TERUG

 

09 November 2014

VERSLAG: Gunter (Lidnr.01)

PAGINA 1/2

 

“Spirits in the Sky” in Brussel

Na Luik en Leuven, de voorbije jaren, mag Brussel dit jaar gaststad zijn om het legendarische Spirits in the Sky te ontvangen en wel in het Thon Hotel. “Het” whiskyfestival van de lage landen met tal van nieuwigheden, oudigheden en bekende gezichten uit het whiskywereldje vindt er plaats in de congresruimten van het hotel.

 

Onderweg van het centraal station in Brussel naar het Thon Hotel valt het op hoeveel gebouwen gesloten zijn. Zodat de werknemers naar SITS kunnen of omdat het zondag is?

 

 

 

 

 

 

Aan de Arran stand op het festival ziet Euan Mitchell, de distillery manager himself, er uit alsof hij weer behoefte heeft aan een “survival’s lunch”.

 

Een roerige overtocht van z’n eiland tot hier of zou de boosdoener “dag 1”, gisteren dus, van SITS geweest zijn, compleet met afterparty?

 

 

 

 

Bij Springbank is het een blij weerzien met Jenny Karlsson. Ondertussen moeder van een flinke jongen en verantwoordelijk voor Kilkerran uit de Glengyle Distillery.

Ze laat proeven van de nieuwe 18 jarige en de Organic. Wel alle twee van Springbank, maar het is één happy family, daar in Campbeltown.

Een vaag vermoeden rijst dat zowel Arran als Springbank geen hinder zullen ondervinden als, let wel: als, de whiskybubbel binnen dit en 5 jaar moest barsten. Ze zijn gewoon “goe bezig”!

 

 

 

 

 

 

 

 

Aan de stand van Heaven Hill vinden we de nodige informatie over de Elijah Craig op vatsterkte, die we op onze volgende clubtasting willen geven.  “Enkel voor de Europese markt bedoeld”, klinkt het, want Amerikanen hebben een voorliefde voor 40% en niet voor cask strength. Weer iets bijgeleerd se.

 

 

 

 

Ergens tussen de flessen van Suntory staat een Yamazaki Sherry Cask uit 2013. Recent ergens uitgeroepen tot winnaar van iets en met bijhorend prijskaartje van 10 drams, lees gerust euro’s, per glaasje. Thuis heb ik de eerste versie nog staan “in de doos”. Ben ik nu rijk?

 

In het tweede lokaal vinden we de nieuwe Balvenie “Tun 1509”, opvolger van de “1401”. Speyside in een fles en volgens kleine broer de beste wkisky, gedronken op dit festival. Zetten we hem toch gewoon op onze volgende clubtasting!

De Highland Park Dark Origins kon echter weer niet bekoren. Glijden ze daar af, of ligt het misschien gewoon aan ons?

 

 

 

 

Op het festival van Anverness vestigde een bekende Belgische mixoloog me op de Amerikaanse whiskey van Michter’s. Zowel de mixoloog als Michter’s waren aanwezig en die laatste mocht het uitleggen aan ons in de vorm van een sympathieke kerel en gulle schenker, de standhouder natuurlijk. Mr. Michter was er zelf niet. Uitgebreid gamma en nu gaan ze zelf nog distilleren ook! In’t oog te houden.

 

 

 

Een nieuwe zekerheid in opbouw. Selecties van Mark Watt voor Cadenhead’s en dan zeker de Small Batch range. Lekkere betaalbare whisky. Wel moet je de prijs delen door het aantal jaren rijping hé! Leuk was dat Mark enkele nieuwigheden bij had. Zo nieuw dat de etiketten nog maar met de hand ingevuld waren. Zij die getuigen waren van Mark’s hilarische tasting bij Single Malt Whisky Shop te Zammel weten dat dit ook aan de man die de etiketten drukt kan liggen natuurlijk.

 

 

 

 

 

 

Weer een nieuwe bottelaar tikte me op de rug. “Liquid Art”, zijnde niemand minder dan Bert Dexters. Op het T- shirt stond een 10 jarige Ledaig waar hij zeer over te spreken was. We hadden het ook even over het whiskygebeuren in z’n home towneke en dan moest ik verder.

 

 

 

 

VERDER...