 |
|
Verslag en foto's: Gunter (Lidnr.01) |
IEDEREEN IS VAN DE WERELD ...... EN DE WERELD IS VAN IEDEREEN.
Een nummer uit de hoogdagen van The Scene. Thé Lau had waarschijnlijk niet het whiskywereldje in gedachten toen hij het schreef, maar ik vind het toch toepasselijk. De whiskywereld is er voor iedereen en overschrijdt generaties. Iedereen kan dus tijdelijk deel uitmaken van die wereld en die belevenis invullen op zijn of haar manier. Zelf doen we het ook op onze eigenste manier en hoe wij van onze whisky genieten, geeft ons heel wat vreugde en plezier in elk glas. Dat was zowat de gedachte die in mijn hoofd opkwam tijdens deze hometasting waar Glen Scotia zou centraal staan. |
 |
 |
Door omstandigheden, verandering van ploegensysteem ten opzichte van kleine broer, kon deze laatste er niet bij zijn. Om hem toch te eren, openden we de avond met de Glenfarclas van THOSOP. Vorige hometasting dachten we nog onterecht dat dit een Lochside was, maar dat hebben we ondertussen rechtgezet. Ondertussen ook nog een “echte” Lochside aangeschaft om deze vergissing straks “te verdrinken”. De Glenfarclas riep heel wat herinneringen op aan onze laatste clubreis naar Speyside. Niemand van ons zal het bezoek aan de distilleerderij ooit vergeten en zeker het moment in de warehouses niet waar J’o, onze clubdichter, een dram van z’n geboortejaar 1955 uit de brand sleepte en met ons deelde. In een ver verleden was het trouwens de allereerste distilleerderij die ik bezocht Het was de periode van “mond en klauwzeer” en ze namen dat daar zeer ernstig. De toegangsweg was afgedekt met gedrenkt stro zodat de wielen van onze wagen een ontsmettend bad namen alvorens de parking op te draaien.Een andere manier om de fles te bekijken is natuurlijk:SINGLE MALT SPEYSIDE WHISKY 1976 (Distilled at my favourite distillery) 53% BOURBON CASK 1420 33Y THOSOP BVBA BELGIUMEerste hint van rijpe appels en alcohol. Kruidigheid van sigarenkistje, maar zoete van de appels wint. Beetje eucalyptus en tabak. Rood fruit krijgt de boventoon. Snoepgoed. Zuiverder en zuiverder met wat witte peper in de afdronk. |
 |
Voor we aan de Glen Scotia gingen, werd de beste Single Malt tussen 11 en 15 jaar uit het jaar 2010 (volgens Jim Murray) bovengehaald. Ik had J’o beloofd om van mijn open fles te “drammen” als hij de zijne dicht en verzegeld liet. Deze fles is voor ons weer een verhaal op zich. De selectie van het vat op het whiskyfestival in Gent door ettelijke clubleden wiens namen dan ook het etiket sieren, de bezoeken aan de distilleerderij en het eiland zelf, de schitterende bottelingen die Arran al jaren op ons loslaat en het benoemen van lid n° 24 tot ambassadeur van de distilleerderij. |
 |
 |
THE ARRAN SINGLE MALT SHERRY SINGLE CASK N°353 53% BOTTLE 230/283 DISTILLATION DATE 19/3/98 BOTTLED DATE 12/3/09 BOTTLED FOR THE NECTAR BELGIUMWat weer opvalt is banaan! Zowel in neus als smaak. A-typisch voor sherryrijping volgens ons en dat is een van de redenen waarom we hem toenertijd hebben gekozen. Met alle gevolgen van dien! Uiterst zeldzaam fleske nu. |
 |
 |
