 |
|
ZONDAG 07 FEBRUARI 2010
|
DEEL 1/2 |
Gent! Waar zijn de tijden dat dit het festival van België was voor de kleine whiskyliefhebber. Gelijk met de aangroei van hun aantal echter, groeide ook het aantal festivals. Verviers, dat nu verhuisd is naar Spa. Spirits in de Sky, eerst in Luik, maar nu een vaste stek gevonden in de Sportoase te Leuven (?). Het Wild West Whiskyfest van de onnavolgbare Van Compernolle te Kortrijk. Neem daarbij nog alle andere whiskyactiviteiten, clubactiviteiten en de “speciallekes”, dan krijg je automatisch een goedgevulde whiskyagenda. Als er dan zoals dit jaar geopteerd wordt om het “Whisky Live” in Gent, het whiskyfestival in Spa en de opendeurdagen van “The Belgian Owl” te laten samenvallen op hetzelfde weekend, dan steekt vanzelf de vraag de kop op: “Wordt de spoeling niet te dun?”
Hier volgen in ieder geval wat impressies
van het festival in Gent:
|
 |
Het vroege vertrek in Begijnendijk is eigenlijk een verdoken vorm van teambuilding. Samen trekken we de wijde wereld in, klaar om te ontdekken!Onze vrienden van de meditatieclub zijn
dit jaar ook weer van de partij in het park van Gent.
|
 |
 |
Dankzij de reistijden van ons aller NMBS hebben we nog de tijd om de Schotse beurs te bezoeken, die in hetzelfde gebouw als het whiskyfestival plaats vindt.Tussen de vele foto’s van Schotland die er getoond worden, vinden we er eentje van Craigellachie Bridge. Het besef dat het slechts een kwestie van enkele dagen is, voor we zelf op die brug zullen staan, doet onze mondhoeken onwillekeurig naar boven trekken.We doen hetzelfde en trekken een verdiep
“naar boven”, waar het festival zijn deuren voor ons opent.
|
Steeds een welkomstcomité voor 100°PROOF en nee, het is niet altijd de “security”!Wapenaar, de organisator, is ook blij ons
te zien. Alle gekheid op een stokje! De eerste stand die we tegenkomen
is direct al een voltreffer. De “woody”, met hout afgewerkte old
–timer, is een streling voor het oog. De namen van de whisky’s iets
minder. “Pig’s nose” en “Sheep dip” spreken wel tot de
verbeelding, maar laat het ons voorzichtig stellen, niet direct op een
positieve manier. De standhouder bleek tevens de eigenaar van deze
blends te zijn en na een geanimeerd gesprek was er nog maar weinig
overredingskracht nodig om ons te overhalen deze te proeven. Jawadde!
Hier wordt meer dan aangetoond dat blends zeker niet minderwaardig zijn
aan single malts, euh, moest daar al iemand aan twijfelen, dat is.
|
|
|
Wouter Wapenaar |
|
 |
 |
 |
Eindelijk krijgen we de kans om de winnaars van “Beste whiskyclub van België 2010” te feliciteren met hun meer dan verdiende prijs.Bert Dexters neemt, in naam van Cask Six, glunderend onze gelukwensen in ontvangst. Bert kent ons en kan dit eerbetoon onzentwege dan ook naar juiste waarde schatten. Eén ding begrijp ik echter niet goed. Zowel de “winnaar” 2009 als die van 2010 zijn beiden van plan het nog beter te doen en zich, zo dit al kan, nog meer in te zetten voor hun respectievelijke clubs? “Je bent al n°1! Waarom nog harder proberen?”Rare, gepassioneerde en geweldige mensen
die zo redeneren!
|
Hier en daar wordt een dram gevraagd en gedegusteerd.Onze zoektocht naar de vervanger van de voor onze perfecte Glengoyne “Peter’s Choice” wordt verder gezet.Er wordt nagekeken of de Snow Grouse
stand houdt en eindelijk wordt de Old Pulteney 14y van Geert De Bolle
geproefd. Cask strength and we like!!
|
 |
 |
 |
 |
Aan de stand van de “WhiskyHouse”
zien we tot onze verrassing een echte Glen Flagler staan. Ooh ramp,
eentje uit, om nog duistere redenen, ons favouriete jaar 1973! Ramp?
Helemaal geen ramp! De “drams” vliegen me al gauw rond de oren van
vrienden, vrienden waar ik deze dram, royaal ingegegoten door Geert, dan
ook doodgraag mee deel! Super! Dat wordt weeral sparen want een flesje
haalt vlot de 800 euro grens. Zeer vlot!
|
|
 |
 |
Even een zijsprongetje voor die andere club, de “105°” en dan laten we het prettig uit de hand lopen. Aan de stand van de Edrington Group, Glenfiddich en Balvenie worden we graag gezien door een jongedame ... . Wel eerlijk, in’t begin zo niet, maar dat veranderde snel. Het bleek immers de dochter te zijn van ons aller Eric Vermeire!Onder het nuttigen van een 30 jarige
Balvenie werd er heftig gediscussieerd over de prijs. 2 kamelen was niet
voldoende en om maar aan te geven dat dit correct was, nam zij ook geen
genoegen met 2 kamelen voor haar vader! Niet teleurgesteld slenterden we
verder.
|
 |
|
|
|
Ellen in Gent 2007 |
Ellen in Gent 2010 |
Eric, eeuwig jong |
