TERUG

PRESENTEERDE OP VRIJDAG 12 DECEMBER 2008

OLD TIMER TASTING IV

Woord: Gunter (Lidnr.01)
Beeld: Werner (Lidnr.02)

Oude whisky’s zijn een voorrecht. Om ze te begrijpen heb je al een lange weg afgelegd. Je kent de achtergrond en de geschiedenis van de distilleerderij. Je hebt je het distilleerderijkarakter eigen gemaakt, samen met de mogelijk voorkomende afwijkingen. De verschillende rijpingen bourbon, sherry, first fill, second fill … zijn geen onbekenden meer.
Het effect van jaren lagering op hout, verdamping van
“the angel’s share” en wijziging van het alcoholgehalte heb je proefondervindelijk vastgesteld. Je weet dat 30 jaar op vat een kantelmoment is, waarna het hout kan gaan overheersen.
Dit alles samen maakt het genieten van oude whisky’s, zoals op deze oldtimer –tasting, alleen maar rijker en vollediger.
Je haalt zoveel meer uit een dram! Een beetje zoals naar
The Verve gaan kijken op Rock Werchter. Zoveel meer als je meer kent dan enkel hun hit. Let wel, dit is maar één visie. Andere visies zijn natuurlijk toegelaten en meer dan welkom.
Er was nu zelfs iemand bij, voor wie dit zijn allereerste tasting was. Dat moet je wel bewonderen, direct een dure sprong in het onbekende, met het gevaar dat je “er meer van verwacht had”!

Gastheer & Gastspreker

Line-up en het immer gezellige haardvuur.

GLENLIVET 39Y LONACH DUNCAN TAYLOR
DISTILLED 1968 – BOTTLED 2008

Deze LONACH- reeks van Duncan Taylor bestaat niet uit single cask bottelingen. Volgens Mario Groteklaes, de moderator van deze avond, zouden er zelfs “understrength” casks tussen kunnen zitten, dus van minder dan 40%vol! Door samenvoeging (marrying) met andere vaten Glenlivet, die een hoger alcoholpercentage bevatten, kan men de bottelsterkte omhoog krijgen tot boven het wettelijk minimum van 40%vol. In het geval van deze Glenlivet 44.8%vol. Dit is ook nog een vintage. Alle gebruikte vaten zijn 39 jaar oud, de spirit gedistilleerd in 1968.

Glenlivet heeft misschien een wat alledaagse imago, te wijten aan het feit dat hij praktisch in elke supermarkt te verkrijgen is, maar gelukkig beantwoordt hij hier niet aan! We hebben al veel verrassende bottelingen geproefd en zo ook deze.

Direct aangename boenwas in de neus, die over banaan evolueert naar … mango (?). Massa’s exotisch fruit. Appelcake of citroencake, vooral ook vanille van de cake. Hard framboossnoepje. In de mond direct “chewy” (je kan hem praktisch kauwen) en toch alcoholprikkel. Warmt! Aangenaam. Nu komen de frissere fruitsoorten, lees citrus. In de afdronk komt de tannine. Fris “bitter”, zoals bij het tandenpoetsen, op het midden van de tong. Beetje vegetaal oké, maar waar Mario die okselgeuren haalt … daar wil ik zelfs niet achter zoeken! Met wat water wordt hij zuiverder en het is definitief nu: citroencake! Schitterend!

FERAL CLANGS 41Y DAILY DRAM
DISTILLED 1966 – BOTTLED 2008, LIMITED TO 201 BOTTLES

Uit goede bron vernomen dat dit een GLENFARCLAS zou zijn (?).
Ex- bourbonvat, in tegenstelling tot LANCER’S FLAG. Dit was de vorige botteling van DAILY DRAM. Een schitterende sherryrijping. Ook goed dat de gegevens 41 jaar en 45.7%vol op de fles vermeldt staan. Hout! En dan vooral in de afdronk. De neus is fruitig, maar geen fris fruit. Vanille en boter ook. Stopverf, maar toch iets meer naar banaan. Kaneel en honing. Pepernoot. Van die grote witte bollen die oma zelf nog moest raspen, kan ook nootmuskaat geweest zijn. Mijn geheugen laat me wat in de steek en oma is er al lang niet meer.
In de afdronk dezelfde “peper”.

Eindconclusie: Toch een whisky geproefd van 41 jaar oud voor maar 137.80 euro!!! Tijd dat hij gebotteld werd echter.
In de neus is alles oké, maar in de afdronk krijgt het hout al een beetje de overhand. Prachtige ervaring om mee te nemen.

BUNNAHABHAIN 31Y JACK WIEBERS WHISKY WORLD
DISTILLED 1976 – BOTTLED 2008, 324 BOTTLES 46.5%

Zwetende kaas. Eerste opmerking aan de tafel! “Wat bedoel je, okselgeur?” Oud sigarenkistje vecht tegen krentencake. De 2 samen doen denken aan demarara suiker. Ook in de smaak zoekt het sigarenkistje naar een balans, maar dan met de sherry van het refill sherry cask. Likeurbonbons, geen mon cheri. Neus wordt aangenaam zacht. Natte steen, mineraal. “Bittertje” (term heb ik altijd eens willen gebruiken). Chewy. Alles wat je hoopt te vinden in de neus van een oude Bunnahabhain. Na een tijdje, duidelijk mokka, cream met nootjes. Deze heeft wat tijd nodig, maar lost dan de verwachtingen meer dan in. Belangrijk hier is te weten dat Bunnahabhain van huis uit een zachte whisky is en om hem dan na al die jaren zo mooi in balans uit het refill sherryvat te zien komen. Even een traantje wegpinken.

