TERUG

Dinsdag 23 Oktober 2012, Kampenhout

Verslag & Foto's: Gunter (Lidnr.01)

BRUICHLADDICH: betekent vrij vertaald: laagte aan de kust met rotsen.

Nog numb van het tandartsbezoek, toch maar de rit naar Kampenhout-Sas aangevangen. In de nieuwsbrief van TaTToe stond immers dat het er vandaag “Bruichladdich Night” is met Craig Johnstone. Ideaal om hoogte te krijgen van waar ze in Bruichladdich mee bezig zijn en misschien iets op te vangen over de impact van de recente overname door Remy Cointreau.

Tegengewerkt door wegenwerken was het al even na zessen toen ik de winkel binnenstapte. Geen probleem daar het geen formele, maar een walking  tasting was. 2 tafeltjes, respectievelijk peated en unpeated, werden bemand door Graig en Angelo. Je krijgt een programmablad toegestopt met uitleg over de verschillende drams die je er kunt proeven en maakt zelf je keuze van je line up. Afrekenen doe je bij het verlaten van het establissement, samen met je eventuele aankopen. Pomp, klaar, water iemand?

Een eerste blik op de tafeltjes stuurt me al naar de unpeated. Kwestie van op te bouwen niewaar! Wie Bruichladdich wat volgt weet dat ze onder andere bezig zijn met verschillende gerstvariëteiten én verschillende lokaties op Islay waar boeren ze in opdracht van Bruichladdich laten groeien. “We know the barley, the field, the name of the farmer and the name of the farmers’ dog!” zegt Jim McEwan hierover. (Jim zal nog tot eind 2013 de distilleerderij “beheren” onder Remy Cointreau en z’n pensionering effe uitstellen.) Hier op tafel staan dus 2 van die variëteiten ter onze beschikking:

                  Craig Johnstone

BRUICHLADDICH BERE BARLEY  50%

Beetje première voor België. Bere is de oudst gekende gerststam en wordt op sommige plaatsen zorgvuldig geconserveerd en gecultiveerd om in geval van de apocalyps of nefaste genetische besmetting van latere gerstsoorten te kunnen “resetten”. De textuur van deze Bruichladdich bere barley is heel creamy en de neus bevat veel vanille. Dat laatste kunnen we toeschrijven aan’t vat waarschijnlijk. Craig vertelt dat ze bij het mashen van deze six row bere de aandrijving van de “rakes” in de vernieling gedraaid hebben. De tanden van het tandwiel konden de consistentie van de mash niet aan! De gerstkorrel is immers veel kleiner en harder dan nieuwere variëteiten. De whisky is ongeveer 5 jaar oud.

BRUICHLADDICH ISLAY BARLEY 2006  50.7%

De gerstvariëteit Chalice en dus geteeld op Islay zelf. De neus komt in orde, maar in de smaak proef je z’n jeugd nog. Meer graan dan peardrops wel. 

Het is gewoon reuze interessant om whisky in deze omstandigheden, zelfde distilleerderij en dezelfde leeftijd enzo, naast elkaar te proeven. Als je dan van Craig hoort dat ze ook recentelijk gedistilleerd hebben met Golden Promise én dat hij die geproefd heeft, dan moeten andere bezoekers natuurlijk even wachten tot z’n beschrijving van die ervaring, in vergelijking tot Bere en Chalice compleet is! 

Het daagt meer en meer dat Craig zijn zaakjes kent! Enkel op een vraag over welke brug hij neemt om naar Islay te rijden moet hij het antwoord schuldig blijven ... . Niemand is blijkbaar perfect.

BRUICHLADDICH 16Y AQUA  46%

Aqua slaat op de kleur van de “kokers”. Raar om vast te stellen dat velen de link niet leggen met de kleur van het zeeloch rond Bruichladdich, gezien vanuit een satteliet die rond de aarde zweeft natuurlijk. Foto’s die Jim “in den beginne” aanzette om dàt de kleur van Bruichladdich te maken. Stel je voor dat die link er niet was, dan zou het schilderwerk op Bruichladdich wel wat frivool overkomen ... . 

