 |
|
Gordon & Macphail
|
 |
Blues funeral. De nieuwe CD van Mark Lanegan is de
ideale soundtrack voor een trip naar de grootstad. Diezelfde grootstad
waar diezelfde Mark Lanegan vorige week nog maar pas dit nieuwste
meesterwerk is komen voorstellen. Dankzij mijn I-Pod word ik op de
trein terug ondergedompeld in de duistere en van de door het leven
getekende en doorwrochte sfeer die de muziek oproept. Ik ben op weg naar
Anverness, de prijswinnende whiskywinkel van Peter in Berchem,
Antwerpen.
|
 |
 |
 |
Zoals gewoonlijk ben ik goed op tijd, kwestie van de sfeer wat op te snuiven. Ook wel de moeite om eens een kijkje in het aanbod te nemen. Een uitgebreide selectie bourbons, rye en Tennessee whiskey trekt natuurlijk mijn aandacht.Ben me wat aan’t verdiepen in de materie en blij ontdek ik een boekje dat me daar in kan helpen. Geschreven door ene Jim Murray en de afbeeldingen maken direct duidelijk dat het de moeite loont om dit werkje aan te schaffen.Anverness verkoopt namelijk ook whiskyboeken …
maar deze niet! Tja, toeval zeker?
|
 |
 |
Whisky Galore is dan weer wel te koop, maar ik heb de DVD al. Toch wel leuk om terug te denken aan ons bezoek aan Eriskay en Barra, maar we zijn hier voor de whisky!Gordon & MacPhail, gepresenteerd door Eric
Vermeire. Reden genoeg om de verplaatsing te maken dus. G&M omdat ze
steeds nieuwe bottelingen op de markt brengen van “kleinere” en
“minder bekende” distilleerderijen en Eric … omdat het Eric is,
tiens!
|
 |
 |
AULTMORE 1997 – 2011
43%
Een van die minder bekende distilleerderijen dus,
uit Speyside. Vlijtig begon ik tastingnotes neer te pennen en natuurlijk
had Eric dit opgemerkt. “Wat ruiken en proeven we in deze whisky? Wie
wil er iets over zeggen? Mijnheer?” Ja, dan ben ik plots mijnheer hé!
“Peer. Over gedroogde abrikoos naar noten. De vanille komt. Hint van
karton en metaal, maar bij swirlen
van het glas komen daaruit zwaardere bloemenaroma’s. In de afdronk
weer die gedroogde abrikoos” was misschien wat teveel informatie, maar
Eric pikte naadloos het gedroogd fruit en de noten eruit om het te
hebben over refill sherry. Het type vat waar dit goedje uit kwam.
G&M bottelt graag op lage alcoholsterkte, maar ik moet zeggen dat ik
dat meer en meer begin te appreciëren. Misschien is dat gewoon de
volgende fase in mijn bestaan als whiskyliefhebber? Eric vertelt dat de
range Connoisseurs Choice, die al uit de jaren ’60 stamt, nu wel een
upgrade krijgt naar 46%. Kan ik mee leven!
|
|
 |
 |
|
 |
 |
|
|
GLEN ELGIN 19
|
||
 |
 |
|
|
GLENLIVET 15Y 43%
Citrus, gras, zurig. Waxy en heel lekker!! Vanillepap. Exotisch purper fruit. Gummi
beertjes en iets bitter in de afdronk. Maar 15 jaar! Het bewijst voor mij
nog maar eens dat Glenlivet in onze contreien misschien wat onderschat
wordt door het overvloedige aanbod in allerlei groot – warenhuizen. Maar
hé, als zij daar mee content zijn … . Toch blij dat er eentje in de
line up stond van vanavond.
|
||
Tijdens de rokerspauze kijk ik nog
wat rond in deze candy store.
Een mooi triootje oude graanwhisky van Clan Denny sé! Zéér gevaarlijk
voor de portemonnee!
|
 |
 |
INCHGOWER
1993 – 2011 43%
Aldehyden. Vegetaal met onderliggende zoete vanille. Stengels in de smaak en zoet op de lippen. De afdronk is ee beetje wrang.Ik denk dat niemand beledigd is als ik zeg dat deze expressie de mindere van vanavond was.Toch maar weer fijntjes een Inchgower geproefd, want
daar is G&M dus goed in, whisky’s van minder gekende
distilleerderijen bottelen.
|
 |
 |
 |
GLENGLASSAUGH 1986 – 2009
40%
Gebotteld tegen sluitingstijd! In 1986 werd de
distilleerderij gemothballed
wegens economische redenen. Het verhaal van “waterschaarste” dat je
soms tegen komt, klopt dus niet. In 2008 is ze echter gekocht door de
Sceant Group van de Edrington Group en uit de mottenballen gehaald! Ze
zijn ondertussen al 3 jaar bezig en zouden dus terug “whisky” moeten
hebben. Maar we wijken af. Was het niet voor de recente draai in de
geschiedenis van Glenglassaugh, dan was dit dus een serieus collectors
item en buitenkans om er eentje te proeven. Old bottle effect. Rond,
naar karamel. Custard. “Gras, frambozen, paars, zoet”.
|
|
 |
 |
 |
 |
 |
COAL ILA 1997 – 2011
45% HERMITAGE WOOD FINISH
A
rare and exclusive cask matured, from the directors private collection. 30
maanden nagerijpt op een wijnvat. Rozijnen?? De neus is normal voor een
Coal Ila, dus zit het ‘m vooral in de smaak? Hij heeft in ieder geval
een beetje kleur van de wijn meegekregen. Op de tong een beetje
medicinaal, pattatenkruid, met onderliggend citrus. Afdronk is ronder
dan wat we gewend zijn. Bij grotere slokken valt de balans wel enorm op.
|
||
STRATHISLA 30Y
43%
De klepper van vanavond! Spijtig sta ik onder
tijdsdruk en moet ik de “infrastructuur” verlaten alvorens ik hem
volledig tot zijn recht kan laten komen. Ik heb wel een broer, maar we
zijn geen “Pattison’s”. Geen eigen spoorlijn en de laatste trein
van de NMBS uit Berchem naar Heist wacht zelfs niet op mij! Geen nood!
Binnenkort zit ik terug met de voeten onder tafel, met op de tafel
allerlei Strahisla’s en voor de tafel diezelfde Eric Vermeire van
vandaag.
Ik zal bij deze 30 jarige dan extra goed opletten!
|
 |
 |
 |
Nu moet ik echter dringend naar mijn trein. Mark Lanegan wacht al op mij! |
 |
