een combinatie van die 2 vind je gemakkelijk aan de stand van Duncan Taylor.Bezitter van de
grootste verscheidenheid aan oude vaten, verspreidt over gans Schotland
en elke nieuwe release is de moeite om even na te kijken.
|
Door het vertrek van Louisa Young vinden we “oude liefde” terug bij Arran in de vorm van Jaclyn.
Ze vertelt vandaag trots dat er een nieuwe telg op komst is, eentje van vlees en bloed wel te verstaan.
We wensen haar en
haar man van harte proficiat.
|
Aan de stand van kilchoman, bij het proeven ener turfbom bottled for Belgium, wordt ik weggerukt voor weer maar eens een masterclass.Glenfiddich! Beetje zoals de Rolling Stones. Gevestigde waarde, maar moet je in je leven toch minstens eenmaal gezien hebben.Navraag leert dat
een oude bekende van ons, Bert Macor (zie onze Speyside tour), vandaag
de “bas” speelt, dus allen daarheen!
|
GLENFIDDICH
MASTERCLASS
De distilleerderij trekt terecht zo’n 80 000 bezoekers per jaar en ik heb nog geen enkele teleurgestelde bezoeker tegen gekomen. Behalve Mario misschien.
Ze hebben pas een bourbondistilleerderij gekocht met de bedoeling om de vaten te gebruiken voor speciale releases.De fakkel van
masterblender is ondertussen doorgegeven van de legendarische David
Stewart naar Brian Kinsman.
|
GLENFIDDICH
RICH OAK 14Y 40%
Verwant aan de. 12 jarige natuurlijk, maar meer chewy. Vers hout is in afdronk ook meer aanwezig . Voor India of erop geïnspireerd? 90% bourbon en 10% sherry rijping. Het huwen van 2500 liter in Solera tussen nieuwe Spaans en nieuwe Amerikaans eik . Komt open met bulk van vanille en specerijen.
GLENFIDDICH
NEW WOOD SAMPLE
56,2%
Louisville
Kentucky Kelvin Cooperage zorgt levert de hier gebruikte vaten voor de
finishing touch. Peer en vanille. Zacht romig met prikkel.Na 15 à 17
jaar in sherry- en bourbonvaten gerijpt te hebben, zoals normaal is voor
de 15 jarige Glenfiddich, volgt nog 16 weken in een octave cask van
virgin oak. Afdronk is bitter en heet. Créme. Geur blijft constant in
het glas. Karamel, Werthers echte!!
|
AGE
OF DISCOVERY 40%
Madeira finish.
Stoffige schrijnwerkerij. Peer, zoet en rood fruit op de tong. Opgelegd
fruit. Pruimen en vijgen. “Oomph”. Pas begin februari 2012
verkrijgbaar. “Neen”, zegt de aanwezige marketing dame. Pas begin
juni voor “le fete du pere” (ze is Franstalig), “vaderkesdag”
gelijk wij zeggen. Spaanse eik, maar andere dan uit Galicië blijkt.
GLENFIDDICH
21Y 43.2%
60 à 70 euro
voor een bourbonvat. 200 à 250 euro voor een rumvat. 700 à 800 euro
voor een sherryvat. 97% van de gebruikte vaten zijn bourbon, 2% sherry.
Op zo’n masterclass leer je toch vanalles! De 21 jarige, op rumvaten,
wordt dus verder gezet ondanks vroegere perikelen met de VS over de
“Havana” Reserve. Deze nieuwe is wat mij betreft een blijvertje!
Vanille. Fruit en ongeraffineerde suiker. Gevaarlijk.
|
GLENFIDDICH
30Y 43%
Boenwas?
