TERUG

 

 

 

Gunter was er bij toen een groepje whiskyliefhebbers onder de benaming
"Vrienden van de poëzie/whisky" 
een nieuwe en geheime samenkomst hadden gepland. Hij stuurde z'n verslag binnen...

 

 

 

 

 

Wegen, lang geleden aangelegd, door de meesten vergeten waarom. Ze leiden de vrienden van de poëzie naar geheime plaatsen, beelden uit het verleden, waar het allemaal begon?

 

 

 

Onder de toren, in volle avondzon, warmste plek in Europa, een tasting der “onafhankelijken”, thema als een ander.
Eind april, de whisky is goed en het weer is dorstig, de klok slaat en het is tijd dat het begon ...

 

 

 

 

 

 

 

 

BLADNOCH 1987-2000 40% GORDON & MACPHAIL

 

Sinds de Ier Raymond Armstrong deze Lowland distilleerderij kocht in 1995 en in 2000 terug in productie nam, is ze zo onafhankelijk als wat. Daarvoor zat ze in de portfolio van gigant Diageo.

Deze onafhankelijke botteling van G&M uit 2000 is volgens de vrienden onafhankelijk genoeg om vandaag te kraken. Des te meer omdat er bij toeval 2 exemplaren van aanwezig zijn! Die vrienden toch! Direct hebben we al het thema vast voor de volgende “vrienden”! Diageo, maar dan onafhankelijk gebotteld!

 

Typische gras van een lowlander in de neus. Sherry! Zeker ook in de smaak. Demarara suiker en sappige rozijnen. Cake. Citrus. Appelsien en wit vlees van lemoen. Iets floraal zoets in de afdronk. Goede keus 2x. Volle body ondanks de “maar” 40%. Beest van een whisky!!!

 

 

 

 

 

GREENORE 18Y 46%

Eentje van de 4000 flessen. Er word afgesproken dat men op deze bijeenkomst whisky mag bijhalen, wisselen niet! Dankzij deze nieuwe afspraak kunnen we hem tegen de 15 jarige proeven! Deze laatste is tot nu toe het prijsbeest onder de graanwhiskey’s wereldwijd. De 18 jarige is immers nog maar pas ten tonele verschenen om de eer van Cooley Distillery te helpen verdedigen. Men zou hem eerder opsnuiven dan drinken. Eerst was er referentie naar bourbon, maar dan snoep! Kokos. Volle body. ZENingachtig (wat dat ook moge betekenen?). Tannine, meer dan de 15. Warme gummi –beren.

 

GREENORE 15Y 43%

Suikerbonen op de BBQ met een bol ijsroom! Ga daar maar eens over! Subtieler dan de 18Y. Waterhoudend. Duidelijk “minder” bourbon dan de 18Y.

 

 

 

 

LANCER’S FLAG 41Y 46.1% DAILY DRAM

 

1966 gedistilleerd bij Glenfarclas en gebotteld door The Nectar in 2007. Boenwas met purper fruit, bessen. Tannine. Vanille met hout. Beetje citroen. Versuikerde eucalyptus. Reeds zo vroeg op de avond zo’n niveau! We aanvaarden dit cadeau waardig en respectvol. ’T Is nog vroeg hé! Verrassend wat leeftijd doet met een whisky! Uit de discussies onthoud ik vooral dat dit zo rijk is dat het zowel sherry als bourbongerijpt kon zijn.

 

 

 

 

 

SMWS 23.20 59% (BRUICHLADDICH)

 

November ’84 en oktober ’96 worden vermeld op het etiket. Interessant daar ze gesloten werd in ’83! Ter plaatse toffe verhalen verzonnen om dit te kunnen verklaren! Het is leuk om een “vriend” te zijn. Zilt en gekruide koek. “Klef koekske”. Over koffie naar zwarte drop. Curix in afdronk en zilt. (Huh? Geitenkeutels? Leuke, maar rare “vriend”!) Toen nog van “Jim Beam” zeker, maar sinds 2000 redelijk zelfstandig!

 

 

 

 

 

 

BRUICHLADDICH 1989 13Y 57.1%
(=100 proof op z’n Schots!!)

 

Koekske! Zilt. Botergaletten is bijna het woord dat we zoeken! Petit Beurre –cake blijkt de correcte benaming te zijn van het gebak dat we zoeken! Als je googeld en er staat op een Engelstalige site: “How to make a petite beurre cake”, dan weet je dat je juist zit.

 

 

 

 

 

BRUICHLADDICH YELLOW SUBMARINE 1991 14Y 46%

De foto is wazig, maar het etiket vertelt het verhaal van een visser op Islay die deze “Yellow Submarine” in z’n netten vond. Plichtsgetrouw meldde hij dit aan de militaire autoriteiten en zij ontkenden dat ze der eentje kwijt waren! Na een tijdje kwam dan een ander bericht: “Mogen we aub onze sub terug?”. I kid you not! Diegenen die de humor van Jim McEwan zo’n beetje kennen waren dan ook niet verrast dat de “Yellow Submarine” al gauw op een etiket prijkte. En verdomd lekkere whisky bovendien! Beetje de kruidachtigheid die je ook terugvind in de Bunnahabhain botteling van de Single Malt Whiskyshop uit Zammel. Juist! “Weed!” Ook eucalyptus en appelsien. Vanille en zilt.

 

 

 

 

BRUICHLADDICH VALINCH ANAEROBIC DIGESTION 13/06/1991 19Y 52.5%

Eentje uit een Madeira -vat. De valinch reeks wordt ter plaatse gevuld, in de distillery –shop. Een echt hebbeding en sommigen overtreffen de wildste verwachtingen. Ik herinner me er onder andere eentje met de “Queen” op het etiket … . Man, man, man!

