VORIGE PAGINA

VOLGENDE PAGINA

 

Full cooked breakfast op de ferry van Kennacraig naar Islay. Eindelijk: baked beans! Om 10 uur worden we verwacht in Laphroaig, dus hebben we nog tijd om een foto van Lagavulin te nemen. Van op Dunyvaig Castle, zoals het vroeger gedaan werd.

 

 

 

Jack, nu full time tour guide bij Laphroaig, is blij om ons terug te zien. He was showing us off to some Fins. Het “slechte” nieuws is dat er terug 5cl miniatuurtjes voor de friends of Laphroaig binnengekomen waren. Gedaan met de “zakflacons” van 20cl. Werken onder “Jim Beam” valt volgens Jack wel mee.

Laphroaig op sherrybutts gerijpt? Dat kan blijkbaar als je als klant zelf een butt voorziet

 

 

Maar we kwamen om foto’s nemen. De volgende op het lijstje is er eentje van Kilnaughton Bay. Eventjes zinkt de moed in mijn schoenen. Onze eerste echte foto van de reeks en we zakken al tot aan onze enkels in peat. Als de rest ook zo moeilijk gaat zijn, dan hebben we een probleem en niet genoeg propere kleren

 

 

De volgende 2 foto’s brengen ons echter naar schitterende locaties en naar een ontmoeting met een “local”. Ooit een oude Schot horen zingen tijdens het werken? Zeker de moeite! We mogen foto’s trekken van zijn eigendom zoveel we willen, zolang hij er maar niet op staat. Spijtig. In Lower Cragabus beseffen we ook dat, als je niet de plek vindt bij het er naar toe rijden, je best eens achteruit kijkt als je gepasseerd bent. Dat kan namelijk ook de plaats zijn vanwaar de foto genomen is. De horizon is in veel gevallen de beste hulp bij het zoeken.

 

 

Bij Ardbeg is de oude kiln zijn pagode kwijt. Afgewaaid tijdens een januari –storm. Gelukkig was hij verzekerd, zodat men in Port Ellen ergens een nieuwe aan het maken is, die hopelijk nog met het whiskyfestival terug gemonteerd zal zijn.

 

 

Ik moet toegeven dat ik een beetje benieuwd was naar de sfeer in Ardbeg, na alle veranderingen de laatste tijd. Het valt reuze mee! Het is er druk en Jackie gaat er 100% voor. Mickey Heads, de nieuwe manager, zullen we later nog zien.

 

 

Effe binnenspringen bij Rhona en Hamish, de B&B in Port Ellen, dan weten ze dat we op het eiland zitten. We krijgen de sleutel mee, zodat we straks binnenkunnen.

Bekijk hun flyer...

 

 

In Port Askaig is de opening van de nieuwe pier nog maar eens uitgesteld. De ferry naar Jura vaart nog wel, maar de foto die we zoeken blijkt van op de grote ferry genomen te zijn. Dunlossit house. Privéweg naar het kasteel. Wow, hier is het gazon met de schaar geknipt! Kasteel goed onderhouden en nog in privébezit. Hier zit geld achter, dat zie je.

Etenstijd, dus rijden we terug naar Ardbeg. Te vroeg in ’t seizoen voor een fishtastic seafood platter, maar de prawn salad ligt in dezelfde categorie. “Didn’t lower the standards!” zegt Jackie.

 

Ardbeg Distillery

 

 

 

Onderweg naar Bowmore, moeten we op de Long Road nog een foto nemen. Niet simpel om de hoek juist te krijgen. Vroeger waren de mensen ook kleiner...

 

 

 

 

Het nieuwe visitor center van Bowmore is modern en strak. Zowel buiten als binnen. Fotootje trekken van de nieuwe 30 jarige, vervanger van de Sea Dragon (£ 358). We voelen ons hier precies meer thuis dan de nieuwe tourguide, die spontaan een dram naar keuze presenteert. Wij presenteren haar een fles Belgisch kriekbier op kurk. Dat komt wel goed.

 

 

In Bruichladdich is Jim weer druk bezig. Diploma’s uitreiken aan de nieuw- afgestudeerden van de whiskyacademie, maar hij vraagt of we morgen kunnen terug komen. Ondanks onze bezwaren dat we hem niet willen lastigvallen. We hebben zelfs op voorhand een brief klaargemaakt waarin we schrijven dat we hier gepasseerd zijn en een cadeautje achterlaten voor hem. Maar wat Jim wilt, gebeurt meestal ook denk ik, dus morgen om 11 uur zullen we hier terug zijn. De “valinch” die nu in de shop ligt, is een bourbonvat, maar in de rekken vinden we nog 3 flessen met Helen Mirren op het etiket. Dit sherryvat lag er vorige maand, toen Jaco, een van onze leden, hier geweest was. Hij vond het schitterend. We kopen een flesje om te testen. 18 jaar op sherryvat. De juiste lokatie hebben we al in gedachten: Portnahaven bij zonsondergang! Volgens ons nog steeds het mooiste plekje waar we ooit geweest zijn.

 

 

 

En weet je wat? Jaco heeft gelijk! In de mond, al het lekkere van het sherryvat. Fluweelzacht, chocolade, rozijnen, marsepein en bij het doorslikken het kruidige, ziltige van Bruichladdich!!

 

 

In Portnahaven wordt er ook verder gewerkt aan onze fotoreportage "Islay vroeger en nu". Met oog voor elk detail worden figuranten aangesproken....

 

 

 

Weeral een schitterend “bar meal” in Port Charlotte Hotel, weggespoeld met “a pint of cider”. Bij Rhona en Hamish genieten we verder van onze valinch.

 

VORIGE PAGINA

VOLGENDE PAGINA