TERUG

 

 

15 MAART 2012

VERSLAG: Gunter (Lidnr.01)

 

 

 

Maandag 30 juli 2007

 

 

 

“Dat ziet er niet goed uit”, zei kleine broer.

Het was de zomer van 2007 en we waren op vakantie in Speyside. Eerst Cullen skink gegeten in, hoe kan het anders, Cullen, en daarna de haven bezocht in Portsoy, ooit bekend om z’n marmer. “Hier in de buurt moet nog ergens een distilleerderij liggen”, dacht kleine broer en na wat zoeken vonden we inderdaad een sinds 1986 gesloten distilleerderij op de kust.

Een vriendelijke bewoner van de omliggende huisjes vertelde ons dat het best ok was om er een kijkje te nemen. Door de vensters zagen we de verlaten stills staan en het dak van een van de warehouses was recentelijk ingestort. “Dat ziet er niet goed uit”, zei kleine broer. Op het door weer en wind geteisterde bord konden we nog net de naam “Glenglassaugh” ontcijferen.

 

 

 

 

 

 

Enige tijd later dook die naam terug op tijdens een tasting met Susan Webster, ondertussen Susan Colville. De distilleerderij zou indertijd niet gesloten zijn wegens problemen met de watervoorziening, zoals men her en der hoort vertellen, maar door overvloedige productiecapaciteit in de nabijgelegen distilleerderijen van dezelfde eigenaars. Het zou kunnen, daar de Edrington Group toen ook nog Glenrothes in zijn port folio had om Cutty Sark en Famous Grouse van single malt te voorzien.

 

 

In 2008 kwam dan het nieuws dat de Sceant Group de distilleerderij gekocht had. Ze voerde de nodige renovaties uit en in december vloeide er al terug spirit uit de 2 stills! Ondertussen toch al 200.000 liter per jaar. De maximumcapaciteit is 1 miljoen. Op het WWWF van 2009 werd dan de officiële 30 jarige en 40 jarige Glenglassaugh voorgesteld, samengesteld uit de overgekochte stocks. Een duidelijk statement dat het ze menens was!

 

 

 

Vandaag, 15 maart 2012, is er dus een masterclass Glenglassaugh in TastToe onder leiding van Stijn Hiers. De line up staat er garant voor dat men na vanavond een duidelijk beeld van de distilleerderij krijgt, qua aroma en smaak dan toch.

 

 

 

 

We beginnen met geturfde new make spirit, passend PEATED genoemd.

De bijgeleverde en verzorgde tastingnotes leren ons het volgende: Gemaakt van Schotse geturfde gemoute gerst met 30 ppm phenol. Verdund met hetzelfde lokale productiewater tot 50%.

De neus is licht en zoet met fruitige lemoenen en zure ananas, schouder aan schouder met een hint van turf, bonfire (“vreugdevuur”) en subtiele aardetonen.

De smaak voegt daar nog asse en rode drop aan toe.

In de finish zit nog meer rook, maar van hout.

 

 

 

 

 

Als verrassing heeft Stijn voor vandaag een wereldpremičre gepland. Trots stelt hij de REVIVAL voor.

 

De spiksplinternieuwe WHISKY, want ondertussen 3 jaar gerijpt op eik, van Glenglassaugh! 2 jaar op bourbon, een gedeelte op PX en een gedeelte op Palo Cortado sherryvaten, en dit alles dan voor een 3de jaar samengevoegd op een bourbonvat. Et voilŕ!

 

46%. Sappige rozijnen, karamel, “zware” bruine suiker. Wat vlak tegen gehemelte en de prikkel van jonge alcohol. Olieachtig mondgevoel. Meer suiker dan karamel. Het granige van de spirit is nog een beetje aanwezig. Lemoen komt er door. Veelbelovend voor de toekomst.

 

 

 

 

 

 

GLENGLASSAUGH 26Y 1983  46%

Uit de notes halen we het voor ons toepasselijke eucalyptus en cederhout, gevolgd door niet frisse sherry-aroma’s. In de smaak vinden we het typische gekookt fruit. De afdronk heeft een aangename prikkel in de keel en gaat over kruidig naar zilt. “Het zal van de prijs afhangen of ik hem goed vind” noteer ik. Hopelijk begrijpen de mensen wat ik bedoel ... .

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

THE CHOSEN FEW – RONNIE ROUTLEDGE 35Y 1976  49.6%

 

The chosen few zijn in dit geval mensen die op Glenglassaugh werken en een vat hebben mogen selecteren. De 654 flessen van deze sherrygerijpte whisky werden ter plaatse gebotteld in de hoog technologische bottellijn (2 flessen tegelijk!!). De bijgeleverde notes zijn volledig genoeg maar vertellen niet aan de leek dat je deze TIJD moet geven! Neus vol zoete moutsuiker. Perzikken en pruimen ruimen baan voor melkchocolade, Braziliaanse noten, Oloroso sherry en het kruidige in geroosterd eiken. De smaak brengt nog mangopuree en cacaobonen. De afdronk wordt intens en ik proef weer zilt.

 

 

 

 

 

 

 

 

1973  55.1%

Op de fles staat vermeld dat de whisky erin ouder is dan 30 jaar. Stijn kan het weten want hij was bij het selecte groepje dat de harde taak had om uit de stocks een botteling samen te stellen ter herlancering van de distilleerderij. Ouder dan 34 jaar zegt hij, dus op de line up staat hij vermeld als 35 jaar oude. Iets dunner ten opzichte van het andere oude geweld vanavond. Gekookt fruit, over paars naar lichte afdronk die ziltig, kruidig met kalk, lemoen en een beetje bitter is.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

THE MANAGER’S LEGACY RELEASE N°3 BERT FORSYTH 1968  44.9%

Distilleerderijmanager van 1964 tot 1968, die Bert Forsyth. Het gaat om een refill sherry butt (PX?), gevuld in december 1968. 300 genummerde flessen zijn eruit gekomen. Fruitsnoepjes, peren en guaves met zachte bladachtige florale tonen. “Het kruidig van zoete gezaagde eik”. Het gekookte fruit is hier iets minder uitgesproken. In de smaak is er de subtiele mix van droge mango, guave, anijs en walnoot. Deze laatste komt ook terug in de afdronk, samen met tannine, op de tong. Iets overrijp, vlees, ook.

 

 

 

 

 

Ondertussen hebben enkele deelnemers duidelijk laten merken dat ze Glenglassaugh onlangs nog bezocht hebben. We leren van hun welke jaartallen het betere werk zijn en welke de mindere. Dat de jaartallen in verband met het managerschap niet kloppen met de data van in dienst zijnde, maar Stijn verduidelijkt dat de betrokken persoon na zijn managerschap nog actief gebleven is in het commerciële gedeelte van het distilleerderijwerk. 

Tijdens deze kleine “kwis” ontdek ik dat mijn “buurman” in het echte leven ook mijn buurman is! Zo zie je maar.

 

 

 

 

 

40 YEARS OLD  44.6%

 

Buiten een prijzenkast vol heeft deze citrus en eik. Beetje dominerend. 

Het gekookte fruit vind ik in de notes terug als “floral backing”. In de smaak komen daar nog marmelade en donkere bittere chocolade bij. Espresso en hint van turf, fijne rook. 

De afdronk is lang en stevig. 

Ik noteer hier dat het zilt vooral in de finish zit! Zoetzure kersen. 

Verdomd zeer aangenaam !!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dit was van 1875 tot 15 maart 2012 Glenglassaugh voor mij. Bedankt Stijn, bedankt Angelo.

 

 

TERUG