Deze heeft een zeer goede complexe neus. De fruitigheid van de zware Madeira -wijn is goed verweven met de aroma’s van deze edele Islay. De alcohol doet hem wat schommelen in de mond, maar met een druppeltje water. !!!!.

 

 

 

 

 

 

Ondertussen worden er weer plannen gesmeed voor een trip naar Schotland! We gingen dit jaar niet meer gaan, dus wordt er verteld op welke dag in september we niet vertrekken naar Edinburgh.

Diezelfde dag gaan we ook niet naar Plockton of Oban. De volgende dagen zitten we ook niet op het “nieuwe” Islay, waar we ook niet gaan eten in het 6de beste restaurant van Groot-Brittannië.

We zullen ook de meest pittoreske weg van Schotland niet nemen langs de plaats waar Bonnie Prince Charles de Clans verenigde onder zijn “banner”.

Afsluiten doen we niet bij een “clubke” waar we lid van zijn, alvorens we terugvliegen. Als we zouden gaan, kan de volgorde van activiteiten nog wijzigen en zal het verslag voor oktober op deze site staan.

Maar zoals al gezegd: WE GAAN NIET!

 

Uit het meegebrachte kluisje wordt een primeur gehaald

 

 

 

 

 

GLENDRONACH 1991 PX 19Y 50.4%

 

Wat direct opvalt, is hoe zuiver hij is. Koffie. Zwaar sherry. Aangezien ik een fles heb laten opzij zetten kan ik hier later nog genoeg tijd aan besteden.

Deze is gebotteld voor The Nectar en het vat was eigenlijk gekozen om het “cask in a van” te worden van 2010. Viel echter een beetje duur uit voor het nochtans schitterende project. Maar je ziet maar!

Het was zo lekker dat het nu toch individueel gebotteld is! Gelimiteerd, dat wel!

 

 

 

 

 

 

SPRINGBANK RUM WOOD 16Y 54.2%

 

Onze onafhankelijke uit Campbeltown! 

Hier doen ze gewoon waar ze zin in hebben! 2.5x gedistilleerd, 3x gedistilleerd, geturfd, ongeturfd, “you name it!”. Ze hebben een aantal maturaties die afwijken van sherry of bourbon, die zeer gegeerd zijn. 

Deze Rum Wood heeft citroengras in de zeer complexe en verweven fijne neus. De ziltigheid komt hier in cycli. Sommige opmerkingen van de “vrienden” kan ik al niet goed meer plaatsen … . “Ze kunnen veel, maar in uw geval …!”. “Zo onafhankelijk als iets!” begrijp ik dan weer wel! 

Dat was tenslotte het thema van vanavond.

 

 

 

 

 

 

SPRINGBANK 14Y 53.9% CADENHEAD’S

 

Gedistilleerd in 1991 en gebotteld in 2006. In 2011 dan weer gekocht in de WhiskyCorner van Marc Segers en hier voor ons geopend! 

We discussiëren ondertussen over het verschil tussen alcoholisten en alcoholiekers. 2 volkstammen waar we nog maar weinig van afweten. 

De neus is schitterend! Banaan! Het verschil met de smaak is opmerkelijk! “Was ik dan zo lelijk?” vraagt er iemand. Waarschijnlijk op een opmerking van 15 minuten geleden! 

Deze Springbank staat op de wachtlijst, met andere woorden: wordt besteld! De combinatie van cake met alcohol geeft hem echt “spirit”!

 

 

 

 

 

Stiekem wil er iemand een niet onafhankelijke whisky tussen de rest smokkelen! We hebben de snoodaard onmiddellijk in het vizier. Normaal zouden we het niet toelaten, maar we hebben z’n kurk nodig om die van de Benriach Sauternes te vervangen. Deze brak namelijk af bij het openen. Vandaar:

 

SMWS 7.28 LONGMORN 36Y 52.1%

Eentje uit 1968! Kijk het nieuws er maar op na! Fanatiek zijn, heden ten dage, loont niet. Wij zijn flexibel en drinken hier ne f*cking Longmorn uit 1968! Zurig. Rijk. Rijpe bloedappelsien. Wat een afdronk! (Zie Malt Yearbook ’68 tot ’70. Was toen wel degelijk onafhankelijk!)

 

 

 

 

BENRIACH 16Y SAUTERNES 46%

 

Peperkoek. Creme brulée. De neus is dik ok, de smaak ook. Een geslaagd huwelijk tussen de spirit en de Sauternes. Hier wordt niets verdoezelt, maar gecomplementeerd! Dankzij de kurk van de Longmorn hoeft de fles vanavond niet leeg en kunnen de restanten mee terug naar huis. De kurk van de Virgin Wood 1988 gaat er in zijn geheel uit, maar ik moet passen.

 

 

 

 

 

 

De uren zijn, zoals dat gaat onder vrienden, heen gevlogen.

Het is tijd om op te ruimen en te verdwijnen, sommigen zijn al zover.

Geen nood, vervoer is voorzien zodat ze zich morgen terug kunnen vinden,

In een bekende omgeving en in de wetenschap dat er een volgende komt.

Het thema is dan Diageo gedistilleerd, maar onafhankelijk op de fles.

Was er ook niets gezegd van een hometasting, nog ergens in mei?

De volgende dagen mijn mailtjes checken!

Komt er eentje, dan ben ik er bij!

 

 

TERUG