TERUG

 

MARIO'S CHOICE
ZATERDAG 01 NOVEMBER 2008
SINGLE MALT WHISKYSHOP ZAMMEL

Verslag: Gunter (Lidnr.01)

 

 

 

 

Al een beetje kerstsfeer in Single Malt Whiskyshop te Zammel.

 


Op zaterdagavond 1 november hadden zich wat mensen ingeschreven voor een blind tasting door Mario Groteklaas.
Bij het aangename houtvuur “downstairs”, dat de vochtige avondkilte buiten hield, werd er vol spanning uitgekeken naar de aankomst van de goede man met al dat lekkers. Zijn slee zat echter vast in het verkeer, wat de spanning nog ten goede kwam. Als jonge kinderen, die we ooit waren, probeerden we te raden wat er in de pakjes zou kunnen zitten. Hohoho! Daar doet hij dan zijn intrede en je gelooft het niet, hij is in rood en wit gekleed. De doos met cadeautjes moet nog uitgepakt worden en zoals dat gaat in het echte leven, wil Kris Kringle hier geen toeschouwers bij aanwezig.

 

Jan nodigt ons dan maar uit voor een aperitiefje in de shop “upstairs”.

 

 

 

Niet de traditionele “egg nog”, maar de nieuwe 12 jarige Arran.
Deze zal onderdeel van de standaardrange gaan uitmaken, naast de 10 jarige en de 100°PROOF, en daar past hij wel in. Probeer hem niet te vergelijken met de cask finishes of single casks, want dat zou niet eerlijk zijn. Gewoon een lekkere dram, gerijpt in second fill en nagerijpt in first fill sherry casks.

De “christmas cake” met gekonfijt fruit zit verscholen in zijn smaak en aroma ‘s.

 

 

Maar genoeg over kerst!

Mario is klaar en nodigt ons uit om 6 whisky’s uit zijn range blind te komen proeven.

 

 

 

Een korte inleiding waarin verteld wordt dat iedereen een evolutie in appreciatie van whisky doormaakt, met als logisch gevolg dat niet iedereen dezelfde whisky ’s op hetzelfde moment in tijd ten volle kan waarderen, is in de context van deze avond zeer zinvol. Mario ’s keuze van whisky,
om o.a. te bottelen onder hun label, wordt immers bepaald door de fase waarin hij zich nu bevindt.
Blij kan ik melden dat ik soms al in de verte kan zien waar die fase zich bevindt!

 

En dan nu: whisky n°1!
Wat een evolutie in het glas! De eerste neus heeft wat hints van “’t putteke”, maar die lossen direct op. Slechts een vleugje blijft hangen aan de staart van de afdronk en stoort daar niet. Subtiele mix van aroma ‘s, eerst wat gesloten. Fruit en diepe vanille verraden de bourbonrijping.
Een first fill hogshead verklaart Mario. Gebotteld op 46%vol. Met wat water wordt hij floraal en fruitig. Wat gember? Even ontstaat er een misverstand over de term kruidig. Sommigen bedoelen hier spicy, verwarmend en anderen zoeken dan naarstig naar welke kruiden.
Eenmaal de neuzen in dezelfde richting was er een consensus. Hij blijft lang nawarmen in de mond en niet verder in de keel. Toch wat a –typisch. Droogt wat uit en dit komt volgens Mario door de aanwezigheid van vanille in de smaak. Dit komt uit het hout en heeft dan meestal een uitdrogend effect in de mond. Meestal, want er zijn uitzonderingen. Het verschil in ervaring komt weer even boven bij de peerdrops, die ik vaag meen te ontdekken en door Mario perfect omschreven worden als mineralen van een natte steen. Na een tijdje ontwaar ik het aroma van poeder om citroenvanillepudding te maken. Chewy.

 

 

De 2de whisky heeft geen fruit, geen vanille en geen rook in de neus. Hij is “dun” van structuur.
Gras, rook, beetje turf en droge heide.
Zelfde warmte in de mond als n°1. Ondanks de hitte toch maar 46%vol. Eventjes overrijpe perziken en peer, daarna terug hooi. Met wat water proeven we duidelijk pompelmoes(agrum). Komt ook terug in de afdronk. Spant tegen.
Algehele indruk van zweterig gras met wat rook.

 

Afdronk: Bij de term afdronk duiken er nogal wat meningsverschillen op volgens Mario.
In mijn tastingnotes bedoel ik hiermee wat er gebeurt nadat de whisky doorgeslikt is. Zowel met betrekking tot smaken die dan waargenomen worden in de mond, als het verwarmende karakter in mond en keel.

 

 

N°3. Wit steenfruit of in vaktermen “koude rook”. 15 jaar oud, wordt er gezegd. Weer eventjes van “’t putteke” volgens iemand. Amandel/marsepein zegt Mario. Kan ik me wel in vinden. Rook en zeearoma ‘s. “De “newbees” vinden dit niks”, waarmee Mario bedoelt dat nieuwkomers in het tasten en nosen deze niet echt kunnen appreciëren. Warmt weer in de mond. Kruidnoot is aanwezig, wat zou wijzen op zeer recente botteldatum. Turf, exotisch fruit en vooral kokosmelk is sterk aanwezig in de neus.

