 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
28 MAART 2012
|
 |
Het klinkt misschien raar na al die jaren, maar dit
was een tasting waar ik persoonlijk heel erg naar uitkeek. Tot mijn
eigen verrassing heb ik recent kunnen vaststellen dat whisky’s van
laag alcoholgehalte me steeds meer en meer kunnen bekoren. Niet diegene
waar men de “verdunning” proeft en aanvoelt in de mond natuurlijk,
maar goed gerijpte en vol van smaak zijnde 40 à 46 percenters kunnen me
echt raken in het middenrif. De tasting van vanavond zijn allemaal
bottelingen van Gordon & MacPhail in dat bereik. Op hier en daar
eentje na, de spreekwoordelijke uitzonderingen. Daarbovenop staan er een
Convalmore (gesloten in 1985) én een Coleburn (ook gesloten in 1985) op
het programma! Het lijkt wel of G&M de laatste tijd het betere werk
naar de Belgische markt stuurt. Eric Vermeire, de moderator van
vanavond, vertelt ons dat Gordon & MacPhail, een van de grootste en
oudste onafhankelijke bottelaars uit Elgin (Schotland, voor de mensen
die dat nog niet wisten) er een wat aparte werkwijze op na houdt om de
markten te bevoorraden. Ze houden opzettelijk reeds gebottelde whisky
achter om de markten niet te overspoelen. Je kan dus “nieuwe”
flessen vinden in je regio met botteldatum van een jaar of enkele jaren
geleden. Dat was ons al opgevallen en nu is dat raadsel ook weer
opgelost. Hoe meer een regionale markt afneemt, hoe meer juweeltjes ze
dus aangeboden krijgt en dat zullen we na vanavond maar weer eens
geweten hebben!
|
 |
 |
TAMDHU 30Y
43%
De distillerderij is verleden jaar verkocht door de
Edrington Group aan Ian MacLeod Distillers, na eerst de intentie bekend
gemaakt te hebben om ze te sluiten. Ian MacLeod, eigenaar van Glengoyne,
Chieftain’s, Dun Bheagan en tal van andere onafhankelijke bottelingen,
is vast van plan ze in productie te houden. Goed nieuws dus!
Deze versie is 30 jaar oud en gebotteld op 43% onder
het etiket dat G&M gebruikt om aan te duiden dat het om whisky’s
van de Edrington Group gaat. De neus bevat zoete tabak, Kerstcake,
exotisch hout. Koffie (volgens sommigen wat sulfer), naar karamel toe.
De afdronk gaat over bitter op de tong naar zoet vooraan in de mond en
trekt dan droog weg. In het zoete gedeelte zitten rozijnen op de
achtergrond. De koffie/chocolade/sulfer/karamel drukt de couperdons weg
tot tegen de lippen, aan de binnenkant van de mond. Chewy en
koffie-verkeerd.
|
 |
Het visitorcenter van Tamdhu zou gesloten zijn,
volgens Eric, omdat de “visitors” meer ongewenst geïnteresseerd
waren in het vrouwelijk personeel dan in de aangeboden whisky. Vaag zie
ik een aureooltje schijnen boven Eric’s hoofd, dus moet het wel waar
zijn!
|
 |
Ondanks Eric pas een voor kenners legendarische Strathisla tasting gegeven heeft voor onze club, zijn onze leden hem bijlange nog niet beu.De schitterende whisky’s, de sfeer in de Single Malt Whiskyshop en Eric’s humor hebben velen naar hier gelokt. Als ware “kenners” hebben we allen zitten wachten op de nieuwsbrief van Jan Vissers om onmiddellijk te kunnen inschrijven voor deze uitverkochte “happening”.Enkele andere onverlaten hebben wel hun kat
gestuurd. Hun verlies en winst voor mensen van de wachtlijst!
|
 |
 |
|
 |
|
 |
CONVALMORE 1984
43%
Gedistilleerd in januari en september 1984 en
gebotteld in juni 2010. Effe telle ... da’s 26 jaar! De
distilleerderij grenst aan “den draad” van Glenfiddich en Balvenie.
Alle drie zijn ze nu eigendom van dezelfde familie Grant. Convalmore is
echter ontmanteld en enkel de warehouses worden nog gebruikt ... voor
Glenfiddich en Balvenie waarschijnlijk. Het gaat hier om refill sherry
hogsheads. Normaal heeft het distilleerderijkarakter hier dan de
overhand op het hout. Hou ook in het achterhoofd dat de keuze op deze
distilleerderij gevallen is om gesloten te worden in de periode van
overproductie begin jaren ’80.
