TERUG

PAGINA 2/2

Ewan Morgan staat achter de stand van Bowmore! Diegenen die onze website wat volgen, weten van onze laatste ontmoeting met Ewan in Bowmore zelf. Ik ben blij dat hij blij is om ons te zien. Geweldige kerel toch!

Later laten Jan en ik ons weer vol verbazing verrassen hoe lekker de 12 jarige wel niet is. Eerlijk, er wordt menig traantje weggepinkt!

Naast Bowmore zie ik terug een bekende. Een oude durf ik niet te zeggen, want de leeftijd vraag je niet aan een dame!

De standhoudster voor Suntory is mijn volgende “slachtoffer”. De Hibiki 12 jaar blijkt zijn laatste 2 jaar nagerijpt te zijn op een vat waarin voorheen pruimenlikeur gezeten heeft. Een drank die razend populair is in Japan en mij blij maakt dat we voor onze tasting morgen de 17 jarige gekozen hebben.
No plums here! De Hakashu 18 jaar wordt geproefd en inderdaad, zoals ik recent ergens gelezen had, kon hij met het gras in de neus en de smaak inderdaad verwant zijn met de Schotse Lowlanders. De nieuwe 25 jarige is er niet, wat eigenlijk wel te verwachten was, gezien de zeldzaamheid en de prijs. Prijs? De invoerder haalt zijn catalogus erbij en bevestigt dat de prijs rond de 600 euro ligt. Na wat rekenwerk vinden we zelfs de winstmarge die onze lokale handelaar hanteert. ‘K moet zeggen: dat is niet overdreven! Verdere vragen hebben geen zin. De standhoudster vertrouwt me toe dat ze eigenlijk een whiskynovice is. Behulpzaam zeg ik haar dat ze met vragen over whisky altijd bij mij terecht kan. Samen overlopen we de geschiedenis van Japanse whisky, zodat ze me kan corrigeren met mijn uitspraak van plaatsnamen en personen. Bedankt!

La Grande Dame Claudia Ham houdt hof tegen de achterwand van de zaal. Onder andere Tullibardine, Benriach, Tomatin, An Cnoc, Douglas Laing en onze Eric Vermeire delen er de tafels. Een verrassing is de stand van Amrut, whisky uit India. Niet dat whisky uit India een verrassing is, ze zijn immers in volume de grootste producenten, maar het uitgebreide gamma én de distilleerderijmanager zelf achter de stand zijn toch een reden om grote ogen op te zetten. En dan hebben we nog niets geproefd van de nieuwe Amruts! Vooral de Fusion, een verbintenis op het vat tussen ongeturfde en geturfde spirit draagt onze waardering weg. Met een angel share van 12% per jaar kan men Amrut maximaal 4.5 à 5 jaar laten rijpen in de warehouses, maar wat een rijping. Mits goede mond aan mond reclame zal La Grande Dame massa’s van deze Amrut Fusion moeten aanslepen. Zij zal hem namelijk in België verdelen.

Naast Eric Vermeire staat iemand wat verweesd te kijken achter de stand van Glencadam. Even het geheugen in het leeg hoofd raadplegen en het schiet me te binnen. Het is de manager die ons in 2005 uitgebreid rondgeleid heeft in de distilleerderij! “Assistent manager”, verbetert hij mij. Als ik hem vertel dat ik hem bijna niet herken na al die jaren, aangezien hij redelijk wat gewicht verloren is kan het niet meer stuk. Een staal van de 17 jarige wordt bovengehaald en royaal ingegoten. Noten, noten en noten. De neus bevat ook wat mout. Bij het proeven van de 1978 komen de noten terug. Het distilleerderijkarakter, als het ware. Wel veel meer karakter dan de 17 en de “noten” zijn hier verwerkt in heerlijke gerechten! Een knaller. Toffe kerel ook!

Glencadam bezoek, Juni 2005

The Young Smugglers

Jessica O'Flynn (Brand Amassador @ Jameson)

Kleine broer, aka voorzitter, is druk in gesprek met enkele leden van de “Young Smugglers”. Misschien nog niet zo lang bezig, maar toch al terecht de trotse bezitters van een eigen lokaal! Hier zit nog enorme groeipotentie en de wil is er ook!

Bij Marc Segers schaf ik mij een Banff aan. Sinds mijn eerste Banff ben ik verkocht en na een familievakantie in Banff en Macduff kan ik via een dram herinneringen ophalen aan deze meer dan geslaagde uitstap. (Waarvoor dank, voorzitter!) Deze Cadenheads heeft wat “vuiltjes” in de smaak, maar geen nood! Bij Geert De Bolle ernaast vind ik er nog eentje van Ian MacLeod. Deze Banff is spot on maar wel het laatste uit de fles. Op een knikje van Geert wordt die door een helper leeggeschonken in mijn glas. Minutenlang genieten!

Deze Banff helpt ook de teleurstelling te verwerken bij de stand van Irish Distillers. Geen Jameson Gold of 18 jarige, wel een uiterst sympathieke jongedame, die de brand ambassadrice blijkt te zijn. Later vinden we haar terug aan de stand van Ewan en improviseren we ons fameuze 12 vragen interview.

Research kan je het al niet meer noemen, eerder bevestiging dat er genoeg materiaal voorhanden is om een bourbonclub op te richten.

De frequentie van de tastings zal niet zo hoog kunnen liggen als bij andere whisky’s en de grondstoffen zullen het uiterste vergen van onze leveranciers, so what!

Ook de Bernheim Original is hier van de partij en dat is toch een rariteit. Zeker als je weet dat deze 'tarwe' whiskey in België officieel niet verkocht mag worden.

Op vraag van enkele lieftallige dames, waaronder een zekere Marthe, kruip ik in de pen en pleeg iets in het gastenboek … .
Plots kom ik tot de vaststelling dat ik de masterclasses volledig gemist heb! Het verschil tussen chill en non chill filtered, met en zonder toevoeging van karamel en dit bij steeds dezelfde Imperial … er zit niets anders op dan volgend jaar terug te komen!

Op de terugreis worden er op de bus anekdotes en grappen verteld. Iemand van Finest Notes zegt, als ik een goede mop kan vertellen, ik van hem een oude Brora krijg. Laat ons het er op houden dat hij het lege glas terug gevraagd heeft … .

Ook passeert er regelmatig een dram van iets zeldzaams door de bus, waarvan we dan allen horen te drinken. Wanneer in Rome, doe dan als de Romeinen. Tastingnotes worden dan al lang niet meer genomen, maar op de foto’s achteraf zie ik wel een keramische decanter van Springbank …

Elk whiskyfestival eist z'n slachtoffers...

Het was een toffe ervaring en het geheel had iets weg van een geslaagde schoolreis, waar iedereen tevreden huiswaarts keert.

Ik en onze voorzitter in de eerste plaats om krachten te verzamelen voor onze 100°PROOF WHISKYCLUB Japanse Tasting morgen, en iedereen om morgen zijn belangrijke stem uit te brengen in de Vlaamse en Europese verkiezingen.

Dankzij de inzet van Finest Notes, en speciaal dan van Pieter die zich vrijwillig tot BOB én chauffeur uitgeroepen had, was dit een dag zonder zorgen.

Gunter.

TERUG