TERUG

VIA ANVERNESS NAAR DE MOLENBERG
Verslag: Gunter (Lidnr.01)

Het een leidt naar het ander …

Eind oktober en het is tijd voor het 2^de whiskyfestival, georganiseerd door Anverness, in Antwerpen. Vorige editie waren J’o en ik naar de nocturne op vrijdagavond geweest, maar dat lukte dit jaar niet. Concert van Delain in de Biebob verleden vrijdagavond te Vosselaar, maar dat is een ander leuk verhaal.

Zaterdag 31 oktober op Halloween trok ik dus in m’n eentje met de trein naar Berchem. Van het station is het 10 minuutjes wandelen naar galerij Campo, recht tegenover de whiskyshop Anverness.

Ik was nog wat vroeg, de standhouders waren nog wat aan het opstellen, maar een geanimeerde conversatie met de dames aan de inkombalie deed de tijd vlug vervliegen.

Eenmaal binnen was het leuk slenteren langs diverse stands. De Whisky Mercenary had z’n fameuze Ierse whiskey bij, met een score van meer dan negentig op Whiskyfun. Achteraf heel wat mensen naar deze fles “begeleid”. Tevens aanwezig: de nieuwe Liquid Treasures en een staaltje van nog te bottelen lekkers. Het moest niet, dus moest hij echt wel lekker zijn, daar ik er ook twee drams Glenglassaugh van SMWS, 37 jaar, kocht. Massa’s exotisch fruit in een afdronk die maar bleef duren.

Stuart Buchanan was er ook en die vloog me al direct om de hals toen hij me in het vizier kreeg. Blij weerzien en konden we weer even bijpraten. De geturfde Glendronach is gebotteld en nog maar een kwestie van dagen voordat hij op de Belgische markt zal verschijnen. In het midden van de namiddagdrukte kwam hij nog vlug afscheid nemen want hij moest naar Taiwan. Grote meneer!

Ook een grote mijnheer: Dhr. Eric Vermeire! Nieuwe flessen op de stand van Gordon & MacPhail. Voor elke beurs wat wils.  Effe dollen en fotootje met verklede festivalganger trekken. Indrukwekkend personage, tot in de puntjes en blinkende schoenen verzorgd.

De nieuwe Glenturret is de moeite en low kost. De Strahisla is van m’n geboortejaar 1965 en daar trakteerde ik mezelf op! Iemand moet het doen.

Dochters Vermeire stonden achter de stand van de familie Grant. De Grant’s van Glenfiddich.

Nieuwe bottelingen van hun graandistilleerderij in Girvan, Girvan genaamd werden hier voorgesteld.

Beetje te duur en niet overtuigend genoeg was de algemene teneur over de Girvan’s.

Spijtig, want toch een beetje een gemiste kans.

Nog een rondje door de zaal en even verpozen naast de vitrinekast met privéverzameling. Leuk om de flessen te zien … . Hier en daar wat info over nakende whiskygebeurtenissen en de “band” maakt zich klaar voor een muzikaal intermezzo.

Aan de stand van Anverness zelf laat ik me wat informeren over het reilen en zeilen in deze regio en laat ik me de nieuwe Glen Moray’s inschenken. Een Port Cask Finish en eentje die gerijpt heeft op vaten waar voorheen geturfde whisky in gerijpt heeft. “We nemen dat mee”.

Weer 2 nieuwe bottelaars ook.  Highland Laird van Bartels Whisky en The Pearls of Scotland van Gordon & Company (Distillers) Limited. Beide gaan er prat op familiebedrijven te zijn en al decades actief te zijn in de whisky-industrie. Benieuwd wanneer ik eens een tasting van deze kan meemaken.

Johan aan de stand van Gouden Carolus vertelt dat het Anker op punt staat om een nieuwe versie van hun Belgische single malt uit te brengen. Eigenlijk raar dat ik de distilleerderij nog steeds niet bezocht heb. Ter plaatse beslis ik om er werk van te maken en af te zakken naar Molenberg in Willebroek.

Begeleid door klanken van een bagpipe en drummer verlaat ik het festival en wandel ik door de beginnende herfst over “de parking” terug naar het station.

EVEN LATER... (klik hier om verder te gaan)