TERUG

DE Macallan Tasting!
Zaterdag 26 Februari 2011 ~ The Whiskyhouse, Essene

Verslag & Foto's: Gunter (Lidnr.01)

Een tijdje geleden trok een van de vele artikels op het Cask Six forum mijn aandacht. Er werd door Maltclan uit Beersel aangekondigd dat er een Macallan tasting zou doorgaan bij Geert De Bolle. 2 zaken deden me besluiten om hier op in te gaan. De eerste was mijn diepgaand respect voor Geert, met wie ik trouwens mijn allereerste tasting meemaakte, toen nog in Guy Boyen’s restaurant, hartje Leuven. Het tweede was de herinnering aan een fantastische Macallan tasting  met de toenmalige brand ambassador en eentje uit 1946 op een whiskyfestival in Gent, begin deze eeuw.

Wat er op deze tasting geschonken ging worden was me niet echt duidelijk, maar de prijs deed vermoeden dat het de moeite waard zou worden. Tot mijn vreugde dachten nog 2 spitsbroeders net hetzelfde en reden we algauw met z’n drieën naar Essene, home of The Whiskyhouse.

De zoon des huizes begeleidde ons naar de tastingkelder en we zagen er direct ontelbare oude bekenden op de schappen en in de kasten staan. Onder de andere genodigden herkenden we slechts enkele. Namelijk leden van de Maltclan die tijdens het voorbije whiskyfestival in Gent de stand van The Whiskyhouse bemanden. Even wordt gevreesd voor een cultuurschok, maar toen de bindende factor, onze gastheer, binnentrad, ebde dat gevoel algauw weg.   

Glazen werden gevuld en de eerste dram van de avond werd uitgedeeld. Nee, hier zullen we geen Fine Oak proeven vanavond!  

1876 REPLICA 40.6%

Fruitig, complex en zuiver. Vanillefudge met diepte en amandelen. De smaak verhult zich wat in een sluier van bitterheid over noten tot peperig, wat duidt op jeugd. Maar het is wel degelijk een sherryrijping. Er zouden whisky’s inzitten van 1862 tot 1992. De alcohol en het granige doen vermoeden dat de oudere aanwezige whisky’s “theespooned” zijn (in kleine hoeveelheden toegevoegd). “Alsof je hout zwartgeblakerd hebt met een cirkelzaag” komt kort in de buurt als beschrijving, volgens mij.

Het ijs breekt al een beetje, maar voorlopig worden er enkel nog tastingnotes neergepend en is de verbale drempel nog niet helemaal genomen.
Volgend rondje dan maar?

1998 - 2007  7 à 8 JAAR 43%

Een leeftijd waarop Macallan gegeerd is door de Italiaanse markt. Zwalpt in het glas, verrassend veel body. Opgelegde rozijnen en aardbeien. Oh ja, en banaan! Floraal?!? Smaakpiek van chocolade, toffee en karamel in het begin, maar valt dan direct weg naar siroop, bitter en peper (bitterzoete zeste). Jong. Hoestsiroop voor kinderen en later melkchocolade.

Wat opvalt is dat de inhoud van mijn glas, qua aroma’s en smaken soms afwijkt van dat bij mijn buur. 

Daar zijn de aardbeien minder prominent aanwezig. 

In mijn glas doen ze denken aan “spekjes met aardbeiensmaak” (snoepgoed).

1987 – 2006 +/- 19 JAAR 40%

Karton. Appelschil. Appel en bitter (peper). Op de tong proef ik weer appel. De vanilletoetsen doen bourbonrijping vermoeden. Appelschil die een tijdje gelegegen heeft, geoxideerd is. Anijs?!? Nieuwe meubelen. Alcohol blijft in de neus hangen.

De tongen komen los. Het valt op dat het benoemen van de verschillende aroma’s toch wat plaatsgebonden is. Een keer de link tussen de verschillende benamingen gelegd is, begrijp ik ook beter wat mijn medetasters bedoelen als ze een bepaald aroma vernoemen.

Op de achterkant van de fles is een opspringende zalm afgebeeld. Waarschijnlijk een manier van Gordon & MacPhail om de link met Speyside te leggen. Het is namelijk aan de zalmrijke rivier de Spey dat de Macallan distilleerderij gelegen is. Hoog op de oever en van ver zichtbaar door de nieuwe roodbruine warehouses.

1974 – 2003 +/- 30 JAAR 40%

Boenwas tegen zurige opgelegde kersen. Warmte, meer en meer.

(Als “contra” wordt een GRAN RESERVA 40% ingegoten. Gegarandeerd first fill Oloroso. Paddestoelen over hout naar droge sherry. Sigarenkistje.)

De taxtoeslag per percent boven 40% zou in België momenteel 5.75 euro bedragen. In Groot  - Brittanië 7 euro.

