 |
|
Verslag: Gunter (Lidnr.01)
|
Het heeft wel iets, de uitdrukking “Last man standing”.
|
 |
EVAN WILLIAMS SINGLE BARREL 43.3%Prikkelt meer dan dat hij verwarmt. Zachte complexe afdronk. Appelsien en mandarijn. Goede oliën. Aanzet tot vanille. Het kruidige krijgt hier echter de overhand op nieuw hout. Een van de lekkerdere bourbons, waar vooral de volle zachtheid van de afdronk iedereen kan bekoren. Ja, ook de “niet zo” bourbonliefhebbers.“Effe ne Highland Park 18 jaar om alles terug op OK te zetten!” is hier een van de betere uitspraken. Het wordt direct duidelijk dat de “ernst” vanavond een beetje opzij geschoven wordt.
|
|
Als stil drukkingsmiddel had een van de toekomstige reisgenoten een Oban op tafel geschoven. Kwestie van stilzwijgend een antwoord te geven op de vraag of we Dalwhinnie, dan wel Oban gaan bezoeken in het najaar.OBAN 1992 43% DISTILLERS EDITION BOTTLED 2006 (Literfles)Zware neus. Zilt, en zeker in de afdronk. Beetje koffie latté Arabica. Chocolade. Peat! Bouillon.Bij het proeven zie ik in de blikken dat er beslist is om deze te bezoeken. Velen hebben ze al in het vizier gehad, maar het moment is duidelijk gekomen om bij velen een serieuze “vink” te zetten achter deze distilleerderij op het lijstje van “nog te doen”.Iedereen blij nu deze moeilijke beslissing genomen is. Een door Leon meegegeven restant, na ons laatste bezoek aan de SMWS, wordt bovengehaald! |
|
SMWS 35.50 GLEN MORAY 47Y 40.0%De boenwas heeft ‘em in de neus, maar die wordt direct overheerst door purper en oranje fruit! Bloedappelsien. Eik met fruittoetsen, is een prachtige omschrijving. Ondanks z’n 47 jaar op hout is er nog veel fruit aanwezig! Een van de oudste whisky’s die velen onder ons al gedronken hebben! De distilleerderij bij Elgin is tot nu toe wat aan ons voorbij gegaan en daarom heb ik me er laatst eentje van aangeschaft, maar die bleek thuis uit het gezegende jaar 1973 te komen! Die mag om bepaalde redenen dan ook nog niet open, maar dat is weer een ander verhaal (zie website in 2013!).(Mét bagage komt een ticket op 160 euro ... ?!? Oh ja, de reis weer!)Opeens een kreet: “Die maakt heel de fles leeg!”. “Mocht dat dan?” vraagt iemand anders. “Met 2 cl is dit maar een halve dram extra!”.Beetje munt, zoals in balsem, in de smaak nu. We gaan geen water riskeren. Lichtjes tabak ook. Kruiden blijven achter in het glas. |
|
GLENFARCLAS 1995 45%Eentje voor de Franse markt. Karamel, peperkoek, vla en pap. In a nutshell. Peper in smaak en afdronk. Christmas cake maar gekruid dus. Beetje verwaterde appelsien ook. Niets zurig. De malt zit er nog in. Meegebracht door a fellow traveller, maar spijtig genoeg niet op deze die we nu aan het plannen zijn.(Reis: Op voorhand betalen schept vertrouwen! Er is ontbijt voorzien in de B&B, anders moesten we op voorhand shoppen, “en vergeet de Tennent’s cans dan niet!”.)Is deze whisky van mij? Nee, van april! |
|
SMWS 62.11 GLENLOCHY 24Y 58.6%Stilaan groeit het gevoel dat we de vaults van SMWS in Leith toch ook eens met een bezoek moeten opzadelen. Verschillende van de reizigers zijn in het bezit van een lidkaart en dat zou bepaalde “rechten” met zich meebrengen. Naar mijn weten de enige lidkaart waarbij dit is ... . (Je moet mensen, lees 100°PROOF –leden, niet op ideeën brengen vind ik!)Zilt! Hij roept herinneringen op aan Springbank, maar niet zo “vuil”. Zwaar in zoethout. Witte steenvrucht mét zout. Vanille. Melkchocolade of hout? Perette! Herbaal. De afdronk is een verhaal op zich! Citrus. Struikgewas/kruiden.De distilleerderij in Fort William is niet meer. Enkele van de gebouwen bestaan nog en zijn omgetoverd tot appartementen en kantoorruimtes. Je passeert ze als je je van Fort William naar Ben Nevis (berg én distilleerderij) begeeft. Links blijven rijden is wel de boodschap! Zullen wij dus ook doen in september, spreken we nu onmiddelijk af! |
|
 |
Glenlochy, Fort William |
 |
