TERUG

DONDERDAG 15 OKTOBER 2015

HAPPY BIRTHDAY MISTER AMBASSADOR

24 october is het nog wel niet, maar ik denk wel dat iedereen deze tasting ziet als de “verjaardagstasting” van Jan Vissers, trotse ambassadeur van de Arran distilleerderij.
Zo trots zelfs dat hij z’n persoonlijke verzameling meegebracht had naar de tastingruimte. Er zaten enkele flessen tussen waar zelfs Arran figuurlijk een moord zou voor plegen. Kwestie van de “kelder” een beetje aan te kleden.

En over aankleden gesproken. Niemand minder dan Lucie Stroesser van Arran zelve begeleidt de tasting en de line up van vanavond is er eentje om “U” tegen te zeggen.

LUCIE STROESSER

Het eerste glas werd gevuld met new make spirit, straight from the still aan 68.9%. Er wordt gewaarschuwd dat we vanavond deze en nog 6 whisky’s op vatsterkte gaan proeven. Rustig aan doen is de boodschap. Anders zie je er achteraf blijkbaar uit als een kabouter in Achouffe kledij die verdacht veel op Jan Vissers lijkt! (Te bezichtigen op elke kerstmarkt te Westerlo)

Het mogen proeven van new make is op zichzelf al een uitzondering en nu betrof het nog eens een distillaat van local barley, geteeld op Arran. Ik had al wel opgemerkt dat deze de nodige peer drops in de neus had, maar haast geen alcoholprikkel. De smaak deed aan gestoofde rabarber denken en de afdronk was zwaar en had iets boeiends bitter. Stoffig graan ook. Niet direct terug te vinden in deze clearic was de fruitigheid en de reden werd nu dus duidelijk: local barley. Benieuwd hoe dat gaat rijpen. Dat is Arran een beetje voor mij. Altijd bezig met de toekomst.

De 12 jarige cask strength is de enige single malt van de avond die niet uit een single cask komt.

De fles is er eentje uit batch 5, bestaande uit 18000 flessen en gebotteld aan 52.9%. 11 jaar gerijpt op Oloroso hogsheads en daarna nog een jaartje op first fill bourbon barrels.

Dat laatste komt ook tevoorschijn in de rijke neus. Heel wat vanille. De meeste sherry hogsheads zijn gemaakt van staven, gerecupereerd uit defecte en reeds gebruikte sherry butts.

Dat maakt de sherryinvloeden op de gerijpte spirit heel wat subtieler. Ook heel wat alcohol aanwezig.

Experimenteren met water mag en gewoon geduld hebben tot de eerste vlaag verdampt is mag ook.

Met z’n bittere afdronk is dit een heel goeie standaard.

Lucie vertelt dat Euan Mitchell, distillery manager, en James MacTaggert, master distiller, ondertussen contacten gelegd hebben met een “nieuwe” cooperage. Deze maakt nu vaten voor Arran naar hun specificaties. Leuk om te horen is dat Arran in de toekomst de beschikking gaat hebben over first fill sherry hogsheads. Benieuwd hoe dat gaat rijpen … .

Arran Music & Malt Festival. Elk jaar wordt dit gehouden op een weekend aan het begin van de zomer. Veel van de vanavond aanwezigen kunnen bevestigen dat dit zeker de moeite van een bezoekje waard is. Hier krijg je nog het meest het gevoel dat “Arran” één hele grote familie is met leden van over heel de wereld. Als kers op de taart wordt je best een “White Stag”. Dan kan je op vrijdagavond al deelnemen aan het White Stag Dinner op de distilleerderij, samen met het personeel en de eigenaars. Feesje!!!

Ter ere van die White Stags heeft Arran voor het voorbije festival een sherry hogshead gebotteld.

214 flessen aan 53.6%. Ondertussen al een heus collectorsitem dat aan 5x de originele prijs over het internet scheert.

Dankzij de connecties van Jan als ambassadeur en een van de aanwezige White Stags die z’n fles wilde afstaan aan aankoopprijs “omdat kabouter Jan zo’n toffe pee is” kon hij vanavond geschonken worden.

Fruitig en karamel. Boter, vanille en marsepein. Droge abrikoos en snoep (winkel) in de neus. Zacht en romig mondgevoel, zeker met druppeltje water. Appelsienolie. Met chili geïnfuseerde chocolade, zegt er iemand die Lucie noemt. Aangenaam heet en boeiend bittertje. CANDYFLOSS! Wow!