N°4 is oud. Typische frisse “boenwas” in de neus. Wordt vanille en zurige toffee. Rood fruit, jam, gelei … . De cassis die men ook terugvindt in de Red Breast 15y. Duidelijk een oude bourbonrijping. 37 jaar zelfs en 40%vol cask strength, vertelt Mario. De mond is fris en fruitig. De gedroogde variant, abrikoos, maar dan meer de gelere dan de oranje. We gaan nu wel echt diep! De frisheid kan uitgelegd worden als het aroma van eucalyptus. Dat is ’t gene wat de koalabeertjes eten in de dierentuin. Wordt niet bitter, wat je toch zou verwachten van zo ’n oudje. Ook nog custard, vanille. Rood fruit blijft in golven terugkomen. Viscose.

 

 

Ondertussen worden er interessante vragen gesteld, zoals waarom de meeste gebotteld zijn op 46%vol ? Dat is omdat “unchilled filtered” whisky troebel wordt in de fles. De aanwezige plantaardige oliën gaan bij afkoeling zich samenvoegen tot grotere deeltjes en zo een troebel effect veroorzaken.
Bij een alcoholgehalte van 46%vol of hoger doet zich dit fenomeen niet voor. Vandaar.

 

 

N°5. Karton? Dat is wat ik ruik. Meer ervaren tasters wijzen me er terecht op dat het de geur van leder is. Ook karamel en fruit. Onder de afdronk verschuilt er zich pompelmoes. Blijft heel lang hangen. 46.1%vol, cask strength en een respectabele leeftijd van 30 jaar. Het fris fruit evolueert naar pompelmoes, agrum.
Het verrassende aan deze is dat de neus totaal verschilt van de smaak. Interessant!

 

 

 

N°6 dan en de laatste van de avond voor mij want de klok tikt en mijn sponsor verwacht mij ergens anders. Deze is een Islay. Vaste rook, niet gruisachtig. Ondanks de verbrande rubber en asfalt toch fris. Olieachtig. Plakkaatverf en oude kachel. Te!
Eentje in een lange rij van recente releases die het moet hebben van zijn turf, turf en turf.
Niet meer aan mij besteedt. Het mag voor mij allemaal wat subtieler en dat is misschien een goed teken naar de toekomst toe en zet ik weer een klein stapje verder naar de volgende fase van proeven en genieten.

Dankzij mensen als Mario besef je maar al te goed dat je hierin nog steeds kan groeien.

En dan … werk! Pas later vernam ik dus welke bottelingen we geproefd hadden en hier volgen ze dan:

 

 

N°1. “MAD GLANCE” GLENCADAM DAILY DRAM 12Y

Als ik mijn notes herlees verrast het me niet. Deze distilleerderij uit Brechin is niet zo bekend, daar ze vooral in bulk verkopen en zelf slechts een 15 jarige op de markt hadden tot nu toe. Dit is echter een schitterende botteling! Deze Daily Dram bevestigt de waarde van de distilleerderij, die de moeite van het bezoeken waard is.

N°2. “LONG RED” GLEN ORD DAILY DRAM 12Y

Nooit een van mijn favorieten geweest. Met deze botteling prachtig aangetoond waarom. Leuke distilleerderij, dat wel, daar in de Muir of Ord. De naast gelegen maltings bevoorraden niet alleen hun, maar ook nog andere Diageo distilleerderijen.

N°3. SPRINGBANK 15Y

De kokos had hem moeten verraden. In de vakpers wordt dit meestal aangehaald als een van de aroma’s in Springbank. Toch raar om hier een officiële botteling terug te vinden. Toch mijn ogen en oren eens goed openhouden op het nakende “Spirits in the sky” –festival in Leuven. Misschien is er een verschuiving in de markt?

N°4. MILTONDUFF DUNCAN TAYLOR LONACH RANGE 37Y

Wat kan ik zeggen? Misschien nog eens terugkomen op de kerstgedachte en vertellen dat het een blije verrassing zou zijn om deze onder mijn boom te vinden.

 

N°5. “KEEN LIGHT” GLEN KEITH DAILY DRAM 30Y

Minder bekendt dan zijn buur, Strathisla, maar van hetzelfde huis: Pernod Ricard, o.a. eigenaar van Chivas Brothers. Prijs/kwaliteit waarschijnlijk het koopje van de avond.

 

N°6. CLASSIC OF ISLAY JACK WIEBER 14Y

Een a –typische Lagavulin. Waarschijnlijk gezocht door mensen die een overtreffende trap van turf willen.

 

 

Al bij al toch een mooie momentopname van de stand van zaken. Zowel op het gebied van nieuwe bottelingen, als meer op persoonlijk vlak, de wijze waarop ik in dit moment van de tijd ervaar en omschrijf van wat ik in mijn glas vind. Blind en onder begeleiding van iemand die de weg reeds kent.

En voor de rest: ZALIG KERSTFEEST!!!

 

 

 

Verslag: Gunter (Lidnr.01)

 

 

TERUG