TERUG

Single Malt Whiskyshop, Zammel (10/11/'11)
Met Dhr. Vermeire Eric

Woord & Beeld: Gunter (Lidnr.01)

Ergens heeft Eric wel gelijk.

Gordon & MacPhail verandert praktisch nooit van verpakking. Dat straalt natuurlijk standvastigheid en traditie uit, geen te onderschatten eigenschappen in het woelige whiskywereldje.

Het maakt natuurlijk wel dat je oog direct naar de details op de fles moet gaan zoeken of je deze specifieke botteling al gehad hebt of dat het er een is van 5 jaar geleden, waar je dan ook al 5 jaar naar aan ’t zoeken bent.

Kenners, of CONNOISSEURS, doen natuurlijk niets lievers!

Vandaag zijn er echter vooral nieuwe bottelingen van de partij.

WELCOME DRAM

Extraatje van Eric om neus en smaakpapillen op whisky te zetten.

Hij laat ons blind proeven om de naam geen invloed te laten spelen op onze bevindingen.

De meningen zijn verdeeld. Hier is de mijne:

SPEYMALT
MACALLAN 10Y  43%

Een eerste neus van karamel, fudge en hintje lemoen. Rozijnen!

Evolueert naar diepere karamel. Lichte mokka. De smaak is een beetje dun.

Gedistilleerd in 2001, gebotteld in 2011 te Elgin, dus 10 jaar oud. 43% alcohol, maar toch nog wat dun, een doordrinker als het ware.

Eik blijft in het glas en het zoete blijft in de smaak hangen. Ik vond hem zuiver, anderen hadden een hint van rubber ontwaard.

Meest verrassende was de prijs van luttele 33.90 euro!

SECRET STILLS LOWLAND 1991-2008  45%

Distillery n°: 03  Release n°: 04  Ltd Edition: 672 bottles staat ook nog op de fles. De distilleerderij wordt niet vermeld as such, maar het handelt hier over een Auchentoshan.

Grassig, droog in de neus. Onderliggend citroengras en vanille. De smaak is eerst stoffig, grassig, citrus. De neus wordt zuiver citrus en vanille. Zoet. De afdronk is notig naar bitter. Warm. Een refill sherry hogshead, wat de complexiteit van de spirit niet teniet doet. Bij veel aanwezigen deze avond weer een ontdekking!

CONNOISSEURS CHOICE SPEYBURN 1988-2010  43%

Overrijpe banaan, appel. Wordt nog eens bevestigd in de smaak. Aangename prikkel in de keel en zuivere afdronk. Geslaagd staalkaartje van deze Speyside distillery.

Voor de Connoisseurs range gebruikt G&M trouwens een kleurencode voor de etiketten. De verschillende kleuren geven de verschillende whiskyregio’s aan. Op het kaartje zien we dat Speyside groen ingekleurd is, dus heeft deze fles ook een groen etiket. Andere kleuren zijn o.a. blauw, donker roze en oranje. Kijk bij je volgende bezoek aan de betere whiskyshop maar eens na!

SECRET STILLS ISLAY
1999-2011   45%

Distillery n°: 04  Release n° 16  First fill bourbon van de oudste distilleerderij op Islay.

Ja, zet er dan direct Bowmore op hé! Turf natuurlijk, maar mooi in balans. Bij walsen, vrijblijvend natuurlijk, stijgt de alcoholprikkel in de neus. Vlezige in de afdronk, dat typische plantaardige ook. Zoet. Coal Ila is niet veraf. Geen gruis. Verdunde plakaatverf. Meer peer dan appel, maar beiden zijn overvloedig aanwezig. Passievrucht, overrijp.

Blijft lang hangen. Vegetaal en rook, zuiver. Hotelcake.

Nog geen 35 euro! Toch even in mijn arm knijpen hoor!