Door het succes en de problemen met reserveringen komen er volgende keer misschien meerdere vaten in aanmerking om gebotteld te worden voor de White Stags. Misschien 1 per land of zo, maar deze was dus de first release ever!

The Ambassador’s Dram. Gebotteld door Jan. Cask No. 1084, een sherry hogshead. Gedistilleerd op 21 juli 1997 en gebotteld op 7 augustus 2015. 18 jaar oud dus en 51.3%. 254 flessen. Nieuwe verpakking ook, net als de andere speciale bottelingen van 18 jaar oud vanaf nu.

Zuiver en met genoeg alcohol om te kunnen experimenteren met water in je eigenste glas. Wordt hij creamy! Aroma van snoepjes met een waslaag, gekookt fruit en nog van alles. Het spreekwoordelijke zoete broodje van de avond. Lucie laat nog wat foto’s van Jan zien in piratenpak en in het getouw van z’n piratenschip. (Niet van z’n bezoeken aan Arran, maar van lokale zeepkistenraces waar zijn “schip” toch maar fijntjes wat prijzen weggekaapt heeft. Zeker nadat de politie vastgesteld had dat het niet om een echt echt kanon ging, maar dat is weer een ander verhaal …)

De eerste master distiller van Arran was Gordon Mitchell van Cooley fame. Hij was daar onder andere de grondlegger van Connemara, de Ierse geturfde whisky. Lucie denkt dat het best mogelijk is dat hij na een tijdje de fruitigheid van Arran een beetje beu was en begon te experimenteren met geturfde gerst. Eerst nog met een voorzichtige 17 ppm of zo. Spijtig genoeg is Gordon ondertussen overleden, maar turf is nooit meer weg geweest bij Arran. Ondertussen zitten ze al aan 50 ppm.

De geturfde Arran noemt Machrie Moore, naar een mythische plaats op het eiland. Een reus zou er z’n hond aan een van de staande stenen vastgelegd hebben zodat hij eventjes kon rusten et voilà: de tekening voor de verpakking heb je dan ook al!

Deze second edition is cask strength, 58.2%, 9000 flessen en heeft een ppm gehalte van 20. Er zit dus rook in de neus en hout in de afdronk. Het fruit komt hier dan bovenop! Eindconclusie: gerookt spek en fruit.

Top of the bill op een normale Arran tasting zou deze Smugglers zijn. Wij hadden echter ook nog de Ambassador’s Dram en de White Stag! Deze Smuggler’s Series VOL.I ‘The illicit Stills’, zoals hij voluit noemt en aan 56.4% is de nieuwste telg van een nieuwe serie. 8700 flessen. Verzamelaars wereldwijd, bleet een oog uit!

Unieke uitgave die onze klassieke ongeturfde Arran malt bevat, in combinatie met door Arran geproduceerde van medium tot zwaar geturfde malt. Bevat deels onze zwaar geturfde Arran malt van 50 ppm, volledig gerijpt op porto vaten.

Dat is wat het bijgevoegd briefje zegt. Lucie is maar wat trots dat ze deze hier mag opendoen voor ons. Sold out as we speak als het ware? Neen. Terwijl er in sommige shops nog flessen aan lanceringsprijs staan, vindt men op internet al aanbiedingen met prijzen die zelfs een leek duidelijk maken dat Arran een enorme cult-status heeft. Toch maar lekker geproefd vanavond sé! (‘Tis tenslotte gemaakt om te drinken hé.)

Arran surprise … staat er op het laatste plaatje.

Weer een fles die Lucie speciaal meegebracht heeft voor vanavond.

Een beestje van 50ppm, sinds 2011 op een bourbon cask aan ‘t rijpen.

Benieuwd kijkt Lucy in onze richting. Kan naast een betere Caol Ila staan is m’n verdict. Rook in overvloed maar ook heel wat fruitigheid. Meer dan de citrus die je in een Caol Ila terug vindt.

Lucy is tevreden en als beloning worden we niet gestraft.

Geen tijd voor ook want Eveline is gearriveerd. Jan verjaart pas op 24 oktober, maar Eveline, de moeder van Jan, verjaart vandaag!
En er is cake! Lang zal ze leven.

Feestend trekken we de nacht in. Stilletjes blij dat we erbij waren, in tegenstelling tot die andere 30 of zo op de wachtlijst. ‘Tja, Arran is hot en zal dat waarschijnlijk nog een tijdje blijven.

TERUG