Eric Vermeire (Lidnr.42) |
Iedereen die whiskyfestivals, tastings
en Schotse feesten in België bezoekt, komt vroeg of laat deze
sympathieke kerel tegen: Eric Vermeire. Wij, voorzitter en woordvoerder,
hadden het geluk om hem al heel vroeg in ons whiskybestaan tegen te
komen. Zelfs nog voor we voorzitter en woordvoerder waren, zelfs nog
voor er sprake was van 100°PROOF whiskyclub!
Eric, ondertussen 43 jaar, was in een vroeger leven vrachtwagenchauffeur. In die hoedanigheid was hij trouwe luisteraar van het radioprogramma “koffers en co”. Iemand had zich in dit programma nogal lyrisch uitgelaten over Schotland en de interesse bij Eric was gewekt. Vooraan in de twintig en met de tent voor 3 weken naar ginder was de volgende stap. Qua drank stond hij al op niveau van cognac en “Black & White” (de blend met de hondjes).Een bezoek aan Glenfiddich, die al een bezoekerscentrum hadden van in de jaren ’60, stond op het programma. Een tweede distilleerderij volgde: Strathisla. Toen nog niet het boegbeeld van Chivas Regal, maar een distilleerderij waar je zelf alles mocht onderzoeken, zonder gids … . Op het einde van je toer mocht je in de bibliotheek, gezeten in zware Chesterfields, 7 whisky’s degusteren. Deze belevenis zorgde ervoor dat er, tijdens het vervolg van de reis, duchtig uitgekeken werd naar de bordjes met vermelding “Distillery”Eenmaal terug thuis had Eric de smaak goed te pakken. Vooral de Glenfiddich Highland Regiment reeks werd een verzamelobject, samen met de Glenlivet Golfcourses.Het verhaal zet zich verder in Glenturret. Na een ietwat lacherige afwijzing door Aberfeldy, lukte het bij de tweede sollicitatiepoging wel. Bij Glenturret was men van plan om een groot bezoekerscentrum (The Famous Grouse Experience) op te bouwen. Nu werd de distilleerderij al door duizenden per jaar bezocht en met deze investering verwachtte men dat dit aantal nog fenomenaal zou stijgen. Iemand met een uitgebreide taalkennis als Eric was de geknipte man om al deze mensen te ontvangen. En weg was hij: “Dag België!”.Begonnen als toergids, barmanager, dan
manager van het ganse toeristische gebeuren en dan eventjes
“distillery” manager. Daar Glenturret een onderdeel van de Edrington
Group is, heeft Eric heel wat
contacten kunnen leggen. O.a. bij Macallan en Highland Park. Enkele
hoogtepunten waren de pensioenviering van de toenmalige Highland Park-
manager Gershwin, waar ter gelegenheid een 35 jarige gebotteld was, met
in plaats van de “H”, van Highland, de “G” van Gershwin op de
fles.
Wat ook leuk was: Highland Park van new
make spirit tot de 25 jarige proeven in de warehouses. Per jaargang, wel
te verstaan, straight from the cask. Voorstelling van de oudste malt, de
Dalmore van 62 jaar oud? Eric was er bij!
Verder deed Eric evenementen voor de Edrington Group, bijvoorbeeld voor zo’n 500 gasten in Stirling Castle, schoot zijn eerste ree (compleet met bloeddoop) en na 4 jaar Glenturret keerde hij terug naar België.Op vraag van hun whiskyinvoerders in
België, werkt Eric nu, na het behalen van een examen en btw- nummer,
onder andere voor Maxxium, Belgische verdeler van de Edrington Group
producten.
Zijn bedoeling is om nog veel whisky te
drinken (of proeven, zoals sommigen zeggen).
Ravels, april 2007 |
|