TERUG

1 + 1 = 13

Verslag: Gunter (Lidnr.01)

In een ver verleden was voor mij Duncan Taylor synoniem voor schitterende, oude en betaalbare bottelingen. De ene fles na de andere vond de weg naar mijn whiskykast en had ik eens een specifiek flesje nodig om ergens een punt te maken, dan kon ik in hun range altijd wel een Glen Grant of Brora vinden. Teleurstellingen waren er natuurlijk ook. Zo was er een bepaalde tasting waar ik dacht uit te pakken met een Bowmore van Duncan Taylor, 36 jaar, maar ik werd overtroefd door een andere deelnemer met een Bowmore van maar liefst 39 jaar! Ook een Duncan Taylor natuurlijk. Aah, the memories ... .

Het fanschap ging zelfs zo ver dat er op een geplande Speyside trip een bezoek aan Duncan Taylor in Huntly niet mocht ontbreken. Aah, the ..., enfin, je weet wel.

Daarna werd het in mijn wereldje echter wat stilletjes rond DT. Ronnie, onze gids in the ice cream factory verhuisde naar Glenglassaugh, de distilleerderijplannen van Duncan Taylor liepen na de veelbelovende aankoop van de vervallen gebouwen vast, de nieuwe NC2 range kon me niet echt bekoren, “oude” bottelingen bleven uit, Euan Shand verhuisde naar Amerika en de Octave range vond ik pokkeduur en stond ik, eerlijk gezegd, wat wantrouwig tegenover.

Het verschijnen van de nieuwe Tantalus range, whiskies vanaf 30 jaar, in de shops deed me even slikken.

Geentje onder de 1000 €?!? Euh?!?

Maar zoals ze in de Limburg zeggen “Geeft ‘m nog een kans!”

Die kans kreeg ik, daar er maar liefst 2 tastings gepland waren in de regio, in dezelfde week en met verschillende whiskies.

De eerste was op 2 april in de Single Malt Whisky Shop te Zammel.

Dankzij de nieuwsbrief van de shop kon ik tijdig inschrijven want het was weer een full house.

Jan Vissers had z’n eigen line up samengesteld uit het gamma van Duncan Taylor, lees: whiskies waar hij zelf in geïnteresseerd was, en dat zit je altijd goed. Na een korte intro stelde hij Duncan Ralph voor, Brand Ambassador voor Duncan Taylor, en de eerste whisky werd ingeschonken. Die honneurs werden waargenomen door Joris, “de nieuwe van The Nectar”.

Duncan Ralph

BLACK BULL SPECIAL RESERVE N°1 DELUXE BLENDED SCOTCH WHISKY

Een mond vol, en dat was het ook. 46.6% en dat proef je natuurlijk. Levendig. Een neus vol vanille en kokos, in de smaak komt er iets aangenaam bitters bij, dat in combinatie met de alcoholprikkel hem stevig overeind houdt. De naam Black Bull bestaat reeds sinds 1864 maar was verloren gegaan tot hij opgekocht werd door Duncan Taylor in 2001. De afdronk vond ik wel wat snel weg, maar deze staat z’n mannetje tussen single maltigere collega’s. Ook qua prijs vrees ik. Op deze versie staat niet direct een leeftijd.

Ondertussen wordt door Duncan het gekende verhaal van DT verteld. 2 Amerikanen die sinds 1938 duizenden vaten whisky opkochten en wiens erfenis in 1999 opgekocht werd door Euan Shand, zoon van een Glendronach werknemer. Ondertussen is Euan dus getrouwd in Amerika verblijvend. Daar heeft hij een DT winkelketen opgestart etc etc.

Nieuw in het verhaal is dat er in Huntly een oude gesloten supermarkt opgekocht is om daar het hele Schotse DT gedeelte in onder te brengen. Ook een gedeelte voor bezoekers en tastings ... .

