TERUG

Raid on the 'FLEA MARKET'

Reportage: Gunter (Lidnr.01)
Foto's: Werner (Lidnr.02)

Aanleiding tot dit item was het geschenk van een familielid. Regelmatig schuimt hij de rommelmarkten af en op een van zijn strooptochten viel hij op een tinnen koekendoos, gevuld met miniatuurflesjes allerhande. Hij bood enkele euro’s voor de doos, de inhoud kreeg hij er bij. Zelf niet geïnteresseerd in sterke drank, liet hij mij een selectie uit de inhoud maken. Niet dat het direct “my cup of tea” was, maar sommige flesjes bevatten, je raad het al, whisky. Namen waar ik nog nooit van gehoord had en ongebroken takszegeltjes uit de jaren ’70. Dankbaar nam ik het geschenk in handen, met de bedoeling om ze samen met de voorzitter te kraken en te tasten, want laat ons eerlijk zijn: wij kopen om te drinken. Alleen ligt het tempo van onze aankopen veel hoger dan het tempo waarop wij drinken zodat het voor buitenstaanders soms lijkt dat we verzamelaars zijn. Maar dat is niet zo!!!

Over een periode van enkele maanden hadden we de volgende flesjes geopend en tastingnotes genoteerd. Toen beseften we dat we er misschien iemand plezier mee konden doen en hebben we de restanten verder geschonken aan een vlijtige verzamelaar.

BLACK VELVET 1972

Nooit van gehoord! Enig opzoekwerk in de “home library”, niet google, leert dat het om Canadese Whisky van Gilbey gaat. Deze werd later overgenomen door UDV. De whisky wordt omschreven als licht en zoet afgerond. De gerijpte whisky wordt gemengd met new make op vat gestoken om verder te rijpen. Beide whisky’s ontstaan uit kolom- destillatie. Vanwege het grote succes van Black Velvet werd er zelfs een nieuwe distilleerderij voor gebouwd, Palliser Distillery in Alberta.

Eigen tastingnotes: olieachtig in het glas. De geur van nagellakverwijderaar / bourbon. Tannine in de mond. Afdronk is snel weg. Alcoholprikkel op de tong, niet olieachtig in de mond.
Ikea dennenhout op de tong. Neus wordt aangenamer en er komt meer hout naar boven.

CANADIAN CLUB

Deze is wel bekend en hebben we reeds geproefd met de club, doch is het interessant omdat het een Canadees is, die we kunnen vergelijke met de vorige.

Notes: Volwassen, maar niet sterk. Op de achtergrond weer die nagellakverwijderaar. Graanjenever? Vooraan in de mond toch wat nasmaak. Citrus. In de neus vooral alcohol en mout. Minder prominent dan de Black Velvet, maar niet vlak. Er komt toch wat afdronk, houtkrullen en … toch bourbon. Nodigt uit tot toevoeging van ijs. Cocktailwhisky!

PINWINNIE

Euh … ? Het was vooral de verpakking die intrigeerde. Een kunstig geborduurd vilten zakje voor een miniatuurtje. Dat zou wel speciaal zijn. Het blijkt een luxeblend te zijn, met de aanduiding “ Royal Scotch”, van Inver House Distillers. Vooral populair in Amerika en Frankrijk.

Wij vonden mandarijn, wat tannine. Zacht. Afdronk licht, maar aanwezig: citrus. Ook wat ananas. Best wel lekker eigenlijk.

LOGAN 12Y

Eentje met een jaartal. Genoemd naar James Logan Mackie, grotendeels de verantwoordelijke in 1837 voor wat wij tegenwoordig Lagavulin noemen. Lang een onderdeel geweest van de succesvolle “White Horse Blend” voordat hij als Single Malt op de markt kwam. Logan komt nog steeds uit de White Horse stal, dit is ondertussen een onderdeel van UDV (Diageo).

Notes: Doet wat stoffig aan. Lekker, echte whisky! Accent op de afdronk. Initiële boenwasgeur wordt eik / karamel. Pruimen en appelsien.

KING GEORGE IV

De naam van deze Schotse blend is ter herdenking aan het bezoek van deze Engelse koning aan de stad Edinburgh in het jaar 1822, waar hij achter een Glenlivet vroeg, voorbijgaand aan het feit dat deze toen nog illegaal was. Maar dat is een ander verhaal.

Notes: Olie. Vettig in de mond. Lijkt meer dan de 43%vol. Grondsmaak. Turf?

Tijdens het schrijven van dit verslag was ik aangenaam verrast door wat een beetje speurwerk aan het licht bracht over de achtergrond van deze flesjes. Het is zoals eerder gezegd niet “my cup of tea”, maar alle respect voor de verzamelaar die zijn miniatuurtjes beschouwd als een bibliotheek vol verhalen, aangevuld met eigen anekdotes over elke individuele “5cl” in zijn kast.

De volgende restanten bereikten onze smaakpapillen dus niet, maar hebben een goed tehuis gevonden ergens in de stille Kempen.

TERUG