ASTRAL HITS 40Y DAILY DRAM
DISTILLED 1967 – BOTTLED 2008, 132 BOTTLES 47.2%

De distilleerderij zou in Keith liggen, home of the Chivas Brothers zijn en uitgesproken worden als “Stratayla”. Echt waar! Deze zeer oude botteling heeft wax en munt in de neus. First fill bourbon. Chewy.
Als de honing in de 12 jarige standaardbotteling van heide zou komen, dan zit de heidestruik zelf nu in de afdronk. Droog en tussen de handen verpulverd, zodat je de deeltjes praktisch inhaleert wanneer je eraan ruikt. Gepolierd hout en kruidnagel ook. “Spant tegen”, maar dan in positieve zin. Met 1 glas doe je een hele tijd!

Dit is value for your money!

TALISKER 50Y SECRET STILLS GORDON & MCPHAIL
DISTILLED 1955 – BOTLLED 2005, 45%

Laat ons eerlijk zijn. Voor deze kwamen we deze avond! 50 jaar! Minimum, maar dan ook wel minimum de helft van het vat is verdampt! De donkerbruine kleur duidt duidelijk op een sherryrijping en de vloeistof is viskeus. De neus bevestigt. Mon cheri- bonbons en zout. Chocolade. Sherry en verbrand hout, rook. “Hete steen” of oude kachel, hoe je het zelf wilt noemen. Ziltig bitter. “Kapot gebeten pitten van een druif” zegt er iemand. Welja, dat noemt men tannine!
Mist ietwat levendigheid in het begin. De bitterheid van frisse groene theebladeren. Effe checken in het Malt yearbook, en inderdaad! Deze Talisker stamt nog van voor de distilleerderijbrand in de jaren ’60 en is nog een product van hun eigen maltings!

Dit is geschiedenis in een glas!

BOWMORE 30Y KRANNA DUBH
SEA DRAGON, 43% 75cl

De nieuwe Sea Dragon! Deze komt uit de jaren ’70 en dat was voor Bowmore een mindere periode dan de ondertussen legendarische jaren ’60.
En dat verschil proef je jammer genoeg maar al te goed. Een van onze leden is trotse bezitter van de oudere Sea Dragon en heeft ons ingewijd in zijn geheimen. De rode pompelmoes is in de nieuwe  nog steeds aanwezig, maar ver verstopt onder het aroma en de smaak van thee. Vlezig.
De rook doet meer denken aan een cokeskachel dan aan een turfvuur. Hier en daar bespeur ik een vleugje ananas. Een refill sherry. Een nadeel en een voordeel van vele oude Bowmore’s geproefd te hebben. Het nadeel is dat je weet dat dit een mindere is. Het voordeel is dat je met het geld, dat je bij deze eventueel uitspaart, een schitterende Bowmore van Duncan Taylor kan kopen (of zelfs meerdere). Zo zie je maar, een medaille heeft altijd twee kanten! Moet toch vermelden dat er bijzonder veel aandacht uitgegaan is naar de packaging, wat de prijs waarschijnlijk ook niet ten goede komt.

In de vitrinekast van de tastingruimte zijn er trouwens nog eerdere en betere Seadragons te bewonderen, die eigendom zijn van onze gastheer van vanavond (zie foto rechts).

foto: Gunter

SPRINGBANK 39Y ACORN’S NATURAL MALT SELECTION
DISTILLED 1968 – BOTLLED 2007, 47.6%

Bij deze botteling voert Pete Currie van Springbank zelf het woord. Hij vertelt dat Springbank tot midden jaren ’70 vooral gekocht werd door de blenders van Chivas. Toen kregen deze nieuwe eigenaars, die meer de focus legden op het gebruik van eigen malts voor hun blends. Ondertussen weet iedereen dat ze bij Springbank zelf geen oude vaten meer hebben, maar met zekere regelmaat verschijnen er van onafhankelijke bottelaars toch oudere versies op de markt. Vooral Chieftain’s lijkt over een grote voorraad oudere vaten Springbank te beschikken. Het zijn ook zij die de Springbank leveren voor de schitterende bottelingen van de Whiskyfair.

Deze Springbank van 39 jaar staat nu ter beoordeling voor. De neus mist samenhang en is niet erg levendig. Marsepein en amandelen. Turf? Chewy, maar niet te! Olieachtig, maar niet te! Met andere woorden: we missen hier de “vuiligheid”, de body van een typische Springbank. Boenwas opgelost in alcohol. Afdronk bitter en waterig.

We hadden meer verwacht, door het gamma aan oude Springbank dat we al mogen proeven hebben, en volgens mij terecht.

Persoonlijk wacht ik graag op de nieuwe officiële 18 jarige, die er volgend jaar aan komt! Van de uitleg onthoud ik vooral dat Pete nog nooit kokos tegengekomen is in de aroma’s van Springbank, ondanks dat dit door velen als typisch Springbank beschreven wordt. Spijtig kon ik niet direct op de Engelse naam van gaspeldoorn komen. De bloemblaadjes ruiken naar datgene wat wij kokos noemen en misschien herkent hij dat aroma wel!

De Engelse naam is gorse.

Nog lang na deze tasting praten we er over.
Het plaatsen van de geproefde whisky’s in het grotere geheel, hun plaats in het universum en onlosmakelijk ermee verbonden, onze plaats in datzelfde universum.

Whisky, zoveel meer dan vloeistof in een glas.

TERUG