De neus heeft direct mout, beetje touw ook. Gelakt
karton. Citrus. Het zoete fruit komt iets later naar boven. De smaak is
vééél beter dan de neus belooft. Deze laatste evolueert naar overrijp
fruit en ananas. Zoete vanille en “snoep”suiker. Een gouden tip:
geef G&M bottelingen de nodige tijd! (Anderen ook natuurlijk!)
|
||
 |
Convalmore Distillery (Speyside 2010 clubreis) |
foto: Denis (Lidnr.47) |
“Onze” Eric is er ondertussen duchtig mee aan ’t rammelen en haalt aan dat hij pas gehoord heeft dat iemand mensen op tastings zou vertellen dat ze niet met hun whisky mogen “swirlen”.IK zou zoiets nooit zeggen. Mensen moeten met hun whisky doen wat ze willen, zodat ze er het maximum aan genot en plezier kunnen uithalen!(Is dat voor eens en altijd duidelijk Eric ;-))
|
 |
 |
 |
COLEBURN 1981
43%
Gedistilleerd in maart 1981 en gebotteld in juni 2010. 29 jaar oud dus en “highly collectable”. De smaak is verrassend. Heel vegetaal maar niet grassig. Sappige, maar harde peer met mout. Gekookt fruit. Vooral appel dan. Afdronk is snel weg. “Swirlen” mag hier! Het geeft een vollere neus. Om zeker te zijn hebben we op de beschikbare middelen eens nagekeken. De distilleerderij ligt in de buurt van Elgin zelf.Deze 2 whisky’s kwamen uit de “Connoisseurs
Choice” en dat klopt ook wel een beetje. Er zijn waarschijnlijk betere
releases van de distilleerderijen, maar je moet ze wel kunnen vinden ...
en waarschijnlijk iets meer voor betalen dan de respectievelijke 120 en
134 euro voor deze 2 expressies. Néh!
|
 |
 |
 |
|
 |
 |
 |
|
GLEN GRANT 1965
40%
Dit is er zo eentje. Gedistilleerd in 1965 en al
gebotteld in 2008. Effe laten staan en in 2012 op de Belgische markt
gebracht. De ronde 40% geeft aan dat het om een mix van vaten gaat.
Onlangs heb ik nog ergens geschreven dat oude Glen Grant, cask strength
en op sherry gerijpt een doel op zich in deze tranenvallei kon zijn.
Deze botteling geeft richting aan van wat ik toen bedoelde. De
“maar” 40% en mix haalt het ideaalbeeld wat naar beneden. Voor de
rest: eerst zweet, dan wordt de neus zuiver met alcohol. In de smaak zit
gestoofd fruit en ananas, met prikkel. Let wel, dit beestje is al 43
jaar oud! Floraal ook, het zoete van bloemen in de smaak. De afdronk kan
je kauwen.
|
|
 |
Eric drinkt eens en vliegt er direct
terug in. Jaja, moderator zijn op een tasting is topsport!
|
 |
 |
MORTLACH 1998 – 2012
59.6%
Gedistillleerd in 1998 en gebotteld in 2012.
Geselecteerd voor de 9de Whisky
Magazine Live in Spa en geïmporteerd
door WHISKYWAREHOUSE BELGIUM, zijnde onze Eric. De restanten heeft hij
teruggenomen van de inrichters daar dit geen whiskyhandelaars zijn.
Kleine broer en Jan Vissers hebben het “vernieuwde” festival bezocht
en zijn er zeer over te spreken! Deze Mortlach is ondanks z’n 59.6%
goed gerijpt. De alcohol is niet agressief en hier komt het: “stoort
niet!”. De typische “peperkoek” van Mortlach is aanwezig. Alcohol
in de neus, maar met wat water, dik oké! In de afdronk voelt je tong
wel even verdoofd aan. 55 euro, moest er nog iemand prijs/kwaliteit
zoeken hé.
|
|
 |
 |
|
 |
MILTONDUFF 1969
43%
Distilled 1969 – Bottled 2010
Dat staat er op het briefje. In het glas geen enkele
off note. Hout in neus en
smaak, maar dat kan je verwachten na 41 jaar rijping, maar het zit hem
vooral in de afdronk! Poepegaatjes, couperdons, zoethout en nog meer
snoep. Voor mij persoonlijk hiermee de topper van de avond. En ik was al
blij dat ik gekomen was.
|
||
 |
 |
 |
 |
COAL ILA 1999
61.6%
61 komma f*cking 6. Eentje uit de Cask Strength reeks en heavely peated. “Eindelijk whisky!” speelde ik eventjes advocaat van de duivel.Dit zou voor sommigen de “beste” van vanavond worden, wist ik al. Kwestie van in touch te zijn met de zeitgeist. Vooral toast in de neus, maar waar blijft de zee? Fruitig en wordt zoeter. In de buurt van een Laphroaig maar geen zee! Boter.En inderdaad door sommigen gekozen als beste en dat
mag. Je mag er ook mee swirlen!
|
 |
 |
|
Afgesloten wordt er met een degelijke stew
en een afterparty. De foto getuigt dat er een Strahisla van 25 jaar bij
betrokken was, volkomen legaal dus, maar ik herinnerde
me ’s morgens vooral de Flierefluiters ...
|
|
