TERUG NAAR DEEL 1

 

 

2 dagen later is er terug een Duncan Taylor tasting in de regio, namelijk in TastToe, Kampenhout

 

Tijdig vertrokken en toegekomen om verzekerd te zijn van een goed plaatsje zie ik dat plan weer fijntjes in duigen vallen. 

 

Meer opkomers dan inschrijvers doen me “geheel op vrijwillige basis” opschuiven tot ik tussen m’n dikke broeders zit.

 

 

 

 

 

Ik vind dat “helemaal” niet erg. Ik kom immers voor de line up. 

Duncan Ralph heeft ondertussen z’n kilt terug uit de stomerij en ziet er heel “Schots” uit. Is hij ook hoor. Hij herkent me nog van 2 dagen geleden ... en vestigt regelmatig gedurende de verdere avond de aandacht op mij ... ?

Beginnen vandaag doen we terug met de enige gemeenschappelijke whisky.

        De kilt is terug...

 

 

 

 

 

 

Line up van vanavond

 

 

 

 

 

 

BLACK BULL SPECIAL RESERVE  46.6%

In de neus herkennen we vandaag ook wat tangerines en de bitterheid van lemon sherbet. Iets te zuur voor mij om echt van chocolade te spreken. Alles wel heel zuiver. De afdronk is heet. Over naar 2.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

STRATHMILL 21Y  54.4% 1990 DIMENSIONS

Ex sherry. Heet hout. Ik zou het net niet een afgestreken lucifer noemen. Er zit wel wat fruit onder verstopt. Water toevoegen? Direct meer alcohol in de neus. Zuiverder. Gestoofd fruit, maar heet hout blijft. Niet echt sulfer. Met nog wat water verdwijnt het hout uit de neus, nog niet uit de smaak. Nog wat water? Wel ja! Blijft heet. Trekt wel lekker bitter weg.

GLEN MORAY 20Y  54% 1991 THE OCTAVE

Als er maar een wil is, dan vind je bovenop de sherry (bitter, noten, hout, amandelen, honingraat) en de alcoholprikkel, couperdon sherbet, zijnde sorbet. Aangenaam geurtje.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

GLEN ELGIN 26Y  46.1% 1985 DIMENSIONS

Dun, paars, boenwas? Subtiel ... aha! Floraal! Gevonden! Beetje vanille tussen de bloemblaadjes. In de afdronk vind ik wat stengels. Delicate whisky.

SPRINGBANK 13Y  53.5% 1999 DIMENSIONS OCTAVE CASK

Zurige zuivere sherry in de eerste neus. Vicks, balsem. Afdronk van opgelegde rozijnen. Beetje, beetje droog. “Sherry” kruidigheid, sherry zoet op de lippen. Welke distilleerderij was het ook al weer? Wacht, nee wacht. Een vaag hintje rook (peat) boven de sherryneus. Lekker verwarrend ook allemaal. Dimensions vervangt Rare Auld en Octave is ge-ace-d en deze is dus een ge-ace-de dimensions? In een eerste reflex hou ik m’n beurs stevig dicht.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ondertussen is het leuk om naar de gesprekken rondom te luisteren. Het whiskypubliek in België heeft een hoge graad van educatie en is heel mondig. Iedereen benadert het onderwerp volgens eigen interesse en bevinding. Herinneringen aan voorbije tastings, bottelingen thuis, voorbije en geplande whiskytrips en parate kennis worden allemaal op tafel gestrooid.

 

 

 

 

BUNNAHABHAIN 20Y  51.7% 1991 DIMENSIONS

Het zoete houdt stand over neus, smaak en afdronk. Ziltig. Tong trekt samen. Het wit tussen schil en vlees, lemoen. Alcohol en bitter met het zoete er bovenop.  Het zoete, bittere en zilte blijft lang hangen. Heel zuivere Bunna.

MILTONDUFF 30Y  42.8% 1982 DUNCAN TAYLOR SINGLE

Zachtjes gestoofd fruit. Appel en abrikoos. Ruikt chewy. Dat chewy zou een gevolg zijn van non chill filtering. Met andere woorden: als er geen olieachtige bestanddelen uit de whisky gefilterd worden, dan bestaat de kans dat hij haast “kauwbaar” blijft, qua mondgevoel. Smaak valt op. Levendig, niet teveel alcohol, niet te bitter. De afdronk blijft. Weer gestoofd fruit, warm en heet.

 

 

 

 

 

Uit gewoonte vraagt Angelo van TastToe om een persoonlijke top 3 te maken van de geproefde whiskies. Voor mij was dat vanavond de Glen Elgin op 3 vanwege de florale subtiliteit die zelfs doorgetrokken werd tot de stengels in de afdronk. Nummer 2 was de Bunnahabhain. Er wordt soms vergeten hoe zacht Bunna is en als je ziet wat er daarvan nog overblijft in deze na 20 jaar rijping. Machtig en zuiver. Nummer 1 was onbetwistbaar de Miltonduff! Subtiliteit, zuiverheid waar je van droomt als ze je een 30 jarige whisky voor zetten. En dan die afdronk die blijft duren! Let wel: dit is maar een persoonlijke opinie van het moment. Het moment waarop de geselecteerde whiskies gedronken werden, het moment waarop ik me emotioneel nu bevind, het moment waarop mijn niveau van kennis en whiskyappreciatie zich nu bevindt etc, etc.

 

 

 

 

Leuk is het wel dat m’n persoonlijke top 3 dan ook nog eens de consensus is van al de aanwezigen, maar doch, dit terzijde.

 

Duncan Taylor 2014. Hun betere whiskies zitten in een hogere prijsklasse. De hoogste klasse wordt afgebeeld in een glossy brochure, die getoond wordt door Duncan. Sterling zilver en duigen van de afgevulde vaten in de verpakkingen alom. De Octave begrijp ik persoonlijk  niet, maar dat is dan maar mijn probleem. De geplande distilleerderij gaat er ooit komen en de renovatiewerken aan het pas gekochte te renoveren warenhuis gaan beginnen. De race-ambities van Duncan Taylor staan in diezelfde brochure. De door hun gesponserde wagen scoort goed in het GT 3 Championship. Dure hobby, denk ik.

 

Alvorens de scenic route naar huis aan te vangen wil Duncan Ralph nog vlug een foto van mij nemen ... ? Zou ik nu op een of andere Black List komen?

WINNAAR !

 

 

 

 

 

 

 

TERUG NAAR DEEL 1