De 16 jarige heeft het grootste gedeelte op bourbon gerijpt, gevolgd door 6 weken op virgin French oak. Lichtjes geturfd ook. Dat brengt het gesprek op Port Charlotte. Grote ogen over wat de toekomst hier belooft! 

Twijfelachtig of dat er eind 2013 nog aan pensionering gedacht gaat worden!

BRUICHLADDICH 1990 21Y  50.2% MURRAY MCDAVID

4 jaar gefinished op Sauternes. Een hele rijpe drank. Geen off-notes en lekker genoeg om me een flesje aan te schaffen! 

Sauternes was een tijdje runner up om de zeldzamere en duurder wordende sherryvaten te vervangen voor rijping. Ondanks enkele goede resultaten, toch niet massaal ingevoerd in de whiskyindustrie. 

Bruichladdich heeft echter een stevige voet aan de grond in de wijnindustrie dankzij zijn “her”oprichters en kan zo over de meest uitgelezen ex-Sauternes vaten beschikken om hun whisky’s te finishen. 

Murray McDavid is niet mee verkocht aan Remy Cointreau en daar de stocks laag zijn, zal het label op termijn waarschijnlijk verdwijnen.

BRUICHLADDICH 22Y AQUA  46%

Leuk is ook dat Angelo van TastToe er geen probleem over maakt dat je een tweede glas bijvraagt zodat je verschillende whisky’s naast elkaar kan proeven. Dat doen we dan ook met deze 22 jarige en de vorige 21 jarige. Opletten dat we geen appels met peren vergelijken! Het distilleerderijkarakter primeert hier! De 22 jarige heeft iets meer graan in neus en smaak. Zijn licht geturfdheid geeft hem ook wat scherpte en maakt hem heel levendig voor een 22 jarige.

BRUICHLADDICH ROCKS  46%

Even een tussendoortje. De aanwezigheid van geuren, geassocieerd door ons met wijnfinishes is “ontnuchterend”. In de nieuwe Black Art III blijven die afwezig en ik zou deze dan ook eerder aanraden. Stiekem voel ik de spanning in mij wel stijgen daar ik aan het hoogtepunt van de avond ga beginnen, al was het maar voor de prijs!

BRUICHLADDICH DNA IV  49.3%

Intense beleving! Door toeval, in zoverre dat het bestaat, waren we bij de eerste bezoekers van het “nieuwe” Bruichladdich” in 2001. Ze waren toen nog aan’t wachten op hun eerste lading gerst en het personeel was tijdens de tour dan nog maar eens een extra laagje verf aan ’t zetten op the equipment. Proeven van de nieuwe, nog te verschijnen line up kon je al wel. Hebben we dan ook uitgebreid gedaan en wat doe je dan in zo’n geval ... je wordt fan! Met elk volgend bezoek werd die fan-status nog verhoogd! De avonturen in warehouse n°1, het meemaken van de distillatie van “Usquebagh-Baul”, de eerste en tweede botteling hall, het vatican, Ugly Betty ..., je begrijpt het al. Het leuke is dat deze flashbacks allemaal tegen razend tempo op m’n netvlies voorbijflitsen bij het ruiken en proeven van deze DNA! Dit is Bruichladdich! Een waardige afsluiter van een tijdperk!

Naar aanleiding van wat Craig vertelt en vooral de manier waarop hij dat doet krijgt men hier de bevestiging dat we het laatste nog niet gehoord hebben van deze Islay distilleerderij! 

Gelukkig staat er voor ons in de nabije toekomst “weer” een bezoekje gepland en kunnen we ter plaatse de sfeer weer eens gaan opsnuiven. Zou het geluid van getimmer, gezaag en metselwerken dan al weerklinken of is het nog effe wachten?

PS: Tijdens het afrekenen aan de kassa presenteert een “vriendelijke meneer” me een sherrytje van 50 jaar oud. 

Ons mama heeft me altijd wel geleerd dat ik niets mag aannemen van vreemden, maar als excuus kan ik aanvoeren dat ik deze meneer al dikwijls gezien heb en dat ons mama niet drinkt en dus niet weet hoe zeldzaam een sherry uit de jaren ’60 wel niet is! 

Om zeker te zijn “degusteer” ik hem dan ook op haar gezondheid! Proost mama en bedankt meneer!

TERUG