TERUG

MAIN PAGE

VERDER

 

 

WOENSDAG 17 JULI 2013

 

 

 

 

Isle of Iona

 

We hadden het nu wel even gehad met single track roads dat we besloten om de wagen wat rust te gunnen.  Na een uitgebreid ontbijt, all in, zelfs met vers fruit zoals aardbeien, blauwe bessen, frambozen, … en overgoten met stevige koffie, togen we naar de ferryhaven en kochten ons tickets om even de zeeëngte over te steken.  Met CalMac is het altijd een beetje reizen, ook al duurt het maar 10 minuutjes.  Die tijd kostte het om ons over te zetten van Mull naar Iona.  Iona is een klein eiland waar in het jaar 563 van onze tijdrekening de heilige Colombo zich vestigde en de kerstening van Schotland begon.

 

 

 

Reeds vanop zee werden we getrakteerd op prachtige vergezichten op de abdij van Iona maar ook op het ons omringende landschap.  

Via de nunnery, een voormalig klooster, een oud kerkhof met het oudste gebouw van Iona, de doodsweg, … togen we verder naar de abdij van de heilige Colombo.  Er stonden majestueuze Keltische kruisen.  Het gebouw paste harmonieus in het landschap.  Heel deze plaats ademt geschiedenis ook al zijn de gebouwen grotendeels heropgebouwd.  

Dit is echt wel heel bekend: horden toeristen stormen op dit heiligdom af.  Maar gelukkig nog niet op dit wat vroege uur.

     The Nunnery

 

 

 

Abdij van de Heilige Colombo

 

 

 

 

 

 

 

Achterzijde van de abdij

 

 

 

 

 

Nadien wandelden we verder naar Dun-I, de hoogste plek van het eiland.  Langs rustige Highlanders liepen we naar boven.

 

 

 

 

Onze metgezel aan Dun-I

Dun-I

 

 

 

 

 

We zetten onze weg verder naar het noorden van Iona.  Er zijn daar nog kleine goed verborgen baaien en witte zandstranden.  Had de zon geschenen, we hadden gedacht dat we op de Caraïben zaten.  Onze lunch genoten we in het restaurant van het Argyll Hotel.  We kozen voor een tafeltje in de orangerie met zicht op zee.  Opnieuw soep - het weer leent er zich inderdaad toe – en dan een broodje met vis of cheddar van Mull en chutney.  Voeg daarbij een lokaal bier van Mull : fruitig in neus én smaak, gevolgd door een bittere afdronk. Vanuit de orangerie hadden we een goed zicht op de haven van Iona : nooit geweten dat dit oord zo populair was bij de Britten, Amerikanen, …

    Facteur @ work

 

 

 

 

Terug te Fionnphort deden we nog een korte wandeling vanuit onze B&B : nog geen 100 jaar geleden was The Ross of Mull bekend om zijn granietmijnen.  

 

Wat verderop waren nog vele sporen van dergelijke bedrijvigheid goed zichtbaar in het landschap.  

 

We volgden korte tijd een treinbedding tot de zee.

       Verlaten granietmijn te Fionnphort

 

 

 

 

De oude trambedding

 

 

 

 

Opnieuw hier goed verborgen kleine zandstranden.   Idyllische plaatsjes in overvloed.

 

 

 

 

 

Op de terugweg nergens nog een pad te zien en dus volgden we de door de schapen gecreëerde padjes tot we terug Fionnphort in zicht kregen.  Op het terras van de pub vonden we een tafeltje om wat te drinken.

 

Ook vanavond weer genoten van de Schotse gastronomie.  Lekkere kaasschotel als dessert.  ’s Avonds nog lang gelezen in een dikke turf die ik meesleurde vanuit België.  Nog lang gesnuisterd in de riante bibliotheek van ons gastgezin.

     Bank @ work

 

 

 

 

TERUG

MAIN PAGE

VERDER