TERUG

Zondagavond 31 Januari 2010, Betekom

Verslag & Foto's : Gunter (Lidnr.01)

Aha! Eindelijk nog eens een whiskytasting in onze favouriete pub Dubh-Linn! En nog wel met Geert De Bolle! Aah, the memories ... onze eerste stappen in het wereldje van whiskytastings deden we samen met hem in de pub van Christoph te Langdorp. Maar ... spijtig genoeg valt de datum midden in onze clubreis SPEYSIDE 2010. Dat is natuurlijk een probleem! Beetje opzoekwerk leert ons dat Geert nog een tasting geeft in de buurt en wel op 31 januari. Ver voor onze vertrekdatum van 14 februari. Allen daarheen dus! En ze zullen het geweten hebben, daar in Betekom. Full House! Geert heeft hier de oude bekende Gordon & MacPhail Connoisseurs Choice meegebracht. De onafhankelijke bottelaars uit Elgin hebben heel wat pareltjes in hun warehouses steken, alleen spijtig dat ze er velen van bottelen op slechts 40%vol. Op de avond zelf blijkt dat de bottelingen van 43% er inderdaad met kop en nek bovenuit steken.

Het is geen geheim dat de familie De Bolle goede connecties heeft in het Schotse whiskywereldje. Geert vertelt dan ook over Gordon & MacPhail en hun geschiedenis met de liefde, die men doorgaans reserveert voor familieleden. 

Na de pensionering van MacPhail en het plotse overlijden van Gordon heeft een derde medewerker, Mr. Urquhart, de zaak onder hun naam verder gezet. Ondertussen is het al de vijfde generatie Urquhart die de touwtjes in handen heeft bij Gordon & MacPhail in Elgin. Vooral over “Mister George”, de 2de generatie Urquhart, spreekt hij met veel warmte. Het is volgens Geert, dankzij hem dat de single malt wereld die we nu kennen ontstaan is. In mijn ogen geen kleine verwezenlijking! 

De delicatessenshop, annex whiskyshop die nog steeds gelegen is in South Street te Elgin, is zeker een bezoek waard.

Gent, februari 2010

De meegebrachte whisky’s waren de volgende:  
(Gordon & MacPhail voorziet in tastingnotes, die de nagel op de kop slaan. Slechts individuele bemerkingen zijn hier toegevoegd.)

LITTLEMILL 1991 43% GEBOTTELD 2009

Typische Littlemill –neus. Een florale toets, graan, brood maar overheersend de geur van pas gemaaid gras. Typisch voor een Lowlander? Met wat water wordt de neus aangenamer en verschijnt er citrus. Het duurt wel even, maar dan komen de gekookte appels uit de officiële tastingnotes. De afdronk is vooral grassig en blijft toch een beetje hangen. Zout, drop? Als eerste kennismaking met deze gesloten distilleerderij misschien een brug te ver? Voor anderen is die extra 3% meer dan welkom!

ALLT-A-BHAINNE 1991 43% GEBOTTELD 2007

The milky river. Weer wat bijgeleerd, zie! De eerste fles die ik proef van deze in 1975 gebouwde Speyside distilleerderij en achteraf bekeken, de verrassing van de avond! De neus blijft “netjes” lekker, tussen aardbei en framboos. Bazooka bubbelgum! Deze intense boventonen zouden te wijten kunnen zijn aan weer die 3% extra. Later vormen ze samen iets wat aan hout doet denken. Wanneer dit vervaagt, komt er limonade en “cream soda”. In de mond proef ik wat noten, in de afdronk blijft het zoet fruit toch even hangen. Na een tijdje: appelcake. Zeer constante whisky ook! Elke druppel even aromatisch en lekker.

(Bij Christoph werd hiervan de 12 jarige “Deerstalker” geschonken.)

BRAES OF GLENLIVET 1975 40% GEBOTTELD 2007

Om verwarring te voorkomen: het handelt hier over een BRAEVAL, Speyside. In de neus vind ik eerder groene banaan. De mond is droog en gekruid. Met de opmerking “cederhout en geroosterde malt” kunnen we helemaal akkoord gaan. De finish is meer cake met fruit. Een grotere slok wijst uit dat hij heel drinkbaar is, ook door de “maar” 40%.

COLEBURN 1981 43% GEBOTTELD 2006

Weer eentje uit Speyside die gesloten is. Weer een reden om hier vanavond aanwezig te zijn! De 3% vertaalt zich in zwarte peper. Het fruit is meer geconfijt dan vers, maar lekker. Bij een grotere slok is er zeker wat rook waar te nemen! Droogt de tong toch een beetje uit. Uit een refill hogshead. Iets minder fruit en meer warmte in de afdronk. Stukje geschiedenis!

CRAGGANMORE  1977 40%

Volgens Geert, en ter plaatse bevestigd door de aanwezigen, is het voor oude whisky, typische aroma van appelsienschil aanwezig. Orange zest! Deze whisky zou best ook eens bijgekleurd kunnen zijn, vertelt hij. De neus is kruidig. Sherry en rook. Textuur is romig en zelfs chewy. De afdronk nijgt naar koffie, of is het chocolade? Nee!! Mokka fudge!! Ook nog een beetje zoethout komt er door.

BRORA 1982 40%

Deze distilleerderij aan de Oostkust van Schotland kende slechts 14 distilleerseizoenen. Dat verklaart meteen voor mij waarom Broraliefhebbers en kenners het overzichtelijk kunnen houden! Mijn verwachtingen fel naar beneden gesteld, vanwege de 40%. De tastingnotes van G&M vat ik zelf samen als “gras” in de neus. In de smaak zitten kruiden uit het gebruikte sherryhout. De afdronk? Spicy wood? Droogt en doet de mond samen trekken. Wat zou deze geven bij 43% of 46%?!? Sonde, hé!

CAOL ILA 1996 43% GEBOTTELD 2009

De truk bij deze Islay whisky is om de neus te laten verdoven door de turf. Dan komen de onderliggende aromas beter tot hun recht. Deze zijn vooral die, die men terug vindt in kleine havens. Typisch voor Caol Ila uit die periode. Beetje gevoel van gruis in de mond ook.

Al bij al een geslaagde avond en een blij weerzien met Geert De Bolle. Zijn rustige manier van vertellen en ongelooflijke know how, daar mag je me steeds voor weghalen van veel andere bezigheden. Let wel: rondtrekken met mijn vrienden door hartje Speyside is er dus geen van! 

            TERUG