TERUG

Beter een dichte buur dan een verre vriend

J'O (Lidnr.12)

Toen ik mijn oude buurt in de Brandstraat vaarwel zei gebeurde dat met de gewone plichtplegingen van we zien elkaar nog wel en spring maar eens binnen. Heel dikwijls volgt dan al snel het “uit het oog uit het hart” cliché.

Niet zo in dit geval. We blijven elkaar nog steeds aanspreken met buurman, dat is heel makkelijk voor de kleintjes, en/ of buurvrouw en op ongezette tijden valt een buurman/vrouw me snikkend om de hals met de melding dat ze me missen. Zo ook Kathleen* en Mat onze deels Heistse deels Britse buren. Met daarbij de heuglijke melding dat ze van een oom van Mat een lekkere fles whisky cadeau gekregen hadden en dat ik altijd mocht komen proeven.

Nu de verhuisperikelen voor een jaartje uit de voeten zijn was een typisch Schots weertje de ideale opstap voor een proevertje. Na een mysterieuze foto vanuit mijn tuin ging het richting Brandstraat gewapend met pen, papier, fototoestel en iets lekkers als ruilmiddel.

Lekker uitgewaaid en een beetje nat belde ik aan en toen de koetjes en kalfjes op stal stonden werd de reden van mijn bezoek bovengehaald.

Glenfarclas 21y, 43%, 75cl. De oom van Mat heeft deze fles gekregen toen hij 40 jaar werd. Hij is nu 67 d.w.z. in 1988. Vermits deze fles toen al 21 jaar was komen we op een distilleer datum van ten laatste ergens in 1967. En dat is toch al een tijdje geleden. Op de fles zijn er echter geen enkele datum of verdere gegevens te vinden die een exacte tijdsbepaling mogelijk maakt.
Enig opzoekwerk leert ons dat er pas eind jaren 70, begin jaren 80 met deze 21 jarige op de markt gekomen werd, dus kunnen de data kloppen.
De tasting zelf nu:

Kleur: lekker donker, dat belooft flink wat sherry

Geur: Neus wordt niet overweldigd door sherry, eerder vlak, zeker geen rum/rozijnen toestanden noch Christmas Cake. Subtiele toetsen rood, rijp fruit.

Smaak: Toch wel duidelijk sherry invloeden, iets truffel achtig, beetje leer ook, geen off-notes, aards en toch ook een beetje tannine .

Afdronk: Spreidt zich helemaal uit over alle smaakzones van de tong, aangename diepe warmte, beetje hoestsiroop effect, blijft lang nazinderen.

Conclusie: Geen typische oude whisky, gewoon lekker en kenmerkend voor die periode in het Glenfarclas assortiment. Eentje om samen met vrienden, of gelijkwaardig door ervaring, van te genieten bij een knetterend haardvuur. De SMWS zou als beschrijving het volgende zeggen: Warm welkom van een oude vriend.

Ander opzoekwerk leerde mij dat deze fles voor het moment tussen de 500 en 600£ scoort en dat vind ik persoonlijk wat veel. Gelukkig heb ik fijne (ex) buren.

Eerder opzoekwerk ginds ter plekke leverde ook bevredigende resultaten op...

Nog beetje nagepraat en bij wijze van beleefdheid, want zo’n soort club zijn we, een Caperdonich van 38y Duncan Taylor ingeschonken en daarna vrolijk huiswaarts gewandeld waar mijn immer bevallige mij bij een knetterend haardvuur welkom heette.

Toeval?

*Kathleen is de schrijfster van “Droom van een heroïnehoer” een roman gebaseerd op waargebeurde feiten uit haar straathoekwerkster verleden in Antwerpen.

Een beklijvende suggestief-poëtische beschrijving van een rauwe wereld vol seks en drugs

TERUG