TERUG

11 APRIL 2014
VERSLAG: GUNTER (Lidnr.01)

SIT REP

Er zit veel beweging in het whiskywereldje, heden ten dage. Al de berichtgevingen in de pers zijn maar het topje van de ijsberg en hollen meestal de feiten achterna. In de gespecialiseerde pers worden meer details uit de doeken gedaan maar de occuring of events is soms zo snel dat de volgende release van het magazine al vol kan bij het verschijnen van het huidige issue. Als leek is het dan informatie halen waar je kunt. In verband met Glenglassaugh Distillery, gekocht en heropgestart door de Sceant Group in 2008 en verrassend verkocht aan de mensen achter Benriach en Glendronach in 2013, werd deze mogelijkhijd geboden door middel van een tasting in TastToe met Douglas Cook. A situation report.

Meteen ook het afscheid van Douglas Cook blijkbaar.

Hij zal na vandaag op andere markten dan de Belgische Glendronach, Benriach en Glenglassaugh gaan promoten. Stuart Buchanan, samen met Billie Walker dé mannen achter de 3 distilleerderijen, zal de Chinese markt gaan bespelen.

Wij krijgen een nieuwe.

      Douglas Cook

Effe het verleden: Opgericht door Highland Distillers, die later de Edrington Group werd.

De capaciteit is ondertussen 1 miljoen liter per jaar, maar ze zitten effectief aan 620.000 liter productie. Er zijn stocks van 1963 tot 1986. Glenglassaugh was oorspronkelijk een zware Highland stijl whisky, mede te danken aan calcium in het aanwezige water. Ze hebben in het verleden geprobeerd om hem lichter te maken door onder andere het benodigde water aan te voeren uit Speyside via tankwagens. Was niet echt gelukt en duur. Daarom werd er door Edrington geopteerd om hun Glenrothes uit te breiden voor de benodigde single malt in hun blends en Glenglassaugh te sluiten.

Nu werken ze met een fermentatietijd van 90 uur met een melkachtige lactische wash als resultaat, wat hun een volle olieachtige body geeft.

GLENGLASSAUGH REVIVAL 46%

Distillaat uit 2009, dus zo’n 4 jaar gerijpt en afkomstig van na de heropstarting. Een mix van bourbon- en Spaanse Rioja rijping, daarna nog zo’n 6 maanden nagerijpt op first fill Oloroso. Het Rioja vat is van Europese eik en dat geeft droogte en tanine. De eerste neus doet me denken aan warme rubber, maar hij wordt zuiver. Hintje bleekwater wel. De wijn komt dan boven in de neus. Alcohol en karamel in de smaak, het fris rood fruit zit in de afdronk en in laatste neus. Volgens de tasting notes vind je ook nog harde kazen, is hij zoet, niet zo zuur en stroopappel. De afdronk blijft lang, prikkelend en heet. Saltiness verraadt de ligging aan de Noordzeekust van de distilleerderij.

Er zitten enkele Glenglassaughgetrouwen in de groep, die zelfs mee de warehouses ingedoken waren na de overname om de vaten “te inspecteren”. Nodeloos te zeggen dat die ook een zinnig woordje te vertellen hadden over de distilleerderij en z’n whiskies. Eentje werd door Douglas zelfs “his little sidekick Bert” genoemd. Dit tot hilariteit van de rest van de aanwezigen ... .

GLENGLASSAUGH EVOLUTION 50%

De vroegere versie was 57%. Zacht bananensnoepje in de neus, naar spear mint. Ook peer en vanille. Gerijpt in ex George Dickel Tennessee Whiskey casks. Volgens de notes nog geroosterde kokos en met water krijg je een romiger mondgevoel. Niet zo subtiel als de oudere, maar!!!

