TERUG

MAIN PAGE

VERDER

 

 

DINSDAG 16 JULI 2013 (DEEL 2/2)

 

 

 

Tobermory op het eiland Mull

 

 

 

Een voor ons onverwachte aankomst te Torbermory : de ganse hoofdstraat bestaat uit keurig en fleurig geschilderde huizen.  

 

Het is dan ook een zeer fotogeniek en trendy stadje met zelfs een tot winkel en eethuis omgebouwde kerk.

 

 

 

 

 

 

 

In The Mishnish, een Victoriaans ingerichte pub, genoten we van een stevige pint.  We vermoeden dat dit één van de oudste pubs op Mull is.

 

 

 

 

Tobermory Distillery

 

 

 

 

Om 16 uur hadden we -en maar goed ook- een afspraak voor een distilleerderijtoer op Tobermory.  Het bedrijf is gelegen aan de rand van de stad, pal in de haven.  Het aantal bezoekers was beperkt.  Fotograferen binnen was niet toegelaten. Er was volop bedrijvigheid.  Dit voorjaar had de productie enkele dagen stilgelegen wegens watergebrek.  Er wordt evenveel ongeturfde Tobermory als geturfde Ledaig geproduceerd. Men beschikt niet over eigen warehouses, de casks verhuizen ofwel naar Bunnahabhain ofwel naar Deanston.  4 grote oregon washtuns, en in tegenstelling tot vele distilleerderijen staan de wash still samen met de spirit still twee per twee.

 

 

 

 

 

 

 

Na de toer kregen de we Tobermory 10y en de Ledaig 10y te proeven.  

 

Alle whisky’s worden gebotteld op 46,3° alcohol.  Gewoonweg toevallig ontstaan.  Ze hebben er daar ook geen bijzondere verklaring voor.

 

 

 

 

Er stond ons voor vandaag nog een verplaatsing van bijna 100 km voor de boeg over de hoofdwegen van Mull.  Laat je niets wijsmaken : het zijn quasi uitsluitend single track roads met gelukkig zeer regelmatig passing places.  Volgens de GPS nog ruim 1u20 minuten.  De weg voerde ons langs een heel afwisselend landschap met bossen, heide, meren.  Ook de zee was nooit ver weg.  En als toemaatje hielden The Corrs ons die hele tijd gezelschap.  Onderweg waren nauwelijks dorpjes te zien.  Het oogde hier meer desolaat dan op Skye maar het landschap zelf lijkt meer geboetseerd, Skye toonde zich veel ruwer.

 

 

 

 

Tegen 19 uur bereikten we Fionnphort, helemaal op het eind van de Ross of Mull.  Onze B&B Seaview deed zijn naam alle eer aan en werd gerund door het lieftallige koppel John en Jane.  Gezellig huis met een ruime lounge, vol met boeken over natuur, geschiedenis, bezienswaardigheden, …  Vlak naast de B&B een winkel en aan de andere kant een gezellige bar met restaurant.  Meer moet dat niet zijn.  Op onze kamer stond nog een flesje wijn te wachten, zeer attente gastheer en –vrouw !

 

 

 

 

Tafeltje gereserveerd in The Keel Row bij onze naaste buren en wij stribbelden niet tegen als we moesten wachten in de aanpalende bar.  Lekker gegeten : kip met haggis.  Noch een lekkere pint om af te ronden in de pub.  Nog even tot de ferryhaven gewandeld en net toen we wilden binnengaan was er een hels kabaal : op hetzelfde ogenblik kwam enerzijds de politie zich bekommeren over een dronken vrouw, anderzijds kwam een rescue helikopter aanvliegen om een zwaar gewonde vrouw te verzorgen.  Een doktor van de hulpdiensten zou hier nooit tijdig kunnen arriveren.  “Dit is ongetwijfeld de drukste dag van het jaar in ons dorp”, grijnste John.

 

 

 

 

TERUG

MAIN PAGE

VERDER