TERUG

 

 

 


Single Malt Whiskyshop, Zammel (21/02/2014)

Verslag: Gunter (Lidnr.01)

 

 

 

Zekerheden zijn er met z’n momenten wel in het leven. Heden ten dage is dat je op een tasting met bottelingen van Malts of Scotland lekkere whisky te proeven gaat krijgen er eentje van. Zet dan nog de Whisky – en anderzijdse sympathieke – Man vooraan en je hebt de formule voor een geslaagde avond. Zo ook dus op 21 februari in de Single Malt Whisky Shop te Zammel. Vollen bak en weer veel nieuwe gezichten. Misschien een indicatie dat we de zoveelste vernieuwing van het whiskypubliek maar weer eens overleefd hebben? We worden oud zekers.

 

 

 

 

 

De gastheer en z’n dame heten ons welkom, kondigen Dominiek Bouckaert aan and we’re off.

 

 

 

 

 

Dominiek vertelt over de nieuwe rage in het whiskywereldje om de mond op “whisky” te zetten door middel van een bitter biertje.

Inderdaad, groene thee behoort tot het verleden.

Zijn keuze voor vanavond ging uit naar een Deense stout, waarvan hij de brouwers blijkbaar kende.

Een Mikkeller Black, Imperial stout. 16.1%. (De brouwers zitten blijkbaar in Lochristi, “de proefbrouwerij”)

 

 

 

 

 

Niet m’n ding, maar ik ben dan ook een whiskyman in hart, nieren en lever. Laatste tijd ook al wel ’n paar keer in “’t pootje”. Blijkbaar waren er nog die mening toegedaan, dat het bier “speciaal” was. Hé, ’t is een vrij land en ik heb echt toestemming gevraagd aan de lieftallige dame of ik deze foto mocht publiceren hoor! Misschien dat ik nog eens een foto publiceer van haar, na het nuttigen van donkere chocolade. Ook die bitterheid neutraliseert het pallet namelijk ... .

 

Whisky dan!

 

 

 

 

 

IMAGES OF ISLAY “ ROUND CHURCH OF BOWMORE” 1995  53.2%

 

In tegenstelling tot de Images of Dufftown zou dit wel een single malt zijn. En wel eentje van een distilleerderij die gelegen is in Bowmore ... . Bij de rijping heeft een PX vat een rol gespeeld en dat komt wel duidelijk terug in de whisky, vind ik. Zoet. De rook is wel prachtig verweven in de smaak. In de neus beperkt zich dat wat tot een afgestreken lucifer. Voor de rest dus al PX sherry wat de klok slaat. De “lucifer” trekt door naar hout in de afdronk, samen, met had ik dat al gezegd, PX sherry. Ondertussen vertelt Dominiek over Thomas Ewers. Blijkbaar een zeer succesvolle IT man die bezeten werd door whisky. “Succesvol” omdat hij genoeg kapitaal had en “bezeten” omdat hij op een bepaald moment met dat kapitaal “wat” vaten gekocht had. (Ik heb het getal 4000 hier horen vallen, maar ik kan me vergissen). Hieruit is dan het idee van de onafhankelijke bottelaar “Malts of Scotland” ontstaan.

 

 

 

 

 

 

GLEN KEITH 1993/2013  54.2%

 

Ik denk dat stilaan iedereen wel geïntrigeerd raakt door Glen Keith. Zeker sinds de recente heropening van de distilleerderij door Chivas Brothers en de mondjesmaat verschijnende onafhankelijke bottelingen, die stuk voor stuk de moeite waard blijken. Soms qua prijs kwaliteit verhouding, soms voor een onverwacht smaakprofiel en zo verder. Het was dan ook het werkende labaratorium van Chivas. Deze versie is fris. Het sap van mandarijntjes. Het vlees van een Pink Lady (dat is een appel!). Kaarswas. Vanillepap. De smaak doet wat denken aan Clynelish en is intenser dan de neus. Wat overblijft is speculaascake met marsepeinvulling.

 

 

 

 

 

ARDMORE 1992/2010  49.4%

Recent wat schitterende Ardmore’s geproefd van de “groene flessen” firma en deze heeft het ook! Rood fruit in de neus. In de mond proeft hij grassig met een hint van peat. Ardmore stelt niet teleur.

 

 

 

 

 

ISLE OF ARRAN 2001/2012  46%

 

Mag natuurlijk niet ontbreken op een tasting, georganiseerd door de Arran Ambassador van Belgie¨. De “46” duidt op het alcoholgehalte. Onafhankelijke bottelaars verdunnen soms de whisky tot een alcoholgehalte waarop zij hem het lekkerst vinden. Dit kan tot achter de komma. De consument heeft er dus niet direct nog zicht op of de whisky cask strength gebotteld is of niet. Deze is eerst wat muf en schimmelig in de neus. Na een tijdje wordt het hazelnoot en mokka. Gestoofd fruit. Rijpe hazelnoot in de bolster. Dominiek zegt dat deze een schoolvoorbeeld is van “nieuwe” sherryrijping. Zo leer je toch altijd wat bij.

 

 

 

 

 

BUNNAHABHAIN 1980/2012  46.8%

 

Altijd een risico, een oude Bunna. De verwachtingen zijn dan altijd hooggespannen en eerlijk is eerlijk, de teleurstelling soms groot. Gelukkig is deze eentje die de hoge verwachtingen verklaart. Alles licht, wat normaal is daar Bunnahabhain al een lichte spirit is om mee te beginnen. Deze heeft 32 jaar in’t vat gezeten en is er schitterend uitgekomen. Boenwas in de neus en een vegetale afdronk. De lichte eerste smaak geeft aardbeien prijs en gaat dan zwaarder. Iemand zegt wiet, maar da kennek nie.

 

 

 

 

 

 

TEANINICH 1973/2012  41.8%

 

Deze kennen we al van kleine broer z’n verjaardagsfeestje. Droeg toen bij tot de feestvreugde, daar op Bowmore. Het waxy van kaarsen. Zuur en bitter in de meest positieve zin da ge kunt verdenken. Een waardige afsluiter van het whiskygebeuren.

 

 

 

 

Er volgde nog een driegangenmenu. De soep was lekker pikant, maar wat dik. Ik zag dat sommigen, allé, de rest van de mensen ze bij het hoofdgerecht namen. Kippenbilletjes op een rijstbedje. Het desert was naar goede gewoonte ne Flierefluiter. Prettige tasting. Niet in’t minst door spreker Dominiek, maar ook dankzij ’t aangenaam gezelschap aan ’t tafel.

 

Wanneer is de volgende tasting?

 

 

 

TERUG