Mijn nieuwsgierigheid wordt geprikkeld door de schijnbare chaos aan de tastingtafel. Bij nader onderzoek blijkt er toch een zekere orde in de chaos te zitten. Iets dat je inderdaad meer en meer ziet op tastings, mensen vullen hun porties af in kleine staalflesjes om thuis van de geschonken whisky’s te genieten. Na taksen en accijnzen wil vadertje staat immers nog een extra centje bijverdienen aan ons levenswater en dit via een klein meettoestelletje dat op je weg naar huis dan bepaalt hoeveel je nog bovenop het inschrijvingsgeld van de tasting mag betalen. Beter vermijden, niet de boete in de eerste plaats, maar het risico dat je niet veilig thuis raakt!

CONNOISSEURS CHOICE CAPERDONICH 1972-2011  46%

First fill sherry, dus duidelijk niet bijgekleurd. Eric zegt ook dat hij niet bijgekleurd is. Zuur in de neus, meer kersen dan rozijnen. Hout en chocolade. In de afdronk vind ik haast likeur terug, niet dik, wel zoet. De kersen blijven, meer dan de aanwezige chocolade. Cederhout of zure kersen? Soms wint de ene, soms de andere. Daarna pruimen en vijgen. Tegen de tanden inderdaad boter en demarara suiker. In de afdronk vijg en pruim op de tong.

De eigenaar van de shop is trots dat hij ‘em kan laten proeven en aanbieden. Na vanavond weet iedereen wat voor prijsbeest deze, na vanavond waarschijnlijk uitverkochte, Caperdonich is.
Ik heb me in ieder geval een fles aangeschaft omdat anders de vandaag afwezige kleine broer de kans zou mislopen om hem te proeven. ; )

STRATHISLA 1967-2007  43%

Thee in de neus en dunne honing. AFDRONK, met hoofdletters. Tripple distilled in 1967?

Nochtans zwaarder dan de Caperdonich. Zuiver zuiver zuiver. Rijpe rijke gesuikerde rozijnen tegen kruiden. Afdronk is zwaarder, vijgen. Blijft en blijft komen!!

Overdaad aan vanille ten opzichte van appelsien. Deze zou ik nemen om afdronk aan te tonen!

Botteling uit 2007 maar elke cent waard!

COAL ILA 1999-2011  60%

Voor en door Eric gebotteld. 

Een refill sherry hogshead. Verbrand aardappelkruid omschrijft voor ons Kempenaars tegewoordig het beste de aanwezige rokerigheid bij nieuw gebottelde Coal Ila. Mooie smaak. In de afdronk komt het kruid weer. Zoet met streepje citrus. Druppeltje water? Dan krijgt men zoete rook tegen rood fruit. 

Afdronk is vlezig, rook. Blijft lang hangen. Planten. 

Geturfd maar niet gruizig! Schitterende 12 jarige, des te meer door z’n niet storende 60%.

Officieel is dit het einde van de tasting, maar wat je ook meer en meer ziet op tastings is dat dankzij carpooling en fiets er stiekem een extra flesje binnengesmokkeld wordt! 

Vandaag is het een Glenburgie 1990-2004 first fill sherry 46%, gebotteld door Helen Arthur. 

Leuk detail is dat ze heden ten dage terug een boek uit heeft en terug in het voetlicht van het whiskywereldje getreden is, na enkele jaren (whisky) reizen georganiseerd te hebben. 

Deze Glenburgie mag er trouwens zijn!

Omdat het nog even wachten is tot de kok met zijn Afrikaans hapje arriveert, haalt Eric nog een flesje uit de auto. Een Imperial die kortelings gaat uitkomen, avant premiere als het ware. 

Gelukkig is daar dan de kok! Gehakt met Afrikaanse kruiden in bladerdeeg! Verrassend en lekker! 

Ver na middernacht wordt er besloten om er een punt achter te zetten. We moeten nog carpoolend en fietsend naar huis en dit enkel om de kosten te drukken. Tot de volgende, Eric!

TERUG