Typisch voor onze bende is dat iemand “toevallig” nog een Arran bij had. De brandnieuwe “Sleeping Warrior”. Natuurlijk werd die eerst geproefd én goedgekeurd. Ondanks het nog vroege uur vonden we echter de krijger niet terug in het landschap op de fles. Bij de fles zit een reproductie van een oude kaart van Arran. Ergens schuilt nog het idee van een “wielerclubje” binnen 100°PROOF en met deze visuele voorstelling van een zondags traject voor ogen groeit hun enthousiasme! Glen Scotia moet nog maar even wachten. |
 |
Nog effe wachten... |
De volgende botteling heeft een verhaal dat ver terug gaat in de tijd. Zo’n dikke 20 jaar geleden heb ik een jonge gitarist uit de nood geholpen. Na een concert bleek een deel van zijn materiaal gestolen te zijn. Reeds gezegend met een vast inkomen vond ik het niet meer dan mijn plicht om deze mogelijke terugslag in de ontwikkeling van de cultuur in het nog jonge België te voorkomen. Het verdwenene werd kosteloos vervangen. Groot was mijn verbazing toen ik zo’n dikke 20 jaar later mijn favoriete whiskyshop binnenwandelde en de eigenaar zei: “Da’s voor u”. Het bleek een Caperdonich uit de Lonach reeks te zijn, maar waarom? De tip om het etiket te bekijken bracht me op het spoor van enkele gitaristen die ik ken en een telefoontje naar een van hen bracht dat oude verhaal aan het licht. Beetje verbouwereerd dat ik blijkbaar toch al iets goed gedaan heb in mijn leven beloofde ik hem om ze te openene bij een volgende hometasting. Bij deze. Nodeloos te vertellen dat de schenker bij aan tafel zit! Caperdonich, de site nog bezocht met de club alvorens ze afgebroken werd. Ook het bezoek aan Duncan Taylor, die de Lonach reeks bottelt, gebeurde op diezelfde memorabele reis. |
 |
 |
LONACH CAPERDONICH CASK STRENGTH 38Y 44.7%
DISTILLED 1969 BOTTLED 2008
|
Natuurlijk moest hier eerst een Glen Grant tegen gedronken worden! Gewoon om het verbijsterende feit hoe die 2 whisky’s aan elkaar gerelateerd zijn. Glen Grant B werd Caperdonich zelfs een tijdje genoemd, slechts gescheiden door de hoofdstraat in Rothes van de eigenlijke Glen Grant distilleerderij. En toch proef je veel overeenkomsten in beide drams!DUNCAN TAYLOR GLEN GRANT 35Y 55.2% CASK N°16582 BOTTLE 34/168 DISTILLED 11/1974 BOTTLED 11/2009(Ja, die was geselecteerd voor Spirits in the Sky)Dezelde elementen als de Caperdonich in de neus. Iets zwaarder, zoeter, met toevoeging van rood fruit. Couperdons. Smaak is ronder en afdronk pittiger. Meer kruidig hout dan stengels hier. Romig mondgevoel in de afdronk.En dan … is er Glen Scotia! |
|
 |
Normaal is de distilleerderij niet te bezoeken, maar na een telefoontje door de woordvoerder kregen we de opdracht om ons naar binnen te begeven via een trap op de binnenkoer. |
 |
Wat we daarna meemaakten overtrof onze stoutste verwachtingen. Veel geleerd ook!
Wel moet ik hier vermelden dat het dankzij de steeds respectvolle benadering, van in de eerste plaats de voorzitter van 100°PROOF en daarnaast ook door mij, dat je zulke gunsten toegeworpen krijgt.
Wij beseffen beiden maar al te goed dat dit geen evidentie is! |
|
|
 |
 |
 |
 |
 |
Om toch een referentiekader te hebben, was de nieuwe standaard Glen Scotia aangeschaft. Deze vervangt sinds een paar jaar de oude 14 jarige. Je weet wel, die met de Highlander op het etiket.
