TERUG

 

WO 18 NOVEMBER 2009
SINGLE MALT WHISKYSHOP, ZAMMEL

Gastspreker : LUC TIMMERMANS

 

Verslag : GUNTER (Lidnr.01)

Foto's : WERNER (Lidnr.02)

 

 

 

Vanavond is het dan eindelijk zover! Mijn allereerste tasting met Luc Timmermans. Onrechtstreeks is het aan hem te danken dat ik het geschopt heb tot woordvoerder van onze club, die het nationaal in 2009 toch niet onaardig gedaan heeft.

In de ontstaansperiode van 100°PROOF hadden we immers contact opgenomen met Luc Timmermans, toen al een levende legende onder de Belgische whiskyliefhebbers en ver daarbuiten ook! We dachten onze leden het betere werk voor te schotelen, maar dat kwam uiteraard met een bijhorend prijskaartje. Nutteloos te vermelden dat dit kaartje ons toenmalig budget verre te buiten ging. “Dan maar zelf” werd het motto, en zie, 5 jaar later ben ik dus nog altijd de woordvoerder van onze club. Of hoe een dubbeltje rollen kan!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Luc vertelt eerst zijn eigen verhaal, hoe hij 14 jaar geleden in het zuiden van England zijn eerste single malt aangeboden kreeg. “Do you care for a dram?”Het was herfst en misschien speelde dat ook geen onbelangrijke rol, maar al direct bij die eerste Dalwhinnie 15Y was hij verkocht. “Dit is ontzettend lekker en complex!” dacht hij toen. Later vond hij zijn eerste “Michael Jackson” onder de kerstboom en kocht zich onmiddellijk 80 flessen whisky! Ondertussen, 13 jaar later en 13 kilo zwaarder is het aantal flessen in zijn bezit al opgelopen tot zo ‘n 3000. Zijn positie bij de Maltmaniacs, een internationaal gerenommeerd en gerespecteerd tastingpanel, heeft hij ondertussen opgegeven omdat hij de mogelijkheid op tegenstrijdige belangen wilde vermijden. Hij is nu immers zelf whiskyhandelaar geworden en verdeeld o.a. “Malts of Scotland”. Dat is ook de reden waarom iedereen hier is, deze avond bij de Single Malt Whiskyshop te Zammel. Luc stelt een aantal bottelingen van deze nieuwe onafhankelijke Duitse bottelaar voor en verschaft eveneens de nodige informatie.

“Malts of Scotland” is het geesteskind van Thomas Eibers, 39 jaar oud. In de periode tussen 2003 en 2009 kocht deze een 450 –tal vaten van een 60 –tal verschillende distilleerderijen. In februari 2009 heeft hij dan de eerste 11 vaten gebotteld. Deze waren op een aantal weken uitverkocht! Men is daarna blijven bottelen en ondertussen zijn er in totaal al 24 expressies op de markt gebracht!

Vandaag proeven en neuzen we er 6.

 

 

BENRINNES 1988 – 2009  46.3%  BOURBON HOGSHEAD 888
175 FLESSEN

 

Benrinnes ligt in Speyside aan de gelijknamige heuvelrug. Ze is niet toegankelijk en de malt wordt vooral gebruikt in Johnie Walker Red & Black, Diageo dus.

Deze is begint licht moutig, wat verandert in melkchocolade. Subtiel. Peer en zoete, sappige appel. Met wat lucht wordt dit vanille en citrusschil. Er worden 3 stills gebruikt, (wash, low en spirit still), wat het lowland -karakter van deze botteling verklaart. Er komen nog wat bittere toetsjes achterna.

Bij het later terug neuzen vinden we eerst witte chocolade en daarna nog snoep en limonade

 

 

 

 

 

ABERLOUR 1990 – 2009  54.5%  SHERRY HOGSHEAD 18847
167 FLESSEN

 

Naargelang wie is het de combinatie perzik en litchi of aardbei in de neus. Gekarameliseerde suiker met boventonen van rozijnen. Melkchocolade en Amaretto?