GLENGLASSAUGH TORFA 50%

Toch nog een geturfde versie! Bij een vorige sitrep vertelde Stuart dat ze overwogen om te stoppen met geturfde Glenglassaugh. Misschien is dat wel zo en is dit het resultaat van aangelegde stocks door vorige uitbaters? Domme, vergeten te vragen! “Torfa” komt uit het Noors en is een ideetje van Malcolm. Het refereert uiteraard naar turf en terecht. De neus kon van een Caol Ila zijn. Plakaatverf. 30ppm in de gemoute gerst en 20 in de spirit. Eens de neus verzadigd is, komt terug dat “banaantje”. Met water wordt hij ziltiger in de neus en de smaak wordt fruitiger. De turf blijft, maar minder “gruizig”.

Al 3 schitterende whiskies, alleen al qua prijs/kwaliteit verhouding, en de “kleppers” moesten dan zogezegd nog komen!

GLENGLASSAUGH 30Y  44.8%

De eerste, gebotteld onder “Benriach” hoede. Boter in de neus. Karamelbanaan? Aha! Jacques chocolade mét banaan. Een 2nd fill Oloroso. Gedroogd fruit in de neus, en wat voor een NEUS! Smaak toch wat vlak en de afdronk een beethe droog aan de zijkant van de tong. In de neus fruit, fruit en fruit. Douglas noemt de smaak zijdezacht en daar kan ik mee leven. Bij een eerder whiskycafé in TastToe stond hij ook geprogrammeerd en had ik dezelfde opmerking als vandaag bij de smaak. Beetje vlak, maar je kan het dus ook gerust zijdezacht noemen.

GLENGLASSAUGH 1973 30Y  55.1%

Aha, daarom! Bij deze oudere versie van de 30 jarige, die we al kenden van vroeger, is de alcohol meer aanwezig. Hij doet het middenstuk van de smaak als het ware opspringen in de mond. Daarom valt de nieuwere versie wat “vlakker” uit. Op neus wint de nieuwe echter. Deze houdt vooral perzikken in de neus, nadat de alcohol wat verdampt is. Met beetje water, dik OK!! In de afdronk vinden we een beetje thee. Na een 5 tal minuten, platte cola en tikje koffie. Sherry cask? Refill? Douglas weet het niet.

Kleine broer van 1973 heeft de juiste fles cadeau gekregen.

40e verjaardagstrip kleine broer

GLENGLASSAUGH 1967 43Y  40.4%

Exotisch fruit, passievrucht, mango. Dun, in de zin van niet vettig. In de afdronk komt iets vegetaals opzetten, zuringstengel, en daarna meer exotisch fruit. Verwacht dus geen olie, coating, op de tong. Ik heb zelfs even meegeboden om de restanten van de fles te kopen, om maar te zeggen ... . Litlle sidekick vond hem ook ontzettend lekker maar wel wat duur voor hem. “Schrijft dan een boek, hé!” klonk het van een andere tafel. Spreker heeft dat gedaan én heeft zo’n fles thuis staan blijkbaar. Gekocht met de royalties?

Als extra had Douglas nog een traktatie bij. Een 35 jarige Massandra Connection.

Een in een uiterst zeldzaam Madeira vat van het gerenomeerde wijnhuis Massandra uit de Krim gefinishte Glenglassaugh. Beetje actueel momenteel, die regio, wegens de dreiging van WO III en bekend via de Massandra Collection. Meer dan 1 miljoen flessen wijn. Deze fles is pas verleden maandag handgebotteld. Beetje er op kauwen en dan heb ik druivengelei en pit. Volgens de door Stuart geschreven tasting notes ook nog cantaloupe meloen, zeelucht, suikersnoepjes en eik. Zeldzaam als de pest en hij was een extraatje! Leuk toch?

PS: Vroeger die dag was ik nog even bij de Whiskyambassadeur van België 2014 binnengesprongen. Wat flessen selecteren voor een komende tasting, weet je wel. Natuurlijk had hij ook een aanbod van Glenglassaugh in de rekken staan, maar nog leuker was dat deze, tevens Ambassadeur van Arran Distilleerderij zijnde, net de nieuwe 17 jarige Arran binnen had. Ganz neu! “Es proeve?” Wat had je gedacht! Rijper dan de 16 jarige (no fun intended), alcohol vond ik niet zo overheersend dan bij de 16 jarige. Al het lekkere fruit van Arran zat er ook in, zij het licht gestoofd.

TERUG