2 dagen later is er terug een Duncan Taylor tasting in de regio, namelijk in TastToe, Kampenhout.
Tijdig vertrokken en toegekomen om verzekerd te zijn van een goed plaatsje zie ik dat plan weer fijntjes in duigen vallen.Meer opkomers dan inschrijvers doen me
“geheel op vrijwillige basis” opschuiven tot ik tussen m’n dikke
broeders zit.
|
Ik vind dat “helemaal” niet erg. Ik kom immers voor de line up.Duncan Ralph heeft ondertussen z’n kilt terug uit de stomerij en ziet er heel “Schots” uit. Is hij ook hoor. Hij herkent me nog van 2 dagen geleden ... en vestigt regelmatig gedurende de verdere avond de aandacht op mij ... ?Beginnen vandaag doen we terug met de enige
gemeenschappelijke whisky.
|
|
De kilt is terug... |
Line up van vanavond |
BLACK
BULL SPECIAL RESERVE 46.6%
In de neus herkennen we vandaag ook wat tangerines
en de bitterheid van lemon sherbet.
Iets te zuur voor mij om echt van chocolade te spreken. Alles wel heel
zuiver. De afdronk is heet. Over naar 2.
|
STRATHMILL
21Y 54.4% 1990 DIMENSIONS
Ex sherry. Heet hout. Ik zou het net niet een
afgestreken lucifer noemen. Er zit wel wat fruit onder verstopt. Water
toevoegen? Direct meer alcohol in de neus. Zuiverder. Gestoofd fruit,
maar heet hout blijft. Niet echt sulfer. Met nog wat water verdwijnt het
hout uit de neus, nog niet uit de smaak. Nog wat water? Wel ja! Blijft
heet. Trekt wel lekker bitter weg.
|
GLEN
MORAY 20Y 54% 1991 THE
OCTAVE
Als er maar een wil is, dan vind je bovenop de
sherry (bitter, noten, hout, amandelen, honingraat) en de
alcoholprikkel, couperdon sherbet,
zijnde sorbet. Aangenaam geurtje.
|
GLEN
ELGIN 26Y 46.1% 1985
DIMENSIONS
Dun, paars, boenwas? Subtiel ... aha! Floraal!
Gevonden! Beetje vanille tussen de bloemblaadjes. In de afdronk vind ik
wat stengels. Delicate whisky.
|
SPRINGBANK
13Y 53.5% 1999 DIMENSIONS
OCTAVE CASK
Zurige zuivere sherry in de eerste neus. Vicks,
balsem. Afdronk van opgelegde rozijnen. Beetje, beetje droog.
“Sherry” kruidigheid, sherry zoet op de lippen. Welke
distilleerderij was het ook al weer? Wacht, nee wacht. Een vaag hintje
rook (peat) boven de sherryneus. Lekker verwarrend ook allemaal.
Dimensions vervangt Rare Auld en Octave is ge-ace-d en deze is dus een
ge-ace-de dimensions? In een eerste reflex hou ik m’n beurs stevig
dicht.
|
Ondertussen is het leuk om naar de gesprekken rondom
te luisteren. Het whiskypubliek in België heeft een hoge graad van
educatie en is heel mondig. Iedereen benadert het onderwerp volgens
eigen interesse en bevinding. Herinneringen aan voorbije tastings,
bottelingen thuis, voorbije en geplande whiskytrips en parate kennis
worden allemaal op tafel gestrooid.
|
BUNNAHABHAIN
20Y 51.7% 1991 DIMENSIONS
Het zoete houdt stand over neus, smaak en afdronk.
Ziltig. Tong trekt samen. Het wit tussen schil en vlees, lemoen. Alcohol
en bitter met het zoete er bovenop.
Het zoete, bittere en zilte blijft lang hangen. Heel zuivere
Bunna.
|
MILTONDUFF
30Y 42.8% 1982 DUNCAN TAYLOR
SINGLE
Zachtjes gestoofd fruit. Appel en abrikoos. Ruikt chewy. Dat chewy zou een gevolg zijn van non chill filtering. Met andere woorden: als er geen olieachtige bestanddelen uit de whisky gefilterd worden, dan bestaat de kans dat hij haast “kauwbaar” blijft, qua mondgevoel. Smaak valt op. Levendig, niet teveel alcohol, niet te bitter. De afdronk blijft. Weer gestoofd fruit, warm en heet. |
Uit gewoonte vraagt Angelo van TastToe om een
persoonlijke top 3 te maken van de geproefde whiskies. Voor mij was dat
vanavond de Glen Elgin op 3 vanwege de florale subtiliteit die zelfs
doorgetrokken werd tot de stengels in de afdronk. Nummer 2 was de
Bunnahabhain. Er wordt soms vergeten hoe zacht Bunna is en als je ziet
wat er daarvan nog overblijft in deze na 20 jaar rijping. Machtig en
zuiver. Nummer 1 was onbetwistbaar de Miltonduff! Subtiliteit,
zuiverheid waar je van droomt als ze je een 30 jarige whisky voor
zetten. En dan die afdronk die blijft duren! Let wel: dit is maar een
persoonlijke opinie van het moment. Het moment waarop de geselecteerde
whiskies gedronken werden, het moment waarop ik me emotioneel nu bevind,
het moment waarop mijn niveau van kennis en whiskyappreciatie zich nu
bevindt etc, etc.
|
Leuk is het wel dat m’n persoonlijke top 3 dan ook
nog eens de consensus is van al de aanwezigen, maar doch, dit terzijde.
Duncan Taylor 2014. Hun betere whiskies zitten in
een hogere prijsklasse. De hoogste klasse wordt afgebeeld in een glossy brochure,
die getoond wordt door Duncan. Sterling zilver en duigen van de
afgevulde vaten in de verpakkingen alom. De Octave begrijp ik
persoonlijk niet, maar dat
is dan maar mijn probleem. De geplande distilleerderij gaat er ooit
komen en de renovatiewerken aan het pas gekochte te renoveren warenhuis
gaan beginnen. De race-ambities van Duncan Taylor staan in diezelfde
brochure. De door hun gesponserde wagen scoort goed in het GT 3
Championship. Dure hobby, denk ik.
Alvorens de scenic route naar huis aan te vangen wil Duncan Ralph nog vlug een
foto van mij nemen ... ? Zou ik nu op een of andere Black List komen?
|
|
WINNAAR ! |