GLEN SCOTIA 12Y 40%Wat direct opvalt is de massa’s karamel en toffee in neus en smaak. Ze mikken duidelijk op een “drink”whisky met deze botteling. Een vleugje “Campbeltown Loch” tussen de aanwezige aroma’s geeft echter zijn herkomst prijs. Beetje waterachtig (maar 40%!), dof naar asperges. Motorolie en haven. Melk en kaas zijn ook niet ver weg.
|
|
SMWS 93.83 17Y 58% REFILL BUTT EX SHERRY 1 OF ONLY 304 BOTTLESDe meesten onder ons weten dat de tasting notes van de Scotch Malt Whisky Society spot on zijn. Ze hebben ze trouwens uitgevonden, tasting notes. Dit staat op de fles: houtskool, leder, wol, olieachtige grasmaaiers en Victory V’s (?). Met water: strandbarbeque en as van toffee. De smaak: stroperig, verbrande twijgjes, drop, karamel, donkere chocolade en veel droge rook. Voila, een mondvol!Wij voegden nog toe: levertraan, visolie en over karamel naar hout.
|
|
MALTS OF SCOTLAND GLEN SCOTIA 1972 45.1%
|
|
|
|
|
DAILY DRAM ESO CHILD 17Y 46% DISTILLED 1991 BOTTLED 2008Zoals voorgenomen volgden er nu noch 2 Lochside’s. De Eso Child van Daily Dram, koffie en likeur volgens de ene, dikke diepe cassis naar zoethout, beetje vegetaal en zoet in de afdronk volgens anderen. Hadden we reeds geproefd, nu dus geherproefd, en daarom ging de aandacht vooral naar de nieuwste aanwinst:THE NECTAR OF THE DAILY DRAMS LOCHSIDE 29Y 48.6% DISTILLED 1981 BOTTLED 2010
|
De Glen Scotia’s en Lochside’s waren het hoofdthema van de avond, aangevuld met de Caperdonich. Dat was natuurlijk zonder de gasten gerekend! En ’t zijn deugnieten zenne! Iemand, ik zal zijn naam niet noemen, had een Taketsuru Pure Malt van 21 jaar meegebracht. Gedronken tegen de Nikka Single Cask 1987 59%, ik veronderstel fles 15 van vat 112814 (mijn Japans is een beetje roestig), vonden we in de eerste malt van Miyagikyo terug. Zeker na de controle door een 12 jarige van 45% uit Sendai. |
|
 |
 |
Hoe die Royal Lochnagar op tafel gekomen is, ik zou het niet weten! Maar napluizen in het grote “Rare Malts” boek van Ulf Buxrud leert wel dat deze versie de beste is. Mijmeringen over Balmoral Castle, gelegen aan de "voet" van de distilleerderij, komen boven en ook de prominente rol van het kasteel in “The Queen”, met de grootse Dame Helen Mirren. De link naar “The King’s speech” is dan vlug gelegd, maar we wijken af ... . |
|
|
|
|
|
Een nog wat timide eerste gast had nog een verrassing voor ons! Een Longmorn uit 1964! Officieel gebotteld door Gordon & MacPhaill uit Elgin. Die mogen dat. Een zuivere oude sherrygerijptebotteling. Om een oog uit te bleiten, zou een collega zeggen. Een vaststelling en een vraag rees op bij mij, tijdens het nuttigen van deze godendrank. Dat zullen weer toffe gesprekken worden met distillers,managers en warehousemen de volgende keer in Schotland. |
 |
Ondanks het niet langer zinvol was volgens mij, werd er een Glen Albyn bovengehaald. Was het niet dat het verdomd interessant was om eentje van deze verloren gegane distilleerderij uit Inverness te proeven tegen een andere verdwenene uit Inverness, Glen Mhor, dan had ik niet meer meegedaan zenne! Tijdens de afsluitende pizza, eerbetoon aan afwezige verjaarde voorzitter weet je wel, dacht ik: “De volgende keer moeten we betere afspraken maken over welke whisky’s, de regels rond het aantal flessen strikter toepassen!” ... maar wacht eens effe! Dan hebben we er weer een whiskyclub bij!Bij nader inzien, laat maar, alles is zoals het moet zijn!GOEDENAVOND EN
|
|
|
