TERUG

 

 

Whiskycafe – “The autumn edition” @ TastToe 03 oktober 2014

Verslag: Gunter (Lidnr.01)

 

 

 

 

Het regent in Parijs, dan druppelt het in Kampenhout!

De wagen weet al bijna gans vanzelf de weg er naar toe, het whiskycafe van TastToe. Eerste cafe van het nieuwe whiskyseizoen 2014 – 2015, dat officieus start met Whisky Live te Parijs. Daar presenteren de “groten” hun nieuwe releases. Zoals de titel vermeldt, gebeurt dat daarna dus ook naast de witloofveiling in Kampenhout. Deze keer zou het overwegend Iers zijn, had ik de indruk. Red Breast 12 en 2 “Ierse” releases van “The Nectar”, respectievelijk 22 en 24 jaar oud.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De Red Breast laat ik aan me voorbij gaan wegens mijn alcoholgehalte. Van de  Nectar’s is niet geweten van welke distilleerderij ze komen en dat vind ik altijd een beetje sneu. Ze zijn overtuigend Iers in neus, smaak en afdronk en de jarige wint het momenteel op frisheid, complexiteit en evolutie in het glas. Zeker na die tweede portie … . De 22 jarige is iets brutaler. Later en ergens anders wordt me toegefluisterd dat de 24 een Bushmills is. Er wordt daar ook verteld dat er in Bushmills wel degelijk soms 2x gedistilleerd wordt en dat ze ook “peated” runs hebben. Zout en korreltje iemand? De tijd zal het uitwijzen in de zin van “nog 2 onafhankelijke bevestigingen” afwachten, alvorens ik dit met zekerheid kan aannemen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Duncan Taylor is ook vertegenwoordigd met 2 nieuwe bottelingen en aan de verpakking te zien, hebben ze schitterende vaten aangesproken. De eerste die we proeven is een Clynelish 25 jaar uit 1988. 49,8% alcohol. En inderdaad, een schitterend vat. Meer leder dan appelsientjes wel, maar de Clynelish waxiness is prominent aanwezig.

 

De andere is een Ardbeg van 20 jaar uit 1994 aan 53%. Typische oude creamy Ardbeg. Golden promise waarschijnlijk. Hij wint aan complexiteit en fruitigheid in het glas. Een buitenkansje voor wie nog eens een oude “legendarische” Ardbeg wil proeven of herproeven. Snel zijn is de boodschap, denk ik, alvorens de verzamelaars er mee weg zijn.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Naar de toekomst toe staat er ook een nieuwe Kilchoman op het programma. Port matured en 55%. Mooie balans tussen port en peat. 25ppm? Lijkt me wel. Onderweg naar de kassa krijg ik nog een farewell dram in de welwillende handen geduwd. De nog te verschijnen Kilchoman botteling voor TastToe, gerijpt op PX- vat. De rook van deze Islay wordt haast helemaal toegedekt door chocolade! Een grijns verschijnt op m’n gezicht.

 

 

Niet enkel door de uitzonderlijke Kilchoman, maar ook door de knalroze verpakking van de nieuwste Kilkerran releases in de shop. De hand van Jenny Karlsson?

Ondanks de interessante gespreken over blind tastings en dergelijke moet ik hier dringend vertrekken. Ik moet namelijk naar een tasting … .

 

 

 

 

TERUG