TERUG

VERDER

 

WOORD & BEELD
Gunter (Lidnr.01)

ZATERDAG 05 NOVEMBER &
ZONDAG 06 NOVEMBER 2011

 

 

 

 

 

FESTIVALITIS

Zaterdag 05 November 2011

Zoals met de meeste festivals worden de tickets hier thuis al heel vroeg aangekocht. Na bekendmaking van enkele namen op de affiche wordt het geld meestal al overgeschreven. De tickets liggen dan in de kast te wachten tot dat de festivaldatum zich aan dient. Het gelukkigst ben ik als er verschillende tickets klaar liggen voor de toekomst, want ervaring leert dat de vooruitzichten naar een volgend festival of concert de beste remedie is tegen het black hole –gevoel, de ochtend na een geslaagd festival of concert. Ook nu werd het ticket voor het “Spirits in the Sky” festival al lang op voorhand aangeschaft, in februari. Ik was 1 van de eerste 100 of zo en dat gaf dan weer recht op enkele gratis drams.

 

 

 

 

 

 

 

 

Een goede voorbereiding werpt op termijn altijd vruchten af! Het vervoer tot in de puntjes geregeld, ook “terug” ja, drankje voor onderweg en de mogelijkheid om iets te eten tussen de concerten door. Zo ook nu.

 

Eerst effe het hoofdpodium checken om alvast in de sfeer te komen. De stand van The Nectar of the Daily Dram is zoals steeds een topper. Vooral de jamsessies met WhiskyAgency en Perfect Dram zorgen ervoor dat je deze stand best eens vereert met een bezoek.  

 

hoofdpodium

 

 

 

 

 

MACDUFF 38Y  47.8% THE NECTAR OF THE DAILY DRAM

Deze moest ik geproefd hebben! Eentje van het geboortejaar van kleine broer en een MacDuff! Hij heeft er al wel eentje opzij staan van The Whisky Agency, maar dat doet ons de zoektocht niet opgeven naar iets dat de sherry gerijpte MacDuff van de verloren gegane M&H Collection kan evenaren. Deze is ook ontzettend lekker hoor!

 

 

 

 

De 2de act is Bruichladdich. De juffrouw achter de stand hebben we nog gezien. Ze vult de leegte in die ontstaan is na Lynne McEwan. Trots stelt ze hier onder andere de spiksplinternieuwe 10 jarige voor!

BRUICHLADDICH 10Y

Beetje sherry. Cake in de neus. Iets minder fris dan de vroegere 10 jarige. Lange ziltige afdronk. Veel nieuwkomers kunnen deze spijtig genoeg niet vergelijken met de oude wegens totaal uitverkocht. In die optiek is deze 10 jarige een mooie radiohit om de rest van het ouvre te leren kennen.

BRUICHLADDICH BLACK ART II 21Y

Versie I was 19 jaar. Redcurrant (rode besjes). Vettig. Toch weer een hintje van amoniak, javel. Vervliegt wel heel snel maar schrikt toch altijd een beetje af. Deze boutique whisky’s zijn dan ook niet van de goedkoopste. Dakzij the vatican, hun eigen vatting station, en eigen bottelarij kunnen ze kleine oplages bottelen van op maat gemaakte whisky’s. Volgende keer als ik er ben toch eens vragen of ze misschien een soort bleekwater als spoelmiddel tussen 2 batches gebruiken. Blijft, na het vervliegen, wel een lekkere zware complexe whisky natuurlijk!

 

 

 

De Longrow Burgundy 14Y en 56.1% die Frank McHardy me inschenkt aan de stand van Springbank is dat ook! Een mond vol smaak per druppel! 11 jaar gerijpt op een refill en dan nog eens drie jaar op een ex Burgundy vat. De peat en de wijn laten vanalles gebeuren in je mond waar je zo op 1, 2, 3 niet klaar mee bent! Ben benieuwd achter de prijs want hij is nu nog niet verkrijgbaar in België blijkbaar. Frank is hier omdat Peter Currie, jarenlang het gezicht van Springbank, has left the building. Jenny moest ergens anders in Europa een optreden verzorgen.

 

Het is echter hoog tijd ondertussen om het zijpodium op te zoeken! Beetje meer “underground” als het ware, de alternatieve scene.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

THE HAPPY MASTERS’ CLASS

 

Het accent ligt hier op de Masters. Ze zijn met 3 en noemen Mario Groteklaes, Bert Bruyneel en Paul Dejong. Ze hebben elk 2 nummers uit hun greatest hits meegebracht om ons te overtuigen. Het valt wel op dat ze er alle drie ontzettende zin in hebben en dat komt de sfeer ten goede!