Neen, oud. Chewy Glenfiddich. Beetje rook? Deze moet je natuurlijk zelf
proeven om hem volledig tot z’n recht te laten komen. Doen! Zou ik
zeggen. Deze nieuwe versie meet trouwens 3% meer alcohol dan de
vorige editie van de 30 jarige die op de markt was.
|
|
Bert Macor |
De laatste dag van het festival is goed ingezet, maar we moeten verder. De volgende naam op de affiche die we zeker wilden meenemen is de “Whisky Agency”, dus je raad het al, weer een Master Class!MASTERCLASS
WHISKYAGENCY
De
bedoeling is dat we vandaag gaan kiezen wat er gebotteld gaat worden
“voor België” en de rest ook! Vorige Spirits was het een Glen Grant
van Duncan Taylor. Daarvoor “Our angel” van Cooley. Wat nu? We
krijgen 5 staaltjes blind te proeven en mogen dan stemmen.
|
|
Diegenen
die niet geselecteerd worden, bottelt men onder “Liquid sun” of
“Whisky Agency”.
Nummer
4 is geselecteerd.
|
Alles moet
snelsnel gaan.
|
Mijmeringen over wat er ontbreekt aan deze stand worden ruw onderbroken. Er dient zich weer een “top of the bill” aan en Jan is vermist.
“De hoofdact” die hij per se wilde mee maken: De Bowmore 1964 Masterclass! We vinden hem aan de stand van Duncan Taylor waar hij een
handje toesteekt.
|
BOWMORE
MASTERCLASS 1964
BOWMORE
DARKEST 15Y 43%
De oudste Darkest tot nu toe. 3 jaar nagerijpt in Oloroso sherryvaten. Appelsien met chocolade. Chocolade en peat. Temperatuurverschillen. Houtzagerij. Dennenhout. Zachte afdronk.BOWMORE
FEIS ISLE 2009 57.1%
Gedistilleerd
in 1999. Neus wat zwak. 5 casks. 1 sherry, 2 bourbon en 2 Bordeaux.
Intense volle smaak met aardbeien in afdronk. Turf in afdronk.
Gestoofde aardbeien en abrikoos. Zeste van appelsien.
Amandelsuikerboon in de piek. 20 à 25 ppm in de malt, 6 à 7 ppm in
de fles. Karamel.
|
BOWMORE
TEMPEST BATCH 1, 2 EN 3
Batch
2 is fris ten opzichte van batch 3. Batch 3 heeft meer peat in de
afdronk dan batch 2.
Rachel Barry is
de nieuwe master blender bij Bowmore en dat is hot news, my
friends. (Allé, voor mij toch.)
Lemoen,
peperige afdronk. De neus is minder, maar de smaak is zeker 2/3 beter.
Batch
3 is 10 jaar op First fill bourbon. Heeft
wat water nodig. Cake.
Batch 2. Zie
hierboven.
Nu wordt ook
duidelijk waarom er slechts 5 glazen klaar stonden. Het 6de
glas wordt ons eigenste festivalglas waar we royaal een dram van de
door ons meegebrachte Batch 1 inkieperen. Nu kunnen we pas
vergelijken se!
Batch 1 heeft
niks nodig!
|
BOWMORE
21Y PORT CASK MATURED 51.5%
7200 FLESSEN. 1988. Peat smoke op de achtergrond. Rood fruit jam. Zepig, niet storend.De spreker is
ook een nieuwkomer bij Bowmore. Hij werkte bij Whisky Magazine, dus een goede basis heeft hij al. De schenker heeft
ook massa’s ervaring. Hij slaagt erin om de portie van deze laatste
merkelijk kleiner te maken dan die van de vorige 4! De “hit”, min
een paar refreinen als het ware!
|
BOWMORE
1964 38Y
300 flessen. Intens. Overrijpe lemoen. Gelukkig zijn er notes om de hiaten door het gebrek aan whisky in m’n glas in te vullen.
|
Het vuurwerk
wordt aangestoken (of was het de TL– verlichting?) en de
festivalgangers begeven zich naar de uitgang. Een T- shirt standje
met “I survived Spirits 2011” zou hier nog gouden zaken kunnen
doen. Al bij al weer een schitterende ervaring zonder echte
tegenvallers. Volgend jaar komen we terug, bij gezondheid en leven,
maar gelukkig moeten we zolang niet wachten op de volgende show. We
hebben namelijk tickets voor Gordon & MacPhail met Eric Vermeire,
volgende week!
|