GLEN GRANT 35Y 55.2% DUNCAN TAYLORAha! Eindelijk een eerste fles van mij! Een tijdje geleden is de opmerking ergens gevallen dat we eigenlijk nog weinig oude Glen Grant gedronken hadden. Beetje schuldig gevoel toch, omdat dat bij mij niet het geval was. Schuldig ook omdat ik persoonlijk “jonge” Glen Grant niet echt tot mijn topfavourieten reken, maar de “oude” daarentegen!!Met het vooruitzicht op huidige avond dan ook direct deze fles gaan halen. Om mijn punt duidelijk te maken, deze dus ingeschonken.Kalk en eucalyptus in de neus. Beetje vlezig. Om het verband met Caperdonich aan te tonen wordt er eentje uit de kast gesleurd. |
 |
 |
|
CAPERDONICH 38Y 44.7% LONACHEen fles met een verhaal! Zo’n 20 jaar geleden had ik eens een muzikant uit de nood geholpen en wat gestolen materiaal vervangen. Nu, dik 20 jaar later, denkt hij daar nog steeds aan terug en vond het gepast om mij te bedanken met deze fles. Nodeloos te zeggen dat hij ook uitgenodigd was op deze avond, maar spijtig genoeg niet kon. Maar daarover straks meer.Ondanks het een aparte distilleerderij betreft, aan de andere kant van de hoofdstraat in Rothes, is deze Caperdonich duidelijk verwant aan de Glen Grant. Zeker als de Glen Grant wat heeft kunnen ademen! Deze Caperdonich is wel meer floraal en lichter van body.Een 2de vergelijk dat we vanavond maken is die tussen 2 Lochsides |
 |
ESO CHILD 17Y 46% DAILY DRAMRijpe peer. Rubber, niet storend. Talg van binnenband. Benzeen, plakaatverf. Gebrand. Zout en zoet. Misschien niet zo duidelijk uit de notes, maar z’n geld meer dan waard! |
 |
LOCHSIDE 1976 33Y 53% THOSOPKriekentaart in de smaak. Boenwas. Rood rijp fruit. Het zoete van geconfijt fruit. Zowel de distilleerderij als het label bestaan niet meer. Deze botteling kreeg massa’s goede recenties en we hebben nu zelf kunnen proeven waarom. Hij werd gekozen tot beste dram van de avond en dus geschikt om te toasten op de verjaardag ener voorzitter!Geen wonder dat deze gekozen werd! Ondertussen heeft een bezoeker van onze website erop gewezen dat het hier om een Glenfarclas gaat, de favoriete Speyside Distillery van de bottelaar. Toch een beetje een indicatie van de sfeer die avond, dat niemand van de aanwezigen de fles goed bekeken heeft. Niet geheel ten onrechte tot mijn excuus is dat ik de fles wel degelijk gekocht had als een Lochside en ook zo in de kast gezet had tot vanavond. Vergissinkje van de drankhandelaar in mijn voordeel? Laat het ons erop houden dat we hem blind geproefd hebben, lekker gevonden hebben en weer maar eens een lesje in nederigheid gekregen hebben! |
Het eigenlijke doel van de avond komt in zicht! 2 Glen Scotia’s gevonden in mijn kast!Sinds we Campbeltown en Glen Scotia bezocht hebben, toch altijd een zwak gehad voor deze distilleerderij. Ze oogt niet en de vroegere standaardbotteling was geen hoogvlieger, ok. Maar tijdens het afschuimen menig whiskyfestival werd er door mij en kleine broer steevast uitgekeken naar oude onafhankelijke bottelingen van deze oude reus. Menigmaal werden we aangenaam verrast door wat we dan in ons glas aantroffen. Soms ook niet natuurlijk!Het fishy aroma uit Campbeltown heeft iets, maar ja, dat vinden we ook van de lactose in Jura ... .Toch blij dat ik later in “Goodness Nose” van Richard Paterson las dat we hierin niet alleen stonden. |
|
SMWS 93.38 GLEN SCOTIA 17YZwarte drop. Zout.
GLEN SCOTIA MALTS OF SCOTLANDRoze bubblegum. Kaas en boter ... |
 |
Je zal je misschien afvragen waarom de laatste 2 tastingnotes zo summier zijn.Nee het heeft niets te maken met een ver gevorderde staat van dronkenschap en al helemaal niet met dat er niet meer te vertellen valt over de whisky’s.Het probleem is het volgende: het reisschema lag vast, de details allemaal op papier gezet, de pizza’s waar kleine broer op trakteerde voor zijn verjaardag waren op, kortom het was een prettige en aangename WERKVERGADERING geweest, maar dan!De glazen en pizzaborden afgewassen, en bij het terug in de kast zetten van de flessen vond ik nog een Glen Scotia! Eentje uit 1972! Om deze “Last man standing” een eerlijke kans te geven werd er ter plaatse beslist om de tasting over te doen! Al zeker met de reiziger die er door omstandigheden nu niet bij kon zijn en de gulle schenker van de Caperdonich!
|
|