 

 

 

 

 

 

Mario, Bert & Paul

 

 

 

 

 

TALISKER 1979  46% MOON IMPORT ITALIE (Paul)

Gebotteld in 1994, dus 15 jaar oude Talisker. In de eerste neus een gevechtje tussen vis en frisse vanille. Graan, karton. Vis blijft. Moon Import bottelde hier een vat van onafhankelijke Cadenheads. Deden ook G&M vaten, maar nu wat ze kunnen krijgen. Smaak is vlak maar niet waterachtig. Piekt. Bitterheid van rook. Ziltige peat maar zacht. “Floraal, appeltjes en peperig. Appelfris, verflucht.”

Zoete afdronk verrast tegen peperige van andere Taliskers.

 

 

 

 

CAPERDONICH 1972  40% (Mario)

Gebotteld in november 1988 voor de Signatory Vintage reeks “Dun Eideann”. Dit was de 2de reeks voor de Italiaanse markt. De eerste botteling in deze reeks was in mei 1988, een Glenlivet. Geen single casks toen! Sherry en rook met een waterig middenstuk. Zuiver. Fruit met sherry. Appel, een hele fruitkorf. Cake zonder fruit.

Waterig maar “wow”. Zoete rozijnen. Gedroogd. Christmas cake. Zoet.

 

 

CAPERDONICH 1972  40% (Mario)

 

 

 

 

MILTON DUFF 22Y  43% (Bert)

De “Groene fles!” (met kurk) zaols men placht te zeggen.

Eucalyptus met kalk. Zacht in balans, vol. Eentje waar Bert's voorliefde voor Speyside whisky vandaan komt. In bepaalde kringen noemen ze hem dan ook Jefke Speyside. Krijt. Munt en peperig. In de smaak amandel en in de afdronk marsepein. Die afdronk warmt ook tot “heet”!

Mineraal in afdronk. Koffie.

 

 

 

 

 

 

BRORA 25Y  43% PROVENANCE DOUGLAS LAING  

Fishy. Floraal, spicy, tussen zoet en mineraal. Niet te turfig. De “’72” is typisch te hoog in alcohol en die domineert dan ook. Dit is een 1975, gebotteld in 2001.Old Malt Cask wordt gebotteld op 50%. Dun, plakt niet. Afdronk is peaty. Rook, maar niet medicinaal. Droge twist in afdronk. Niet bitter!

Wit fruit. Steen. Droge rook.

De zelfgeclaimde “Last king of Scotland” was Idi Amin. “King of Scots” was ook een blend van Douglas Laing en Idi Amin bestelde er 1 pallet per maand van. Maar om je een idee te geven dat de 3 tenoren ook hun bindteksten verzorgden, zij het met een grote dosis humor!

 

 

 

 

LAGAVULIN 10Y (Paul)

Eentje voor de Italiaanse markt? Toch als ik het etiket zo lees. Zuiver bourbon gerijpt, wat toch niet zo evident is voor Lagavulin. Zuiver, zacht, de rook op ’t randje van gruis. Dan terug het bekende zoete in de afdronk.

Neigt meer naar een Laphroaig door de bourbonrijping.

 

 

 

 

LONGMORN 1964 28Y  50% (Bert)

Waxy en hot. Enorm peper en spicy. Chewy. Appelvlees. Peper overheerst even. Heerlijk fruit. Appels en peren.

Chocoladeneus. Fruitsmaak. Beide in de afdronk.

 

't Was leuk en ze kunnen het ons niet meer afpakken. Zelden Mario zo relaxed gezien trouwens. Ondertussen is het aan de drukte dan ook al te merken dat “zijn” festival weer een succes gaat worden.

 

 

 

 

Effe de maximum prijzen gaan checken aan de stand van Diageo zodat ik mezelf kan overtuigen dat het inderdaad beter was om de Port Ellen 11th Release zelf te kopen dan hier het gros van mijn “drams” te spenderen aan een neut! Iedereen die al gratis van mijn fles heeft kunnen proeven vindt hem trouwens weer ontzettend lekker!

 

 

 

 

 

 

 

De jongedame die een handje toesteekt vanuit La Maison du Whisky doet vandaag enkel Irish Distillers (Pernod Ricard).

 

De nieuwe Powers 12Y kan ik dus schrappen van mijn “nog te proeven” lijstje.

 

Daar ik niet wist dat er al een Red Breast Cask Strength was, kon die niet op dat lijstje staan en nu dus ook niet meer. Intens, meer ga ik daar niet over zeggen!

 

 

 

Hiernaast staat een Irishman te popelen om me zijn cask strength te laten proeven. Nu nog onafhankelijke bottelaar met de spullen van de Irish Distillers, maar binnenkort van hun heuse eigen distilleerderij!

Op naar de volgende masterclass dan maar weer!

 

 

Nog even passeren langs de stand van Jaclyn McKie, rots in de branding bij Arran. Niet enkel had ze de allerlaatste nieuwtjes meegebracht, zoals de collector’s item in spe “Champagne”, maar zelfs de manager Euan Mitchell!

Toffe kerel, down to earth, gelijk ze zeggen! Die zie je ook niet op elk festival!

 

 

 

 

 

 

 

TERUG

VERDER