TERUG

J A P A N   T A S T I N G
Donderdag 24 September 2009
Single Malt Whiskyshop, Zammel
Tekst: Gunter (Lidnr.01)      Beeld:Werner (Lidnr.02)

Sinds we een tijdje geleden een Japanse tasting met de club verzorgd hebben, (en neem het van mij aan: een halve tonijn is nog altijd een serieus beest!), is onze interesse voor Japanse whisky’s alleen maar gestegen.

De voorbereidende studies hebben ons het verhaal van Masetaka Taketsuru en Shinjiro Torii geleerd, in zo verre dat we het nog niet kenden natuurlijk. De laatste wordt beschouwd als de grondlegger van de Japanse whiskyindustrie, met nu 2 distilleerderijen, Yamazaki en Hakushu, als parels in de whiskykroon van het huidige Suntory –imperium.
Naar aanleiding van meningsverschillen en uitblijven van succes, werd de initiële samenwerking tussen Taketsuru en Torii vertroebeld. Na het uitdienen van zijn contract richtte Taketsuru uiteindelijk Nikka op. “Don’t mention the war!”, maar het alleenrecht om whisky te leveren aan de Japanse marine heeft een grote rol gespeeld in de ontwikkeling en voortbestaan van deze, toen nog jonge firma.

Vandaag proeven we een Nikka from the barrel, in de volksmond “da klein vierkantig parfumflesje van nen halve liter” en een Yoichi van de gelijknamige distilleerderij. Van hun andere distilleerderij, Miyagikyo, vind je niet zoveel in onze contreien. Mario Groteklaes praat de whisky’s aan elkaar.

Gastspreker Mario & Gastheer Jan

HIBIKI 12Y (harmony)

We starten met een nieuwe versie van de klassieke blend van Suntory. De fles telt 24 ribbels, die zowel duiden op de 24 uren in een dag als op de 24 maanden op een Japanse kalender.

Toch een mooie stevige ondergrond, waar de pruimenlikeur bovenzweeft. Niet zo storend als ik me van VCWWWF in Kortrijk herinner. Zou beter tot zijn recht kunnen komen in een groot bol glas. Mooie blend. Fruitig maar pruim. Niets frivools! In de afdronk “bittere” okkernoot. Warmt en blijft. Niet waterig, zacht, er komt ook nog vanille en hout … en misschien teveel aandacht voor de eerste whisky van de avond?

Na wat ge- email achteraf blijkt dat slechts een gedeelte van de whisky die gebruikt is voor deze blend gerijpt is op ex- pruimenlikeurvaten. Iedereen blij en wij verder!

NIKKA FROM THE BARREL 51.4%

Goede fond. Chocolade. Wel een alcohol- attack.
Beetje waterachtig in het middenstuk en zwevende afdronk.
Dit kan door de alcohol komen! Beetje houtrook?

Volgens de beschrijvingen die ik gelezen heb is dit een betere “from the barrel”. Double matured :ze rijpen eerst alleen op vat en daarna rijpen ze samen in hetzelfde vat. We hebben het dan over 2 malts en 1 grain.

Deze kon veel aanwezigen bekoren.

HAKUSHU 12Y 43.5%

Het uithangbord van de 2de distilleerderij van Suntory. Deze Hakushu heeft harde abrikoos in neus en smaak, evenals droog zomerhooi. Dit laatste zorgt ervoor dat er soms naar de Schotse Lowlanders gerefereerd wordt bij het bespreken van whisky’s afkomstig uit deze distilleerderij. Kijk, zoals nu dus!

De combinatie van kersenhout en zurige stekelbessen, soms neigend naar zure druif, geven hem uiteindelijk rode snoepjes in neus en smaak.

YOICHI 10Y

Rook? Bessenpulp, amandelnoten en marsepein. We leren weer iets bij! De aroma’s van gerst die we menen waar te nemen zijn die ook die we terugvinden in het schuim van een pils. De “boosdoener” in beide gevallen is de gist! Definitief ook rook nu. Hier is niks mis mee. Alcoholprikkel in de afdronk. Het begint trouwens op te vallen dat die alcohol pertinent aanwezig is in de meeste geproefde Japanse whisky’s.

YAMAZAKI 18Y 43%

Waarschijnlijk om mezelf te kunnen tegenspreken heeft deze 100% sherrygerijpte dan weer geen alcoholprikkel! Bij de eerste indrukken ontwaar ik ook geen off notes en vind hem heel zuiver.

 Iemand wijst me er echter op dat in de afdronk toch wat rubbertoetsen zouden zitten. Christmas cake en zacht. Zo verfijnd en complex dat je bijna naar wat stevigheid verlangt. Komt ook nog een beetje mokka.

KARUIZAWA 1972/2008 65%

Uit een sherry butt. In de eerste neus zit boter en hout. Deze moet met water!!! Koffie en mokka. Gaat open, maar blijft een alcoholbom. Beelden van een overgangsritueel van jongen naar man, deze whisky drinkend, passeert het netvlies. (Zinloos?) Chocolade!! Munt en wat rook.

Een groot verschil met de Karuizawa 1971 die we met de club genoten hebben. Dat was de oudste Japanse single malt, die ondertussen legendarische proporties aangenomen heeft. Geen nood echter. De jongere sherrygerijpte versies, die ik al mogen proeven heb, bevestigen dat het hier zeker om geen toevalstreffer ging...

... dat is zowat de rode draad door het hele Japan -gebeuren. GEEN TOEVALSTREFFER!!

De kritieken op de verkiezing van de Yoichi 20 Y tot beste single malt in de wereld 2008 zijn ondertussen verstomd en voor veel whiskyliefhebbers is er ondertussen al een heel Japans hoofdstuk toegevoegd aan hun backcatalogus.

Een schitterende line up zoals vandaag kan hier alleen maar bij helpen.

Ook een proficiat aan het cateringteam, dat een waar kunstwerkje voor elke aanwezige presenteerde.

Het eindklassement dan van de geproefde whisky's.

De puntentelling gebeurt heden ten dage niet meer met potlood en papier, maar Mario maakt nu gebruik van een heuze spreadsheet die onmiddelijk wordt geprojecteerd op het scherm.

De Yamazaki 18y werd vandaag de eindoverwinnaar.

Op de "afterparty" dook nog een ongenode maar welkome gast op. Eentje van de verdwenen Hanyu Distillery en een verdomd lekkere. De gastheer werd royaal "gedramd" en jofele kerel die hij is, maakte hij geen bezwaar dat onze leden en vrienden ook een proevertje namen. Man, wat is het soms fijn om lid te zijn van een onafhankelijke whiskyclub! Het geeft zelfs even niet dat die blonde van K3 weg is ...

TERUG