TERUG

 

OPENDEUR 09 JUNI 2012
VERSLAG & FOTO'S: Gunter (Lidnr.01)

 

 

 

 

PRELUDE

 

9 juni 2012. Opendeurdag in de Single Malt Whisky Shop te Zammel. Door een speling van het lot is mijn aanwezigheid in de namiddag elders gewenst.

Spijtig, want zo’n opendeurdag bij Jan is altijd feest.

Ideale gelegenheid om je whiskyvrienden te ontmoeten, nieuwe contacten te leggen, de laatste nieuwtjes op te doen en plannen te maken.

Oh, ja. Je kan er ook de nieuwste releases proeven natuurlijk.

 

 

 

 

 

Bert Bruyneel giet je dram in en Mario Groteklaes mixt je cocktail. Dan weet je het wel, er mag al eens gelachen worden.

 

Zoals gezegd zal ik de drukte van de namiddag moeten missen, maar hé, niemand zegt dat ik in de voormiddag al niet eens een kijkje mag gaan nemen. Een prelude als het ware!

 

 

 

 

 

De “shop” heeft wat aanpassingen ondergaan, de week voor vandaag en voorzichtig voel ik of de beits op de nieuwe kasten al droog is.

 

Nog een Chesterfield en een tafeltje met een lampje en het is zo ver. Dan krijgen ze me hier niet meer weg! (Een staande lamp is ok, maar je moet ergens je glas kunnen neerzetten nietwaar!)

 

 

 

 

 

De nieuwe Clynelish van The Nectar of the Daily Dram wordt in een glas gegoten en gelukkig is dat het mijne. 15 jaar oud en niks mis mee.

 

Iets meer hout dan de standaard, eigenlijk iets meer van alles dan de standaard. De typische waxyness zit er ook in. Mooi etiket met onze Tammie Norrie erop.

 

 

 

 

 

Natuurlijk eens neuzen aan wat Ugly Betty voortgebracht heeft.

The Botanist Islay Dry Gin staat als een huis en is gedistilleerd in een “herbouwde” Lomond still bij Bruichladdich. Het koperen gedrocht wordt liefkozend “Ugly Betty” genoemd en is beschilderd met een heuse Pin Up! Mario gebruikt de gin hier om een Islay Tonic  te maken.

 

 

 

 

 

 

Een Deanston of considareble age passeert de revue.

Split label tussen the Nectar en the Whisky Agency.

 

Zeer goed voor een Deanston, mompelt er iemand.

 

Blij dat ik een Deanston kan proeven die overeenstemt met de beelden van ons distilleerderijbezoek aldaar!

 

 

 

 

 

De 17 jarige Taketsuru moet nog uit de kast gehaald worden.

 

Ondertussen proeven we dan maar de 21 jarige.

 

Andere vroege vogels en ik vinden hem lekker. Zwaar en rook.

 

Gewaagde blend en in een heel ander straatje dan die andere Hibiki.

 

 

 

 

 

 

Nog meer rook bij de Coal Ila van 33 jaar oud.

Weer een split label en 53.7%. Dat geeft hem heel wat vitaliteit voor z’n leeftijd!

 

 

 

 

 

 

 

Ondertussen naderen we het middaguur en is het “aflossen” van de wacht. Met een laatste blik op de “nette” shop die klaar is om zijn gasten te ontvangen, een laatste blik op de lijst van wat die gasten te proeven gaan krijgen en met een laatste zucht laat ik de ouverture aan anderen over.

 

 

 

 

 

TERUG