In de smaak is er een explosietje, dat licht gekleurd hout achterlaat. In de zeer lange afdronk vinden we de bitterheid van koffie met donkere suiker. Met een beetje water houdt hij nog stand. Dan is het meer peperkoek met honing. Met de nadruk op “peper”!

Als we na een tijdje terugkeren naar dit glas, vinden we citroenthee. Volgens Luc zou het hier om een second fill oloroso kunnen gaan. Hij bevestigd ook dat men uit respect, de whisky 1 seconde per rijpingsjaar op vat, tijd in de mond moet geven. Deze komt dus op 19 seconden in de mond voor men hem doorslikt.

 

 

 

 

 

GLENGOYNE 1998 – 2009  55.9%
DARK SHERRY HOGSHEAD  1133 
321 FLESSEN

 

Een rariteit. Glengoyne die door een onafhankelijke bottelaar wordt gebotteld. Hoe dit kan heeft Luc nog niet weten te achterhalen. Toch zijn er al 5 vaten Glengoyne door Malts of Scotland gebotteld, en het zullen zeker niet de laatste zijn, had Thomas Eibers (Malts of Scotland) wel al aan Luc laten weten.

Donkere rozijnen en chocolade, met een zurige frisheid. Rood fruit, en dat is nog maar de zalig ronde neus! Daarna komt nog de afdronk!!! 

Eerst is er centraal geplaatste gebrande koffie, maar daarna komt er nog eens rood fruit! Nog meer koffie en chocolade! Silex is ook duidelijk aanwezig in de neus, samen met de geur van een afgestreken lucifer.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

BUNNAHABHAIN 1976 – 2009  52% SHERRY BUTT 6388 275 FLESSEN

 

Zoet, oud, levendige prikkel. Viskeus. Vanille, wat lichte thee. Een verrassing: niet bitter!! Dit is wat je hoopt te vinden als je een oude Bunna inschenkt!! 

Voor mij, en voor nog enkele leden aan tafel, de ultieme tot nu toe! Nog meer zoet fruit bij verder neuzen en zacht, zacht, zacht. De sherrybutt was waarschijnlijk een fino. 

Beetje zilt op de tong ook. Een heel potje fruit!

 

 

 

 

 

 

COAL ILA 1980 – 2009  54%  SHERRY HOGSHEAD 4935 175 FLESSEN

 

De neus is licht geturfd. Té gesloten om de sherry te kunnen bespeuren. In de smaak zit deze wel degelijk! Zalig! Er komt nog een citrussprongetje achterna! Hints van zeevruchten. Wat zurige toetsen, die doen denken aan rood bosfruit. Flarden van havengeuren, niet overheersend. 

Luc leert ons, of mij toch in ieder geval, dat turf in de mond alert maakt op fruit!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

GLEN SPEY 1977 – 2009  55.8% BOURBON HOGSHEAD 3656 
210 FLESSEN

 

Hyacinten en bosbessensiroop. Deze doet me gewoon denken aan Speyside. Een regio in een fles! Het alcoholgehalte maakt hem een geslaagde afsluiter! Deze, deze … maar dat wordt dan weer een ander verhaal! Luc geeft nog mee dat een line up zeer belangrijk is. Daarmee kan je elke whisky maken of breken.

 

 

 

 

 

Zo. Mijn eerste tasting met Luc zit erop! Ik herken het rustige in hem, dat duidt op een massa ervaring en kennis. Wat ook duidelijk aanwezig is, is de passie en de liefde voor het “product”. Nee, zover als hem ben ik bijlange nog niet, maar ik ben blij dat ik samen met de leden van ons klein clubje uit de Kempen de rest van de weg mag proberen af te leggen.

En dan nu … spaghetti!!! (Want de macaroni was op!)

 

 

 

 

 

 

 

TERUG