AUCHROISK 22Y  51.6% 1988/2010 RARE AULD

De Rare Auld reeks bestaat ondertussen niet meer en is vervangen door Dimensions. Nie erg, want Auchroisk kom je sowieso al nie veel tegen en elke proeving is dus een pluspunt. In de neus vond ik madeleine cake met wat citrus. Mijn buurman voegde daar terecht ananas aan toe. De smaak had iets intenser. Als het voor iemand zin heeft, de neus is chewy. Auchroisk produceert 5.9 miljoen liter per jaar en dus practisch alles verdwijnt in de blends van Diageo. Johnie Walker, J&B en zo. Diageo bezit ondertussen blijkbaar 42 distilleerderijen in Schotland alleen al. In de afdronk proef ik precies iets zouts.

CLYNELISH 23Y  49.8% 1988/2011 RARE AULD

Eerste geur van lekkere “ranzige” boter. Verandert na een tijdje in het typische .waxy dat we kennen van goede Clynelish. Schitterende botteling met veel citrus, op het punt om een beslissing te nemen appelsientjes te worden. Spijtig dat de Rare Auld reeks dus niet meer bestaat.

Het meegbrachte personeel heeft er ondertussen de brui aan gegeven en Jan neemt verder de honneurs waar om z’n klanten te verwennen met de volgende drams.

GLEN GARIOCH 21Y  51.1% 1991/2012 DIMENSIONS

Eentje van de nieuwe reeks Dimensions. Wordt zoeter met ’t staan. De typische Glen Garioch eucalyptus zit erin. Voor eentje uit 1991 had ik toch wat meer rook verwacht, maar eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat we de distilleerderij pas bezocht hebben met een zéér uitgebreide tasting aldaar. Die recente ervaring maakt het voor deze natuurlijk iets moeilijker. Maar hij doet het, zeker met de promo prijs van vandaag!

Nu volgen er enkelen uit de Octave range. Whiskies, nagerijpt voor een vijftal maanden op vaatjes met de grootte van 1/8 sherrybutt, zo’n 74 liter, waar voorheen schitterende Oloroso sherry in gerijpt heeft. 

CARDHU 27Y  51.1% 1984/2012
THE OCTAVE

Creamy mouthfeel. Boterig. De afdronk is er wel eentje.

Zo’n Octave gebruiken ze maximum 3 keer DT is een van de weinige die dat uberhaupt doen, leren we. What’s wrong with this picture? Ik kan er m’n vinger niet op leggen.

GLENBURGIE 27Y  54.8% 1985/2012 THE OCTAVE

Eentje van Chivas, de distilleerderij. Beetje vegetaal. Rijke sherry. Welke distilleerderij was ’t ook alweer?Eindelijk leer ik wat een Clooty Dumpling is! Een typisch Schots dessert, uit ondervinding wetende, een loodzwaar dessert,, waarbij de mix in een doek gerold wordt en zo gekookt. Wordt gegeten met clothed cream and a dram of whisky! Spicy, drop, maar ondertussen is de vinger er door mijn buurman opgelegd: deze whisky is ge-ACE-d. De cent(en) zijn gevallen. Voor de Cardhu zijn dat 24250 eurocenten.

Duncan Ralph verklaart ondertussen waarom hij niet in kilt is. Hij had een van de vorige avonden een tasting moeten geven in een sigarenwinkel ergens ten velde, waar ondertussen deftig gerookt werd. Resultaat was dat z’n kilt nu in de stomerij was om de sigarenrook eruit te verwijderen, daar sommige tastings, zoals onder andere deze, namelijk plaatsvinden zonder sigaren en de rokerige kleren zouden de neus van de whiskies negatief kunnen beïnvloeden.

GLEN SCOTIA 21Y  52.8% 1991/2012 DIMENSIONS OCTAVE MATURED

Een Dimension én Octave in een? Zit eerst een Jura-neusje over, maar dat trekt weg. Tanine trekt wat aan m’n tong en in de afdronk zit wat espresso. Dankzij de eerdere opmerking over A.C.E. kunnen we de zoektocht naar Glen Scotia tijdig staken en worden we algauw afgeleid door andere zaken.

Er verschijnen alaerlei flessen van onder de tafel vanwelke moet geproefd worden en iemand maakt me opmerkzaam op z’n splinter ... ik weet nie zenne ... . ’T loopt precies weer prettig uit de hand! Op naar deel 2.

DEEL 2