TERUG    

ZAMMEL, 21 NOVEMBER 2008

Verslag: Gunter (Lidnr.01)                Foto's: Werner (Lidnr.02)

Tijdens ons bezoek aan de Glengoyne distilleerderij in 2006 hadden we ons ingeschreven voor de “Single Cask Tour”. We hadden de distilleerderij al enkele malen bezocht en aangezien we allen fans van deze malt waren, was het moment om het naar een volgend niveau te heffen aangebroken.

Het eigenlijke doel van deze reis was een concert in Glasgow, maar als je dan toch in de buurt bent … .

Trouwens een aanrader, een distilleerderij ‘s avonds bezoeken. Dat heeft iets sprookjesachtig.

We werden er weer zeer goed onthaald en de single cask tasting was “out of this world”.

Vooral de Peter’s Choice kon ons uitermate bekoren.
Er werd dan ook beslist om een fles aan te schaffen die we, eenmaal terug thuis in België, samen zouden kraken tijdens het bovenhalen van de bijbehorende herinneringen aan deze reis.

Campbeltown en Arran stonden ook nog op het reisprogramma. Je weet wel, als je er toch bent … .

Peter's Choice en vastgeketende ferry in de achtergrond

Tijdens het reisverslag op de volgende clubavond hadden we de hand kunnen leggen op een andere Peter’s Choice. Deze staat nog steeds bovenaan bij de beste geproefde whisky’s van de club.

Daarom ook dat we tijdens onze voorbije clubreis gezorgd hadden voor een door Peter zelf getekende fles Glengoyne Peter’s Choice.
Het moment waarop we die met de meegereisde clubleden genoten hebben op het strand van Troon, behoort tot een van de hoogtepunten in mijn loopbaan als whiskydrinker. (zie: 100°PROOF ON TOUR, hier wordt ook nog eens de betekenis achter de CHOICE reeks uit de doeken gedaan)

En wat vind je dan in je mailbox?

Glengoyne tasting op 21 november 2008 in de Single Malt Whiskyshop te Zammel, met in de line-up: Peter’s Choice! Niet verbaasd zie ik mijn reisgenoten uit 2006 eveneens plaatsnemen aan de tafel. Een van onze leden heeft zelfs zijn persoonlijke Glengoyne -collectie meegebracht, om samen met de flessen van de shopuitbater een mooie display te verzorgen. Trots liggen 2 door ons geledigde flessen Peter’s Choice bovenop.
“Let the games begin!!”

Doordat Lidnr.33 alle 'Choice's' die Glengoyne tot nu toe heeft uitgebracht in zijn privé collectie heeft, kon er een uniek beeld worden vastgelegd.

Line up voor deze avond.

Spreker: Régis Lemaître

Man @ work

GLENGOYNE 10Y 40%VOL
Wat ik de typische initiële offnote van de 10 jarige zou durven noemen:.warme rubber. Op de punt van de tong proeft hij zoet. Mout met sherrytoetsen. Ook valt me nu de gelijkenis met Auchentoshan op, die droge grassen in de neus. Met wat water is hij zoveel meer!! Appel en malse peer. De neus evolueert goed. Zoet!! Ook een aangename bitterheid. 20% first fill en de rest second fill oloroso sherryvaten. Glengoyne wordt ook gerijpt op bourbonvaten, maar dit is enkel op vraag van blenders.

NEW MAKE 0 Y 69.3%VOL
Zeldzame buitenkans om new make te nosen en te proeven. Hier al mout en citrus. Natuurlijk mogen de peerdrops niet ontbreken.

GLENGOYNE 17 Y 43%VOL

Frisser, geen offnote! 25% first fill en 75% second fill Europese eik. Minder mout in neus en smaak. Zonder water een staartje van kersen, met water beetje wax en appelsienschil. Nog meer appelsien en groene appel. Beetje boter, marsepein en amandelen.
Qua standaardbottelingen is dit een prijsbeestje.

