TERUG

 

 

Op aanvraag...
Gunter (Lidnr.1) stuurde dit verslag in van bovenstaande Tasting

 

 

Een jaar geleden had er een “Old Islay” tasting plaats in Westerlo. Daar ik die dag zelf een tasting had, heeft men voor mij staaltjes meegegeven. Steeds stelde ik het moment uit om deze pareltjes te degusteren. Ondertussen kwamen de verhalen binnen van de geweldige Bunnahabhain, de ongelooflijke Bowmore en de tranenopwekkende Laphroaig 1974. Toen de uitnodiging voor een tweede “Old Islay” tasting in de bus viel, was het ook tijd om zelf te controleren of al die verhalen klopten …

 

en dat deden ze!!  

 

 

De tweede “Old Islay” tasting ging door op 15 december 2006 in het nog steeds nieuwe tastinglokaal van de “Single malt whisky shop” te Westerlo. Nog steeds nieuw, ondanks de geruchten van een wilde Ierse nacht met een wilde Ierse, die het lokaal onderste boven zou gezet hebben. Let wel, dit zijn slechts geruchten die ik noch kan ontkennen of bevestigen. Ondertussen is 15 december al wel een tijdje geleden, maar blijkbaar is er toch interesse voor een verslag.

 

De drukte verraadde de grote interesse voor Islay whisky’s. De iets hogere prijs dan een reguliere tasting kon eventueel de mensen wat afschrikken, maar dat was duidelijk niet het geval. “Full house” zou mijn broer zeggen. De redenen hiervoor stonden uitgestald als een tableau vivant.

Er werd een welkomstdram gegeven, de Big Smoke, en Mario Groteklaas stak van wal.

 

 

De eerste genodigde was een Bruichladdich met de respectabele leeftijd van 40 jaar. 41.6%vol, gedistilleerd in januari 1966 en gebotteld in mei 2006 door Duncan Taylor. Zoals eerder vermeld is dit verslag op aanvraag en is de interpretatie van de whisky strikt persoonlijk. Hier gaan we dan.

De eerste indrukken van boenwas, geboend hout, in de neus evolueerden al snel naar zwaar snoepgoed. Later zelfs naar pruim. Een bittere, peperachtige afdronk overheerste het fruitige. Effect van oude geturfde? Het mondgevoel was een beetje waterachtig, waarschijnlijk te verklaren door het lage alcoholgehalte. Hout was natuurlijk ook aanwezig en wel van een hoge kwaliteit. Mario gaf ook nog de tips boterachtig, ananas en kiwi mee. Zoals gewoonlijk zat hij er knal op. De afdronk bleef zoet op de tong, weer die pruimen. Heel wat structuur merkbaar in de afdronk.

Mario verduidelijkte het verband tussen de temperatuur, vochtigheid en plaats in het warehouse langs de ene kant en het volume/alcoholgehalte aan de andere.

 

De tweede reus: een officiële Lagavulin van 30 jaar. 52.6%vol. Eentje gemaakt in 1976 en op fles in 2006. Gerookte kippers, fruit en medicinale drop. Een ware explosie in de mond, zoete rook en zelfs wat gruis. Na een tijdje exotisch fruit, de rook overheerst niet. Zoete rook in de afdronk. Blijft heel lang verwarmen. Na een vijftal minuten rust, crème brulee naar toffee, naar caramel en naar exotisch fruit. Iets bitter in de afdronk maar zoete fenol komt terug. Seafood. Deze kan zeker wat water gebruiken.

 

Ardbeg. En eigenlijk is daar alles mee gezegd. 29 jaar oud en 58.3%vol. Een uit ’75, gebotteld in 2004. N° 37 van de 145. Een redelijk exclusieve van Douglas Laing. Fruitig en brood in de neus. Lichte structuur en wrang, hout. Droogt de tong uit. Fruit en rook waar je ook gaat. Deze mag maar moet geen water, ondanks het hoge gehalte.

Ik leer nog dat de vulhoogte van een potstill mee bepalend is voor de zuiverheid van de uiteindelijke spirit. Iets met hoeveelheid kopercontact. Je ziet, ik ben een aandachtige leerling!

De Coal Ila van Dewar Rattray is geen onbekende, maar wel een heel lekkere bekende. Staat thuis in de kast en bevestigde vanavond weer zijn waarde. Die mannen van The Nectar Belgium zijn goed bezig, wie dat ze ook mogen zijn.

Port Ellen. Een naam die respect afdwingt. Met deze officiële zesde release zitten ze weer helemaal op het juiste spoor. 27 jaar oud en 54.2%vol uit 1978. Steekt met verve boven de 2 vorige release uit. Bevestigd bij deze tasting nogmaals zijn zachtheid Fruitig met mouttonen, wax. Leer, SM? Kalishehout.

And last but not least: De Bowmore 37 jaar. Geboren in 1968. Kind 288 uit een gezin van 708, verspreidt over heel de wereld. Eentje heeft dus zijn weg gevonden naar de tasting van Jan. Het heeft haast iets religieus wat die 2 met elkaar hebben. Bowmore en Jan.

Fruit, Fruit en fruit. Overrijp exotisch fruit. Mango, litchi. Meloen en pompelmoes. Vandaar ook wat fruitachtige bitterheid in de afdronk. Eigenlijk is hem proberen te vatten in woorden hem oneer aandoen. De prijs, 1040 euro, maakt het zeer onwaarschijnlijk dat ik ooit nog de kans zal krijgen om deze godendrank te proeven, maar ik geef een goede raad aan de 708. Watch your back!!

Als afsluiter van alweer een geslaagde tasting mocht Mario de rest van het budget opsouperen. Om een idee te geven: Kruidenkaas omrolt met gerookte zalm, Gebakken tonijnsteak afgedekt met Sint Jacobsvruchten en een sausje van scampi’s, worteltjes en honing. Brood was er ook. Op aanvraag … .  

 

Foto's en verslag : Gunter (Lidnr.1)

 

TERUG