Donderdag 020306

Na een kort nachtje breekt al snel de laatste dag aan. Nog steeds is er geen sneeuw te bekennen hoewel het weer flink gevroren heeft.

Een frisse douche brengt verkwikking en in de dining room zitten al enkele kompanen aan het ontbijt. We laten het ons smaken en na een laatste strandwandeling beginnen we in te pakken. Het is niet ver naar de luchthaven en dat mag wel, we hebben onze kilometers meer dan gehad.

Werner(groen busje) en Hans(blauw busje) zetten ons af vlak voor de ingang en gaan dan de busjes binnenleveren. Voorwaar een emotioneel moment.

Zonder ongelukken geraakt iedereen voorbij incheck en controle, ook de whiskyschatten geraken veilig op het vliegtuig. In de Bar des Voyageurs wachten we op onze vlucht die een weinig vertraging blijkt te hebben. Zo rest ons nog een moment van verpozing achter een laatste Guinness alvorens we om even voor halfeen opstijgen richting werkelijkheid. Met een wijde boog zien we The Western Isles wegzinken aan de horizon.

De vlucht verloopt, met de wind van achteren, zeer vlot. Boven vaderlandse grond zien we hier en daar sneeuw liggen en wanneer we landen zien we dat het hier zelfs meer gesneeuwd heeft dan in Schotland.

Iedereen zoekt zijn vierwieler met chauffeur. Een dik uur en twee sneeuwbuien later levert Roger me thuis voor de deur af. Een laatste groet en snel naar binnen waar mijn drie vrouwen op me wachten.

Gelukkig heb ik nog enkele dagen om af te kicken en om alles te laten bezinken.

Het was een meevaller over de ganse lijn. Een dikke pluim voor Werner, Gunter en Hans die ons veilig en wel door een prachtig landschap en de bijhorende distilleerderijen hebben geloodst en natuurlijk aan alle deelnemers voor het prettige en verrijkende gezelschap.

Aw ra best!(tot ziens)

J'O

TERUG