Spijtig dat deze op 40% is. Wat een bom zou dit geweest zijn op cask strength!!!! Redelijk “vrij first fill” is weer een nieuwe term die ik bijleer. De afdronk is eerst wat waterig maar dan komt er een hitte – explosie. Op ’t einde komen er nog wat rozijntjes achterna.

(GRAN RESERVA. Lactisch, naar rubber. Zwaar karamel met beetje koffie (chocolade mét lactose).)

De neus wordt echter fijner en delicater. Leder, meer dan appelsien. Zurig. Een weinig chocolade blijft over.

We gaan echter verder met de Gordon & Macphail reeks.

Deze kwam oorspronkelijk in een kistje en dat maakte hem pokkeduur. Staf De Bolle, vader van, heeft er eentje gekocht. 

Het inmiddels lege kistje wordt bijgehouden voor een laatste speciale gelegenheid en Geert kocht “onze” reeks zonder kistje. 

Scheelt hem een slok op de borrel!

1967 – 2005 38 JAAR 40%

Eerst gesloten. Chocolade komt en leder. Eucalyptus. Droog, glijdt van de tong maar lange afdronk die blijft hangen. Zure colaflesjes (snoep). Sinaasappelzeste, maar niet bitter. Beetje abrikoos. Christmascake. Bitter op de tong. “Karamelspots”. Romig, en dat zou kunnen duiden op Golden Promise. Toetsjes overrijp fruit in de afdronk.

Het thema van vanavond is “terug in de tijd per decade met Macallan” en stilaan naderen we voor ons onberijkbaar geachte leeftijden. De whisky’s zijn allen door G&M gebotteld rond 40%, maar het is helemaal niet moeilijk om hun complexiteit uiteen te rafelen en te appreciëren. De verschillen tussen de decades zijn ook enorm en de behoefte om meer informatie over wat er toen allemaal op de distilleerderij en in de rest van de wereld gebeurde neemt toe.

Geert kwijt zich onverstoorbaar aan zijn taak en schenkt nog een stukje wereldgeschiedenis in. Eentje van de eigen maltings? Nog turf gebruikt of niet om de gerst te eesten? We proberen het haast vruchteloos te achterhalen uit het glas ... .

1950 – 2006 43%

Wat ne neus!! Stalgeur?? Fijn, delicaat en complex. Afgebrande graskant. Vandaar die stalgeur misschien? Vind zijn oorsprong in directe verwarming van de stills in de jaren ’50. Overrijp fruit in de afdronk. Geoxydeerde turf? Druppeltje per druppeltje genieten. Op ’t einde van elk druppeltje zit wat rook. Koffie met kandijsuiker. Zoethout.

1940  +/- 60 JAAR 40%

“Bruin zeep”! Appelsientjes. Bourbonvat? Evolueert naar boenwas en cederhout. Ook ceder in de smaak. Wat waterig, maar dik ok!!!!! Lange, lange, lange afdronk. Hint van overrijp fruit. Hout met zwakke boenwastoets. Versuikerde banaan, witte chocolade en kumkwat vinden we ook nog terug.

Indien de naam van de distilleerderij vermeld staat op de fles in een lettertype, groter dan 5 mm, dan duidt dit erop dat er een akkoord is dat de distilleerderijnaam mag gebruikt worden. “A whisky distilled in the village of Bowmore” is inderdaad een goede methode om deze regelgeving te omzeilen!

Ook al is het ongelooflijk om een whisky te mogen en kunnen proeven uit de oorlogsjaren, laat staan eentje die nog zo lekker is, toch gaan we vanavond nog een stapje verder: 1938!!!!

1938 66 JAAR 41.4%

Guimauve (zie foto rechts) en couperdons. Kriekenpasta. Meer herbaal dan floraal. In de afdronk vooral Granny Smith – koek. Boenwas. Sherrycake.

Ik vind het ongelooflijk dat een whisky, gemaakt in 1938 en meer dan 60 jaar toevertrouwd aan een eiken vat waar voorheen sherry ingezeten heeft nog zo levendig is. Uniek ook om hem in zo’n line up te kunnen proeven!

Stilletjes worden we er niet van, we zouden het eerder van de daken willen schreeuwen van wat we net hebben meegemaakt! 

Uit respect voor de gastheer hangen we echter nog wat rond. Hij heeft als afsluiter nog een handgerookte zalm beloofd en de man die hem gerookt heeft is toevallig aanwezig. 

Hij legt het procede uit en het is duidelijk dat dit een vakman is.

Dit wordt later bevestigd door de beste zalm die ik ooit gegeten heb op mijn bord!

Onderweg naar huis zijn we het er volmondig over eens: dit was de Macallantasting!

PS: Ik heb al ingeschreven voor een volgende tasting: Glengoyne!

TERUG