GLENGOYNE 21Y 43%VOL

Deze nieuwe versie van de 21 jarige bestaat volledig uit first fill sherryvaten. De oudere versie bestond uit 60% first fill.
Hier volop kersen en gedroogde abrikoos. Ondertonen van opgelegde krenten, die op de tong niet onaangenaam doen denken aan wat rubber. Weer die aangename bitterheid. Droogt en warmt de mond.
Lange afdronk! Nog meer kersen en pijptabak. Dit is een zeer lekkere, was het algemene commentaar.

GLENGOYNE 1996 TOKAY CASK FINISH 48%VOL

De neus verraadt hem niet, maar er is een smaakexplosie in de mond. Die 48% zorgt wel voor een serieuze prikkel. Ook bleekwater in de neus. Spant tegen. De neus is wel ok, maar de whisky zorgt voor instant voorhoofdhoofdpijn!.
Dit werd door iedereen aan onze tafel vastgesteld. Raar.
De nasmaak blijft héél lang in de mond hangen,
wat best jammer is. Ook toevoeging van water bevorderd de smaak niet (zie foto rechts).
 A definitly nono. “A response to demand”, naar ’t schijnt.

GLENGOYNE 12 Y CASK STRENGTH 57.2%VOL

Aha!! Droge rook! Een term die ik recent bijgeleerd hebt van een kenner! Koffie ook, maar toch direct die alcohol. Door de overheersing van de alcohol vonden we het niet erg om hiermee te experimenteren.

Eén druppel water toevoegen. Koffie.
Twee druppels water toevoegen. Koffie met wat fruit.
Drie druppels water toevoegen. Niks.
Vier druppels water toevoegen. Meer naar de 21 jarige, kersen.

Interessant experiment en helemaal niet duur.

En daar is hij dan!

GLENGOYNE 1986 20Y PETER’S CHOICE
 MATURED IN PEDRO XIMENEZ BUTT SINGLE CASK, 603 BOTTLES, 51%VOL

Kers … appelsien … naar het schijnt werd er ondertussen uitleg gegeven … elke druppel telt!! Melkchokolade en een hele hoop mooie herinneringen.

Een vlugge rekensom leert ons, dat er van de 603 flessen
Peter's Choice die wereldwijd verdeeld zijn, er toch 13 stuks op de één of andere manier in onze club zijn beland.

GLENGOYNE 1969 THE FAREWELL DRAM
BOTTLED 1998 ONLY 204 BOTTLES 54.4%VOL

  Euh, deze was ook lekker zenne!
Donkere rum en chocolade beschrijft hem het beste.

Gedistilleerd in 1969 en gebotteld in 1998 ter gelegenheid van de pensionering van hun toenmalige distillery manager Ian Taylor.
De flessen (204) zijn elk verpakt in een spirit safe.

Zeldzaam beestje en eigenlijk een beetje een collectors item.
Een ervaring om bij te schrijven in het grote boek!

Vooral de Glengoyne 1972, fles n° 61 en 57.8vol, maar droogt desondanks niet uit in de mond, zal mij altijd bijblijven als een van de redenen waarom ik Glengoyne in mijn hart gesloten heb (snik).

Rest mij nog te zeggen dat deze “betaalbare” avond mee mogelijk gemaakt werd door de mensen van Filliers, de invoerders van Glengoyne.
Zij hadden ook de spreker van dienst meegebracht. Régis Lemaitre, (www.regiswhiskymad.co.uk) een Fransman wonende in Glasgow.
Normaal stond Antony McCallum-Caron van Ian McCleod op het programma.
Dat is diegene die de vaten selecteert voor o.a. Chieftain’s en Dun Bheagan, bottelingen van Ian McCleod, de eigenaars van Glengoyne.

Régis is ook niet van de minste en zijn naam vonden we dan ook terug in een opgeduikeld boekje met besprekingen van Bruichladdich. Jarenlang verantwoordelijke geweest voor de whisky’s in de bar van St. Andrews Golf Club, waar hij de nodige prijzen gewonnen heeft en daarna werkzaam bij het even beroemde Gleneagles hotel.

Die jarenlange ervaring weerspiegelt dan ook in een boeiende en grappige, onderhoudende manier van vertellen. Cheers!

TERUG