BLINDTASTING
|
||
Blind
tasting. Iets waar ik altijd al gemengde gevoelens over gehad heb. Is
het een soort wedstrijd waarbij je de distilleerderij moet raden of is
het de bedoeling om je door de mand te laten vallen als
“whiskykenner”?. Uiteindelijk stond ik mentaal sterk genoeg in mijn
schoenen om te beseffen dat het uiteindelijk toch draait om de whisky en
niet om het gevaar dat ik mij belachelijk zou maken, indien dit nog
nodig zou zijn. Toen ik de uitnodiging van Vissers ontving voor een
blind tasting, heb ik me dan ook ingeschreven. De
moderator, Mario Groteklaes van La maison du whisky, maakte al gauw
duidelijk dat mijn eerste bezorgdheid hier ongegrond was. De bedoeling
was om zeven whisky’s individueel te beoordelen. Ze, na een eerste
proefronde, één voor één een score te geven, onafhankelijk van
elkaar en volledig naar persoonlijke smaak. Bij een tweede proefronde
moest er vooral geconcentreerd worden op de neus en de smaak van de
whisky’s. Welke aroma’s en smaken haal ik eruit? Hoe evolueert de
whisky in het glas? Verdwijnen er aroma’s, komen er bij of veranderen
ze helemaal? Mario gaf hier wat tips om het nog interessanter te maken.
Schudden met het glas, welke een paar druppeltjes water nodig hadden en
natuurlijk ons op het verkeerde been zetten, om direct daarna dit te
corrigeren. Gewoon om aan te tonen dat men moest opletten voor beïnvloeding.
Enkel de whisky in het glas telt. Niet de moderator, niet het etiket,
niet wat er over geschreven wordt in de pers, enkel een dialoog tussen U
en het glas. Diep. Het
verslagje dat ik er van gemaakt heb, is dus onderverdeeld in drie delen.
Eerst de score, dan de tasting notes en uiteindelijk de naam van de
whisky met een nabeschouwing. Dit om proberen weer te geven hoe de
spanning opgebouwd werd tijdens deze fantastische avond. |
Eerste
ronde:
Whisky
1: score
6/10 Whisky
2: score 6/10
Whisky
3: score
7/10
Whisky 4: score 8/10 Tweede
ronde:
Whisky
1: Fruitig
in de neus, gefinished op rode wijn of porto? gemaskeerde boenwas. Trage
benen, oud. Bittere afdronk. Bij toevoeging water, okkernoot in de neus.
De fruitige neus stemt niet overeen met de smaak. Vooral het bittere
blijft hangen. Whisky
2:
Graan en stro. Mario zet ons hier op het verkeerde been door te beginnen
over first fill bourbon. Ondanks de lichte strogele kleur is dit een
oloroso sherry, refill. Een beetje honing, noten en vooral peperbollen
in de neus. Afdronk wordt snel waterachtig. Na een tijdje komt het aroma
van thee los. Whisky
3: Nagellak,
etherisch en fruit. Lichte rubbergeur, die evolueert naar appelsien.
Fruitige explosie in de mond. Rubber komt nog beetje terug in de
afdronk. Na een tijdje rozewater in de neus. Firstfill bourbon? Doet
denken aan de Scappa –botteling van M&H of zelfs aan een Rosebank. Whisky
4: Eerste
neus, geen rook. Na schudden met het glas, fijne rook. Geen zware turf.
Medicinaal, sigaretten en jodium. Ineens is het er: fruit! Citroen,
banaan, vanille en rook. Tranen lopen snel, wat duidt op een jonge
whisky. Sterke alcohol. Créme brullé. Whisky
5: Sherry.
Heide, honing en zout. Na schudden: floraal en graan. Oatcakes. Blijft
lang in de mond, maar niet complex. Na een tijdje noten en donker fruit
in de neus. Cassis. Whisky
6:
Rabarber, gezout. Rode neuzen (het snoepje …). Zware ondertoon van
zoethout die fel doorkomt nadat de eerste fruitige indruk weg is. Dit is
een Ier. Bushmills 16 jaar? Na een tijdje massaal cassis in de neus. Whisky
7: Mokkalikeur.
Full sherry. Verfgeur.
Opgelegd fruit, vooral krenten. 10 jarige Macallan cask strength
–achtig. Na een tijdje chocolade in de neus. Derde
ronde:
Whisky
1: NIKKA WHISKY FROM THE BARREL.
51,4%.
Eentje uit Japan. Flesje zou niet misstaan tussen parfum. Door de
overheersende bitterheid in de afdronk, niet mijn favoriet. Whisky
2: BLAIR ATHOL.
12 jaar en 46%. Eentje van de M&H CASK SELECTION. Donkere sherry
oloroso butt. Niet echt overtuigd om meteen naar de winkel te sprinten. Whisky
3: CRAIGELLACHIE.
15 jaar en 54,2%. Een DEWAR RATTRAY botteling, en een goeie. Verrassend
fruitig en floraal voor een Speyside. Whisky
4: CONNEMARA CASK STRENGTH.
Ierland
en 58,9%. Bij onze Ierse clubtasting als “winnaar” uit de bus
gekomen. Blind geproefd weer een uitblinker. Jong, maar wat een
karakter. In elke zin van het woord een winnaar. Prijs/kwaliteit. Whisky
5: BRUICHLADDICH 1986.
46%. De fles met de foto van Jim bij zijn spirit safe. Niet de beste
Bruichladdich vanwege de niet –complexe afdronk. Whisky
6: REDBREAST 15Y.
Weer een Ier. 46%. Duidelijk rijper dan zijn 12 jarig broertje. Die is
ook lekker, maar door het geringe prijsverschil zou ik deze toch aan
raden. Machtig. Whisky 7: GLENFARCLAS 1989. De single first fill sherrycask botteling van PRIK&TIK. Unieke flessen. Misschien wat prijzig voor de leek, maar dit is zijn geld waard. Een sherrybom, die zeker niet moet onderdoen voor de Macallan’s. |
Nawoord:
Dit
alles is een persoonlijke interpretatie van een geslaagde avond. Je
krijgt niet altijd de kans om zo’n gamma te proeven en daar draait het
tenslotte om: zelf proeven! Als je ook eens verrast wilt worden door de
grote verscheidenheid op de whiskymarkt, kan je je misschien eens
inschrijven voor een blind tasting … ?
|